«Saodat kaliti hushyorlik va fahmu farosatdadir. Badbaxtlik manbasi kibr va g'aflatdadir.
Banda uchun Alloh taoloning ne'matlari ichida iymon va ma'rifatdan ulug'i yo'qdir. Unga erishish uchun bag'rikenglik va qalb ko'zi o'tkirligidan boshqa vasila yo'qdir.
Kufr va ma'siyatdan kattaroq balo va ofat yo'qdir. Mazkur ikki narsaga chaqirishda qalb ko'rligi va jaholat zulmatidan boshqa narsa yo'qdir.
Ziyrak kishilar Alloh taolo ularni hidoyatini iroda qilgan va qalblarini Islomga keng qilib qo'yganlardir.
Mutakabbirlar Alloh taolo ularni zalolatini iroda qilgan va qalblarini xuddi osmonga chiqayotgandagi kabi tor va tang qilib qo'yganlardir.
Mutakabbir o'z hidoyatiga kafil bo'lishi uchun qalb ko'zi ochilmagan kishidir».
Imom G'azzoliy
Sa’d ibn Uboda roziyallohu anhu aytadilar: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: “Yo Rasululloh, onam vafot etdi. Onamning nomidan biror narsa sadaqa qilsam bo‘ladimi? Qaysi sadaqa afzal?” deb so‘radim. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “(odamlarga) Suv ulashish”, dedilar (Imom Nasoiy rivoyati).
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: «Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib, "Yo Allohning Rasuli! Onam to‘satdan jon taslim qildi. Vasiyat qila olmadi. O‘ylaymanki, agar gapira olganida, sadaqa qilgan bo‘lar edi. Endi uning nomidan sadaqa qilsam, unga ajr bo‘ladimi?" dedi. U zot alayhissalom: "Ha", dedilar» (Imom Muslim rivoyati).