Abu Ja'far Tahoviy rahmatullohi alayhning Aqidatut Tahoviya va Abu Hafs Nasafiy rahmatullohi alayhning Aqoidun Nasafiya asarlari o'rtasida farqli qarashlar bormi? Agar bor bo'lsa ular qaysi masalalar? Bu asarlarning qaysi biri foydaliroq? degan savollar uchrayotgani bois, bu savollarga yozma ravishda batafsil javob berish ma'qul ko'rildi.
Aqidatut Tahoviya asari “Ahli sunna aqidasi bayoni”, “Sunnat va jamoat bayoni” va “Aqida” nomlari bilan mashhur bo'lgan bo'lsa, Aqoidun Nasafiya matni faqat “Aqoid” va “Aqoidun Nasafiya” nomlari bilan tanilgan.
Avvalo bu ikkala matn ham Ahli sunna val jamoa e'tiqodini bayon qiluvchi, asl ma'nolari bir bo'lgan, eng mashhur, eng mo''tabar matnlar hisoblanishini ta'kidlash lozim. Bu ikki matn boshqa-boshqa davrlarda va boshqa-boshqa yurtlarda yozilgan. Aqidatut Tahoviya milodiy 900 yillar atrofida Misrda yozilgan bo'lsa, Aqoidun Nasafiya esa ikki yuz yildan ortiq vaqtdan so'ng, ya'ni milodiy 1100 yillardan keyin Movarounnahrda yozilgan. Shunga ko'ra aqida masalalarini bayon qilishda ular o'rtasida ayrim farqlar bo'lishi tabiiydir. Ular o'rtasidagi ayrim juz'iy farqlar esa quyidagilardan iborat:
Ikkala matn o'rtasidagi farqlar asosan shulardan iboratdir. Agar mazkur farqlar mulohaza qilib ko'rilsa, har bir davrda bo'lgani singari, ushbu matnlarda ham o'z davrlarida muhim bo'lgan masalalarga e'tibor qaratilgani oydinlashadi. Shu sababli ularning birida boshqasiga qaraganda ayrim masalalarga ko'proq urg'u berilgani, aslo va aslo bir-biriga zid emasligi balki bir-birini to'ldirishi aniq-ravshan bo'ladi.
Shu o'rinda Aqidatut Tahoviyani mo''tabar sanab, Aqoidun Nasafiyani mo''tabar hisoblamaydigan ayrim kimsalarning bu xato tushunchalari haqida ham ikki og'iz gapirib o'tish maqsadga muvofiq bo'ladi.
Aqidatut Tahoviyani madh qilib, Aqoidun Nasafiyani mo''tabar sanamaydigan kimsalarni umumiy ikki toifaga ajratish mumkin:
Mana shu ikkinchi toifaga mansub kimsalar Aqoidun Nasafiyani salafi solihlarning aqidalariga zid ta'limotlari bo'lgan, aslida oddiy bo'lgan e'tiqodni chigallashtirib musulmonlarning boshlarini og'ritadigan bid'atlari bor asar deb qaraydilar.
Lekin bunday kimsalarning ba'zi qarashlari aslida Aqidatut Tahoviyaga ham to'g'ri kelmaydi. Ya'ni ularning ayrim qarashlarini Aqoidun Nasafiya singari Aqidatut Tahoviyaning o'zi ham rad qiladi. Masalan, “Alloh taoloni osmonda deb e'tiqod qilish, yoki U zotga qadim so'zini ishlatish joiz emas deb bilish mazkur toifalarning eng mashhur da'volaridan bo'lsa, ularning bu qarashlari Aqidatut Tahoviyaga ham zid hisoblanadi. Ya'ni Aqidatut Tahoviyada: “Boshqa yaralmishlar singari Uni olti taraf ihota qilib turmaydi”, deyilgan bo'lsa, Aqoidun Nasafiyada: “U zot biror makonda o'rin olmaydi”, deyilgan.
Aqidatut Tahoviyada: “U zot ibtidosiz qadimdir” deyilgan bo'lsa, Aqoidun Nasafiyada: “Olamning yaratuvchisi Alloh taolo yagona, qadimdir” deyilgan.
Aqidatut Tahoviya asari moturidiylarda ham, ash'ariylarda ham bir xil e'tirof etiladigan mo''tabar matnlardan ekani soha mutaxassislariga sir emas. Ikkala mazhab ulamolarining ham bu matnga sharh yozganlari buning yaqqol isbotidir. Aqidatut Tahoviya asariga ellikta atrofida sharh yozilgan bo'lsa, Aqoidun Nasafiyaning o'ndan ortiq sharhlari bor. Bu sharhlarning ayrimlari ash'ariya mazhabi ulamolari tomonidan yozilgan. Shuning o'zi ham ushbu matnning naqadar mo''tabarligiga yana bir dalildir deyish mumkin.
Shu o'rinda: “Ho'p, Aqidatut Tahoviyani ham, Aqoidun Nasafiyani ham mo''tabar deb bilamiz, lekin qaysi birini afzalroq deb bilishimiz kerak”? degan savol paydo bo'ladigan bo'lsa, javob quyidagicha bo'ladi: iste'mol qilinadigan dorining afzalligi kishining yoshi va vazniga ko'ra farqli bo'lganidek, kishilarning ilmiy salohiyatlariga ko'ra bu matnlarning afzalligi ham farqli bo'ladi.
Hulosa sifatida aytish mumkinki, Aqidatut Tahoviyada Ahli sunna val jamoaning musulmonlar ichidagi adashgan oqimlardan va islomga nisbat berilgan firqalardan farqli bo'lgan e'tiqodiy qarashlari jamlangan. Aqoidun Nasafiyada esa Ahli sunna val jamoaning, xossatan moturidiylarning e'tiqodiy qarashlari nima sababli to'g'ri ekani hamda nomusulmonlar va adashgan oqimlarning e'tiqodlari nima uchun noto'g'ri ekani haqidagi naqliy va aqliy dalillarning xulosalari jamlangan.
Shu ma'noda omma musulmonlarga to'g'ri e'tiqodni oson tushunishlari uchun Aqidatut Tahoviya matnini o'rganishlari tavsiya etilsa, soha mutaxassislariga Aqidatut Tahoviya matni asosida Aqoidun Nasafiyani chuqur o'rganish tavsiya qilinadi…
Alloh taologa hamdu sanolar, payg'ambarimiz Muhammad mustafoga hamda u zotning ahli oilalariyu sahobai kiromlariga salavot va salomlar bo'lsin!
Abdulqodir Abdur Rahim,
Toshkent islom instituti Hadis va islom tarixi fanlari kafedrasi katta o'qituvchisi
Islom dini biror shaxs, guruh, mol-dunyoga nisbatan va obro‘-e’tibor topish uchun qilinadigan har qanday mutaassiblik va firqalarga bo‘linishni qoralaydi, tarafkashlikni johiliyat holatiga o‘xshatadi.
Mutaassiblikning turli ko‘rinishlari bor bo‘lib, ular kishining o‘zi, mol-dunyosi, farzandlari, millatini boshqalardan afzal bilib, bu yo‘lda ashaddiy ravishda kurashishi demakdir. Mo‘tabar manbalarimizda ota-bobolari va o‘zining nasabi bilan faxrlanish tuyg‘usi kishini do‘zaxga tortadi deb ta’kidlangan.
Mutaassiblik turlaridan biri bu diniy mutaassiblikdir. Diniy mutaassiblik deganda, ma’lum bir dinda asos bo‘lgan, ushbu din vakillari amal qiladigan ta’limot va qoidalarga qarshi chiqish, diniy tushunchalarni shariat ko‘rsatmalariga zid ravishda o‘zicha talqin qilib, boshqalarni unga ergashishga chorlash nazarda tutiladi. Diniy mutaassiblikning eng katta xatarlaridan biri bu, dinlararo muloqotga rahna solishdir.
Dinda mutaassibona harakat, dinda chuqur ketish, haddan oshish, Qur’on va Sunnatda kelgan ta’limotlarga zid ravishda o‘z fikriga ergashishni qattiq qoralanadi. Dinda haddan oshish deganda shariat belgilab qo‘ygan chegaradan chiqib ketish tushuniladi. Bu ish aqidada bo‘lsin, so‘z yoki amalda bo‘lsin, baribir. Bu borada Alloh taolo Baqara surasida “Ushbular Allohning chegaralaridir. Bas, ulardan tajovuz qilmang. Va kim Allohning chegaralaridan tajovuz qilsa, bas, o‘shalar, ana o‘shalar, zolimlardir”, deb marhamat qiladi.
Payg‘ambarimiz Muhammad sallallohu alayhi vasallam: “Dinda haddan oshishdan ehtiyot bo‘linglar. Chunki, sizlardan oldin o‘tganlarni dinda haddan oshishlik halok qilgandir” deb uqtirganlar.
Shunday ekan, bugungi kundagi ko‘plab muammolarning ildizi mutaassiblik va haddan oshish ekanligini hammamiz chuqur anglashimiz lozim. Xulosa o‘rnida, bu kabi muammolarning yechimi sifatida Faqih doktor Vahba Mustafo Zuhayliy janoblarining ushbu so‘zlarini keltirish bilan yakunlaymiz: “Islom mo‘tadil din bo‘lib haqiqatlardan birortasida chetga chiqishga yoki haddan oshishga yo‘l qo‘ymasligini anglatadi. Islomda va boshqa dinlarda dinda haddan oshish ham, e’tiqodda bir taraflama va g‘ayritabiiy bo‘lish ham, haddan tashqari qattiq olish ham, juda bo‘sh qo‘yib yuborish ham yo‘q…”.
Alloh ta’olo barchamizni haq yo‘ldan adashtirmasin.
Kosonsoy tumani "Sodod" jome masjidi imom-xatibi
Bahodir Mirfayziyev
Manba: @Softalimotlar