Shunday illat borki, u qotillik, zino, o'g'irlik kabi razilliklarning kalitidir. U na din biladi, na millat. Har qanday jamiyatni emirib, erkagu ayol, yoshu qarini birdek domiga tortib, ikki dunyosini kuydiradi. Uning kasriga bolalar etimu majruh, oilalar parokanda, farzandlar oqpadar, yoshlar bevaqt hayotdan ko'z yumadi. Unga asr vabosi deya ta'rif berilishi ham bejiz emas.
Birlashgan millatlar tashkilotining ma'lumotlariga ko'ra, so'nggi yillarda giyohvand moddalar iste'mol qiluvchilar soni tobora ortmoqda. Hususan, o'tgan yili dunyo bo'ylab 15-64 yoshgacha bo'lgan aholining qariyb 5,5 foizi ilk bor giyohvand modda iste'mol qilgan bo'lsa, 36 yarim million kishi giyohvandlikka mubtalo bo'lgan. 2030 yilga borib, dunyo bo'yicha zaqqum iste'molchilari 11 foizga oshishi taxmin qilinmoqda. Afsuski, bu borada respublikamizda ham holat qoniqarli emas.
Respublika ixtisoslashtirilgan narkologiya ilmiy-amaliy tibbiyot markazining Toshkent shahar filiali ma'lumotlariga ko'ra, giyohvand modda iste'mol qiluvchilar 2019 yilda salkam uch 2020 yilda esa to'rt foizga yaqinlashgan. Raqamlarning bunday o'sishi tarkibida kuchli ta'sir qiluvchi moddalar mavjud bo'lgan dori vositalarining ham sezilarli ulushi bor. Afsuski, keyingi paytda bu dori vositalariga ruju qo'yish holatlari ham borgan sari ko'paymoqda.
Achinarlisi, ularning aksariyatini yoshlar tashkil etmoqda. Boisi, ularning qiziquvchan, yangilikka o'ch va irodasizligidir. Bu esa zahri qotil ta'siriga tushish uchun etarli omil bo'lmoqda.
Agar biror kashandadan chekishni qachon boshlaganini so'rasangiz aksariyati yoshligida qiziqib tamaki chekkanini, keyin bunga o'rganib qolganini ta'kidlaydi. Giyohvandlik ham ana shu oddiy qiziqishdan boshlanib keyinchalik yomon oqibatlar bilan yakunlanadi. Buni bila turib amal qilmaydiganlar oramizda topiladi. Buning hayotiy misollarini yon-atrofimizda, ayrim mahallayu qishloqlarda uchratish mumkin.
Yaqinda mahallamiz maktabi yonidan o'tarkanman, bir burchakda yashirincha tamaki tutayotgan o'smirlarga ko'zim tushib, maktab chog'larim yodimga keldi...
Sinfimizda ham uch-to'rt nafar sigareta chekuvchi bolalar bo'lardi. Ularning yoshlikdagi qiziqishi yillar o'tib odatga, keyinchalik illatga aylandi. Ya'ni yashirincha sigareta chekkan, aroqqa mehr qo'ygan yigitlar yillar o'tib o'tkir ta'sir qiluvchi moddalarni tatib ko'rishdi. Natijada taqdir yo'llarida ko'p bor adashdi, yiqildi, na oila, na vatan qildi. Dunyodan hech vaqo ko'rmay o'tib ketganlari ham bor.
Albatta, hech kim farzandini giyohvand bo'lishini istamaydi. Biroq bunga ruju qo'yayotganlar qayerdan paydo bo'lyapti?
Buning sabablari o'rganilganda, avvalo, insonlarning ruhiyatidagi salbiy kechinmalar va genetik moyilliklar omil bo'layotgani aniqlangan. Hususan, muammolar va qiyinchilikdan qochish, farzandga bee'tiborlik, bolani haddan ortiq erkalash, ichki kechinmalar, qiziquvchanlik, o'z hayotidan qoniqmaslik, turli nizolar, yolg'izlik kabi omillar giyohvandlikka turtki berarkan. Shu bilan birga, bu illat bolaga ota-onadan qon orqali o'tishi ham tadqiqotchilar tomonidan isbotlangan. E'tiborlisi, mazkur sabablarning aksari ota-ona va oilaviy muhitga borib taqaladi.
Demak, muammoning nozik nuqtasi oiladir. Giyohvandlik illatining oldini olish uchun oilalarni, ota-onalarni isloh qilish shart. Ularni isloh qilishning birdan-bir yo'li islomdir. Muqaddas dinimiz kishini odob-axloqqa, halollikka chaqiradi, xaromdan tiyiltiradi. Eng asosiysi, farzandni barkamol bo'lib voyaga etishiga, turli illatlardan xoli bo'lishiga asos bo'ladi. Ayniqsa, inson sog'lig'iga salbiy ta'sir etuvchi eguligu ichimliklar iste'mol qilishni man etadi.
Bu borada Qur'on karimda bunday deyiladi: “Ey odamlar, erdagi halol-pok narsalardan tanovul qilingiz va shaytonning izlaridan ergashmangiz! Albatta, u sizlarga aniq dushmandir” (Baqara surasi 168-oyat) deyilgan.
Shuningdek, Moida surasida: «Albatta, shayton xamr va qimor tufayli oralaringizga adovat va yomon ko'rishlikni solishni hamda sizlarni Allohning zikridan va namozdan to'sishni xohlaydi» (91-oyat) deya marhamat qilinadi. Oyati karimada xamr, ya'ni mast qiluvchi narsalar bilan yomonliklar, shaytoniy qilmishlar ortishi ta'kidlanmoqda. Shu bois turli jirkanch jinoyat ishlariga nazar tashlasangiz, ko'pincha uni giyohvand modda ta'sirida amalga oshirilganining guvohi bo'lasiz. Demak, zaqqum iste'mol qilish butkul shayton izmiga bo'ysunish va ikki dunyoni kuydirish bilan barobardir.
Payg'ambarimiz sollallohu alayhi va sallam Ummu Salama roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: «Nabiy sollallohu alayhi va sallam har bir mast qiluvchi va bo'shashtiruvchidan qaytardilar» (Imom Abu Dovud rivoyati) deyilgan.
Demak, inson salomatligiga salbiy ta'sir etuvchi har qanday eguligu ichimlikdan tiyilmoq kerak. Afsuski, sarxush qiluvchi narsalarni bir tatib ko'rgan kishi nafsini boshqara olmay, yana iste'mol qilgisi keladi. O'zida unga qarshi kuch, iroda topa olmaydi. Unga qaram bo'lmaslikning eng yaxshi yo'li esa umuman og'izga olmaslikdir. Buning uchun esa farzandarimizni imon-e'tiqodli qilib tarbiyalash, xarom-halolni chuqurroq anglatish kerak. Shundagina ular nomaqul ishlarga ham qo'l urmaydilar.
Bir so'z bilan aytganda, dinimiz ko'rsatmalariga amal qilib yashasak, nafaqat o'zimizni balki farzandlarimizni ham turli balolaru zahri qotillardan asragan bo'lamiz. Eng asosiysi, zurriyotlarimiz jinoyatchi, giyohvandlar emas, balki orqamizdan duo qilguvchi solih insonlar bo'lishi tayin.
Bobur MUHAMMADIYeV
Inson hayotida eng qimmatbaho ne’matlardan biri vaqtdir. U nihoyatda tez o‘tadi, biror narsaga bog‘lab, to‘xtatib, ortga qaytarib bo‘lmaydi. Har lahza inson umridan bir bo‘lakdir. Shuning uchun vaqtni samarali o‘tkazish, uni qadrlash har bir aqlli inson uchun juda muhim.
Har insonga bir umr berilgan. U yillar, oylar, kunlar, daqiqalar bilan hisoblanadi. Bir soat bekorga ketsa, umrimizdan bir qism bekor ketgan bo‘ladi. Ko‘pincha biz "ertaga qilib qo‘yaman", "keyinroq boshlayman" deya o‘zimizni aldab qo‘yamiz. Aniq reja asosida hayot kechirish, har bir kunni maqsadli va mazmunli o‘tkazish vaqtdan unumli foydalanishning asosiy yo‘lidir. Ilm o‘rganish, mehnat qilish, sog‘liqqa e’tibor qaratish, oila va yaqinlarga vaqt ajratish — bularning bari vaqtning to‘g‘ri taqsim qilinishi bilan bo‘ladi.
Tan olish kerak, zamonaviy texnologiyalar, ijtimoiy tarmoqlar va axborot oqimi vaqtimizni o‘g‘irlab, bizni chalg‘itmoqda. Lekin ayb o‘zimizda. Ba’zan keraksiz narsalarga soatlab vaqt sarflaymiz, keyin esa "vaqtim yetmadi" deb shikoyat qilamiz. Shuning uchun ham hayotda "nimalar muhim, nimalar esa vaqt sarflashga arzimaydi" degan savolga aniq javob topib olish lozim. Vaqtga e’tiborli inson – mas’uliyatli insondir. U har bir vazifani o‘z vaqtida bajaradi, orzulari sari qat’iyat bilan intiladi va hayotini nazorat qila oladi.
Islom dinida ham vaqtga alohida ahamiyat berilgan. Qur’oni karimdagi Asr surasida Alloh taolo asr (vaqt)ga qasam bilan insonning zararda ekani ta’kidlagan. Bu esa vaqtning beqiyos ekanini yana bir bor yodga soladi. Faqat iymon keltirgan va yaxshi amallar qilgan, bir-birlariga Haq (yo‘li)ni tavsiya etgan va bir-birlariga (mana shu Haq yo‘lida) sabr-toqat qilishni tavsiya etgan zotlargina najot topishi aytilib, ulgurib qolishga da’vat etilgan. Demakki, vaqtni to‘g‘ri sarflay olgan insongina yutuqqa erishadi. Hayotimizdagi har bir daqiqa – bebaho xazina. Undan oqilona foydalanib qolish kerak, azizlar.
Abdulvohid ISAQOV,
Namangan shahridagi
“Miryoqubboy Mirhakimboy”
jome masjidi imom xatibi