Halqimiz uchun asrlar davomida ezgu an'ana va odatga aylanib qolgan muqaddas tuyg'ulardan biri o'tganlarni xotirlash, ularning ruhini yod etish, haqlariga duoi xayr va ehsonlar qilishdir. Yaxshi kunlarimizda ham musibatzada holatimizda ham o'tganlarimizni tilovat va duo bilan yod etamiz. Chunki bu o'tganlarimiz uchun manfaatli amaldir.
Abu Usayddan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida edik. Bir odam:
«Ey Allohning Rasuli! Men uchun ota-onamga ular dunyodan o'tganlaridan keyin qiladigan yaxshilik qoldimi?» deb so'radi.
«Ha! To'rt xislat qoldi: ularga duo qilish, ularga istig'for aytish, ularning ahdiga vafo qilish, ularning do'stlarini va ularsiz silai rahm bo'lmaydigan kishilarni ikrom qilish», dedilar».
Ota-onalarning haqqiga Alloh taolodan yaxshiliklar – jannat, xayr-barakalar so'rab duo qilish farzandning ota-onasiga ularning vafotlaridan keyin qiladigan yaxshiliklaridandir. Bu duolar ota-onaga borib turadi, xayrli amallariga qo'shilib turadi. Huddi ularga tiriklik chog'larida yaxshilik qilgandek bo'ladi.
Inson har doim o'tmish ajdodlarini, muhtaram ustozlarini, aziz avliyolarni xotirlar ekan, jamiyat oldidagi burch va vazifalarini yana bir bor mas'uliyat bilan his etadi, o'zidan yaxshi nom qoldirish va ezgu ishlarni qilishga shoshiladi, o'zgalarni ham shunga chorlaydi.
Shu kunlarda nafaqat urush va urush ortida mehnat qilgan, qatog'on va afg'on urushi qurbonlari balki yurtimiz rivoji, millat va dinimiz ravnaqida o'zining munosib hissasini qo'shgan insonlarni eslab, xotirlamoqdamiz. Ularni tez-tez xotirlash shu kunga qadar kanda bo'lgani yo'q. Bugun ham joriy an'anaga binoan diniy idora raislari, muftiylar, ulamolar, imom-xatib va mudarrislarimizni yana bir bor yod etishni joiz deb bildik.
1943 yili O'rta Osiyo va Qozog'iston musulmonlarining diniy nazorati sifatida ish boshlagan idoraning birinchi raisi, muftiy Shayx Eshon Boboxon ibn Abdulmajidxon, 1957 yili O'rta Osiyo va Qozog'iston musulmonlari boshqarmasi raisi etib saylanib, umrining oxiriga (1982 yil) qadar ana shu vazifada samarali ishlagan Shayx Ziyovuddinxon ibn Eshon Boboxon, 1982-1989 yillari O'rta Osiyo va Qozog'iston musulmonlari diniy boshqarmasining raisi vazifasini bajargan muftiy, Shamsuddinxon Boboxonov, 1989-1993 yillari O'rta Osiyo va Qozog'iston musulmonlari diniy boshqarmasi raisi, muftiy Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf, 1993-1997 yillari Movarounnahr musulmonlari idorasi nomi bilan faoliyat yuritgan diniy idoramiz raisi, muftiy Muxtorjon Abdulloh Buxoriy, 1997 yili O'zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy lavozimiga saylangan Abdurashid qori Abdumo'min qori o'g'li Bahromov hamda 2006-2021 yillar mobaynida O'zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy bo'lgan Usmonxon Alimov rahimahumullohlarni dinimiz va islom ahli uchun qilgan buyuk ishlarini yod etib, ularning haqlariga duoi xayrlar qilamiz.
Shuningdek, ko'hna Samarqand zaminida biz bilan zamondosh bo'lgan, bugun dorul baqoga rihlat qilgan ustoz, ulamo, imom, din xodimlari ham ahli islom tomonidan har doim duolar bilan yod etiladi. Samarqandlik ahli ilmlarning ustozi hoji Mustafoqul Melikzoda, zabardast imomlarimizdan Nuruddinxon Islomov, qori Sultonmurod Holmurodov, Abdurahmon domla, Ishtixon farzandi Alijon domla, Imom Buxoriy masjididida ko'p yillar xizmat qilgan Maqsudjon birodarlarimizni Alloh taolo oxiratlarini obod qilsin.
O'tganlarimizni ruhini shod etish, og'ir kunlardan tirik qolib, bugungi kunda xalq ardog'ida yurgan qahramonlarimizni qadrlash, islom shariati biz avlodlar zimmasiga yuklagan, qilishimiz lozim va lobud bo'lgan qarz va farz amallardandir. Musulmonlarning eng muqaddas kitobi bo'lgan Qur'oni karimda Alloh taolo marhamat qilib marhumlarni haqlariga duo qilishni saboq bergani singari: “Ey Rabbimiz! O'zing bizlarni va bizdan ilgari imon bilan o'tganlarni mag'firat etgin va qalblarimizda imon keltirgan zotlarga nisbatan gina paydo qilmagin! Ey Rabbimiz! Albatta, Sen mehribon va rahmli zotdirsan”, deya duolar qilamiz.
Avlodlarining kelajagi yo'lida jon fido qilgan insonlarni xotirlash bugungi kunimizni qadrlashga o'rgatadi. Hotira bu – tarix. U kechagi o'tmishni, ajdodlar o'gitini, milliy merosimizni anglatib turuvchi – muqaddas kitob zarvaraqlaridek hayotimizni yoritib turadi. Shu bois, inson o'z xotira boyliklarini qadrlaydi.
ZAYNIDDIN EShONQULOV,
O'zbekiston musulmonlari idorasi Samarqand viloyat vakili
Dinimiz insonlar o‘rtasida tinchlik, totuvlik va birodarlikni asosiy qadriyatlardan deb ta’lim beradi. Ammo ba’zi kimsalar borki, ular xudbinlik, hasadgo‘ylik, va g‘arazgo‘ylik singari xastaliklar ta’sirida insonlar orasida fitna tarqatadi. Ushbu razil odat "fitnakorlik" deb ataladi va u jamiyatning parokandaligiga, begunoh insonlarning qoni to‘kilishga va Allohning g‘azabiga sabab bo‘ladi.
Binobarin, Qur’oni karimda va hadisi sharifda fitnaning zarari juda qattiq ta’kidlangan. Jumladan, Alloh taolo Baqara surasining 191-oyatida: “Fitna qotillikdan ham ashaddiyroqdir”, deb uning yomonligini xabar qilgan. Ya’ni fitnaning jamiyatga yetkazadigan zarari hatto odam o‘ldirishdan ham yomonroq bo‘lishi mumkin.
Fitnakor kimsa boshqalarni bir-biriga qarshi qo‘yish, yolg‘on gap tarqatish, odamlar qalbiga shubha urug‘ini ekish yoki gapni chuvalashtirib boshqalarning munosabatlariga putur yetkazish bilan shug‘ullanadi. Uning gaplari to‘g‘ridek tuyilsa-da, aslida maqsadi yomon. Bunday kimsa boshqalarning tinchini buzadi, odamlar o‘rtasiga rahna soladi, jamiyatda norozilik urug‘ini ekadi.
Imom Muslim rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam bomdod namozidan to shom namoziga qadar vaqt ichida bo‘lib o‘tgan va bo‘ladigan barcha fitnalardan ogohlantirgan ekanlar.
Fitnakorlik ildiz otgan jamiyatda o‘zaro ishonch yo‘qoladi; oilalar parokanda bo‘ladi; eru xotin, aka-uka, dugona yoki do‘st o‘rtasida adovat paydo bo‘ladi; yurtda beqarorlik yuzaga keladi; Alloh asrasin, agar fitna siyosiy, ijtimoiy yoki diniy darajada bo‘lsa, butun mamlakat tinchligiga tahdid soladi; fitnakor kimsa Allohning la’nati va azobiga duchor bo‘ladi. Chunki fitna tarqatish bu – nafaqat insonlarga, balki dini mubiynimizga ham qarshi jinoyatdir.
Shunday ekan, har bir mo‘min kishi fitnakorlikdan qochishi lozim. Buning uchun tilini ehtiyot qilib, bekorchi gap-so‘zlardan saqlanishi, behuda muhokamalarga aralashmasligi; eshitgan gapini rost yoki yolg‘onligini bilmasdan turib tarqatmasligi; odamlarning orqasidan gapirmasligi, adolatli va niyatini xolis qilishi; duogo‘y bo‘lib yoshu qariga ezgu niyatli bo‘lishi kerak.
Xullas, fitnakorlik – har qanday jamiyatni yemiruvchi xatarli illatlardan biridir. Bu illatdan qochish, uning oldini olish har bir musulmonning burchi hisoblanadi. Chunki fitna bo‘lgan joyda baraka, tinchlik va do‘stlik bo‘lmaydi. Demak, biz o‘zimizdan boshlab fitnadan saqlanishimiz, boshqalarni ham undan ogohlantirib, jamiyatimizni sog‘lom va birodarlik asosida qurishga hissa qo‘shishimiz zarur.
Darhaqiqat, Rabbimiz fitnaga aralshganlarning azobi qattiq bo‘lishini aytib, bandalarini quyidagicha ogohlantirib qo‘ygan: “Sizlardan faqat zolimlargagina xos bo‘lmagan (balki hammalaringizga ommaviy bo‘ladigan) fitna (azob)dan saqlaningiz va bilib qo‘yingizki, Alloh jazosi qattiq (zot)dir” (Anfol surasi, 25-oyat).
Mansurxon O‘ROLOV,
“No‘g‘ayqo‘rg‘on” jome masjidi imom-xatibi