Mukaddas Dinimiz ta'limotida birovga yaxshilik kilish savob, qilgan yaxshiligini minnat qilishi esa katta gunoh xisoblanadi. Musulmon odam savobli ish qilsa, sadaqa bersa, muhtojlarga yordam ko'rsatsa, hech kimga aytmaydi, odamlarga bildirmaydi, yaxshiligini minnat qilmaydi. Agar oila boshlig'i qo'l ostidagilarga minnat qilsa, “Senlarni men boqyapman. Men bo'lmasam och qolasanlar!” deb ta'na qilsa, bir tarafdan, minnat qilgani uchun juda og'ir gunohga botadi, ikkinchi tarafdan, rizq Allohdan ekanini inkor etgan bo'ladi. Chunki, u bo'lmasa, Alloh bandalari rizqini boshqa tarafdan, boshqa odam sababidan etkazadi.
Allox taolo Qur'oni karimda “Ey, iymon keltirganlar! Sadaqalaringizni minnat va ozor berish bilan, Allohga va oxirat kuniga iymon keltirmasa ham, kishilarga riyo uchun molini nafaqa qilganga o'xshab, bekorga ketkazmang”. degan (Baqara surasi, 264- oyat).
Ushbu oyati karimada sadaqadan keyin minnat qilib, ozor berib, qilgan yaxshiligining savobidan bebahra qolishlik ajoyib badiiy vasf bilan tasvirlanyapti. Bu bilan musulmonlar qalbida bu ishning naqadar yomon ish ekanligi jonli tasvir qilinmoqda. Oyatning avvalida sadaqani minnat va ozor berish bilan botil qilmaslikka amr bo'lyapti. Keyin esa agap shunday qilinsa, riyo uchun sadaqa qilganga o'xshab qolishining bayoni kelyapti:
Minnat qilishlik yomon odat bo'lib, inson qalbida og'ir yara qoldiradi. Berganni minnat qilgan kishining maqsadi manmanlik, boshqalarni mensimaslik, o'zini ko'rsatish, odamlar o'rtasida obro' qozonish bo'ladi. Minnat qilish tufayli mol sarflagan kishi molni oluvchiga ozor etkazadi. Odamlar ichida uning obro'yini to'kadi. Insoniy qadr-qimmatini pastlatadi. Holbuki, Islomda mol-mulkni sarflab, nafaqa qilishga targ'ib qilishdan maqsad kambag'allarning ko'nglini ko'tarish, ularni xursand etish, boy birodarlari ularni hurmat qilishini sezdirishdir.
Minnat qiluvchi kishi ikki jihatga ko'ra malomat qilinadi: avvalo, u barcha rizq va ne'matni Alloh taolo berishini inkor qilgan va tan olmagan bo'ladi. Agar rizq Allohdan ekanini haqqi-rost bilganida bunday qilmasdi. Ikkinchidan, minnatchi odam qilgan yaxshiliklarini aytib maqtanadi. Bunda u kibr va riyo illatlariga mubtalo bo'ladi. Bu esa o'sha yaxshi amalning bekor bo'lishiga, savobining ketishiga sabab bo'ladi.
Yaxshilik va saxiylik qilgandan so'ng minnat qilish, odamlarni kamsitish, ularni haqorat qilish va xorlash kabi illatlardan uzoqda bo'lish darkor.
Abdulloh ibn Amrdan (roziyallohu anhu) rivoyat qilinadi. U kishi aytadilar: “Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): “Jannatga minnatchi, ota-onaga oq bo'lgan va ko'p aroq ichuvchi kirmaydi”, dedilar”. (Imom Nasoiy va Imom Dorimiy rivoyat qilgan).
Nabiy (sollallohu alayhi vasallam) ning: “Jannatga minnatchi, ota-onaga oq bo'lgan va ko'p aroq ichuvchi kirmaydi”, dedilar, degan so'zlarining ma'nosi: ular jannatga birinchlardan bo'lib kirmaydilar, deganidir. Chunki, ahli sunnat val jamoat ulamolari ittifoqiga ko'ra, kimki Allohga biror narsani sherik qilmasdan vafot etgan bo'lsa, do'zaxda abadiy qolmaydi. Balki, jahannam azobi bilan gunohlaridan poklangandan so'ng albatta jannatga kiradi. (Alloh barchamizni do'zax azobidan asrasin). Qarindoshlariga yaxshilik qilgandan so'ng minnat qiladigan inson ham yuqoridagi qattiq ogohlantirishga loyiqdir. Chunki bu fe'l ham uni jannatga kirishiga to'sqinlik qiladigan ishlardandir. Yuqorida o'tgan gaplardan ota-onaga oq bo'luvchi va silai rahmni uzuvchi kishilarning dunyo va oxiratda jazoga loyiqligini bildik. Bu hadisi sharifda esa Nabiy (sollallohu alayhi vasallam) ko'p mast qiluvchi ichimliklar ichuvchini ham jannatga kirmasligini zikr qildilar. Shuning uchun, spirtli ichimliklar ichuvchi yoki narkotik moddalar va mast qiluvchi narsalarni iste'mol qiluvchi kishilar bu hadisning ma'nosini chuqur o'ylab ko'rsinlar. Hamda, Allohga astoydil tavba qilsinlar.
Yaxshilikdan keyin minnat qilish razil xulqlardandir. Shunga ko'ra, agar bir inson biror kishiga yaxshilik qilsa yoki unga sadaqa qilsa, so'ngra unga minnat qilib, ehson va sadaqasini uning oldida gapirsa, batahqiq ehson va sadaqasining savobi zoye bo'ladi.
Minnatchi savoblarini zoye qilib, ehson qilgan odamidan ko'proq foyda olish uchun unga ozor beradi va agar undan biror narsa ololmasa, unga biror zarar etishini orzu qiladi. Bu narsa uyat va xorlikdan ham battar sharmandalikdir.
Shayx Muhammad Arifiy aytadilar:
«Tahorat qilasanu, isrof qilasan.
Hijob o'raysanu, atir sepib olasan.
Tahajjud namoziga turasanu, birodaring bilan arazlashasan.
Ro'za tutasanu, g'iybat qilasan.
Sadaqa berasanu, minnat qilasan.
Ko'zingni och! Solih amallarningni teshik xaltaga solma»
Allohdan o'zimizga va barcha musulmonlarga yordam va hidoyat so'raymiz!
Odiljon Narzullayev Yangiyo'l tuman Imomi Sulton jome masdidi Imom xatibi
Oila – inson hayotidagi ma’naviy suyanch, ijtimoiy tartib, nasl davomiyligini ta’minlovchi qo‘rg‘on va mehr-muhabbat maskanidir.
Alloh taolo Qur’oni karimda marhamat qiladi: “Uning alomatlaridan (yana biri) – sizlar (nafsni qondirish jihatidan) taskin topishingiz uchun o‘zlaringizdan juftlar yaratgani va o‘rtangizda inoqlik va mehribonlik paydo qilganidir. Albatta, bunda tafakkur qiladigan kishilar uchun alomatlar bordir” (Rum surasi, 21-oyat).
Bu oyat oila qurishning ilohiy hikmatga ega ekanini, er-xotin munosabatida muhabbat va mehr-shafqat asosiy omil bo‘lishini anglatadi.
Islom nikohni faqat shaxsiy xohish emas, balki ma’naviy, axloqiy va ijtimoiy majburiyat sifatida qabul qilgan. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Nikoh mening sunnatimdir. Kim sunnatimdan yuz o‘girsa, mendan emas”, deganlar (Muttafaqun alayh).
Bu hadisga ko‘ra, nikoh musulmon hayotidagi ibodat hisoblanadi. Uning asosiy maqsadlari nafsni halol yo‘l bilan qondirish, nasliy poklik, farzand tarbiyasi va jamiyat barqarorligini ta’minlashdir.
Islomda er va xotinning vazifalari bir-birini to‘ldiruvchi xususiyatga ega. Alloh taolo erkakni mas’uliyatli rahbar, ayolni esa oila mustahkamligini ta’minlovchi qilib yaratgan: “Erkaklar xotinlar ustidan (oila boshlig‘i sifatida doimiy) qoim turuvchilardir. Sabab – Alloh ularning ayrimlari (erkaklar)ni ayrimlari (ayollar)dan (ba’zi xususiyatlarda) ortiq qilgani va (erkaklar o‘z oilasiga) o‘z mol-mulklaridan sarf qilib turishlaridir” (Niso surasi, 34-oyat).
Erkak ayoldan ba’zi xususiyatlarda ortiq qilib yaratilganida bir necha hikmatlar bor. Mufassir ulamolar, jumladan, quyidagi shar’iy nuqtayi nazardan erkaklarga xos xususiyatlarni qayd etishgan: payg‘ambarlik, jismoniy kuch-quvvat, oila nafaqasiga mas’ullik, aqlu idrok, xotira va tafakkurning ziyodaligi, imom-xatiblik, muazzinlik, jamoat bilan namoz o‘qish, juma namozining vojib bo‘lishi, tashriq takbirini aytish, janglarda qatnashish, to‘liq guvohlik, taloq berish huquqiga ega bo‘lish, oilaning unga nisbat berilishi, namoz va ro‘zani uzrsiz ado etish kabilar.
Shu jihatlarni hisobga olib, ayol kishi eriga nisbatan itoatli, hamiyatli va iffatli bo‘lib, oila totuvligi yo‘lida doimiy harakatda bo‘lishi juda matlub ishdir.
Rasuli akram sollallohu alayhi va sallam: “Sizlarning eng yaxshilaringiz o‘z ahliga yaxshilik qiluvchilaringizdir”, deganlar (Imom Termiziy rivoyati).
Erkak oila boshlig‘i sifatida adolatli, g‘amxo‘r va mehribon bo‘lishi kerak. U o‘z ayoli va farzandlarining ehtiyojlarini ta’minlab, ularni to‘g‘ri yo‘lga boshlashi lozim.
Xotinning vazifalari – oilada sog‘lom muhit yaratish, erga itoat va uning sha’nini asrash. U oila tinchligi va farovonligi uchun intilishi, eriga vafodor bo‘lib, farzandlar tarbiyasida fidoyilik ko‘rsatishi lozim.
Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “Ular sizlarning libosingiz, sizlar ularga libossiz” (Baqara surasi, 187-oyat).
Bu oyat nikohdagi juftlarning bir-biriga muhtojligi va ular o‘rtasidagi yaqinlikni ta’riflaydi.
Nikoh faqatgina ikki insonning emas, balki oilalar va jamiyatning ham mas’uliyatidir. Ko‘p hollarda ota-onalar, qarindoshlar va jamiyatning qo‘llab-quvvatlashi nikohning mustahkamligida muhim ahamiyat kasb etadi.
Bugungi kunda ko‘pchilik oilaviy muammolar uchinchi tomonlarning (qaynona-qaynota, yaqinlar, do‘stlar) chuqur va nomunosib aralashuvi oqibatida kelib chiqmoqda. Har bir inson o‘ziga tegishli chegarani bilishi zarur.
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Odamlarning arazlashganlarini yarashtirib qo‘yish nafl namoz o‘qishdan va nafl ro‘za tutishdan ko‘ra savobliroqdir”, deganlar (Imom Tabaroniy rivoyati).
Ota-onalar, qarindoshlar – yoshlar hayotiga rahbar sifatida kerakli maslahat beradilar, ammo ularning shaxsiy munosabatlariga befarq yoki ortiqcha aralashish – oilaviy muhitni buzishi, o‘rtadagi muhabbatni so‘ndirishi mumkin.
Ko‘pincha oilada ota-ona va farzandlar, oilaning boshqa a’zolari orasida ham turli kelishmovchilik bo‘lib turadi. Arzimagan sabab-bahonalar bilan tinch xonadonlar mojarolar maskaniga aylanadi. Bir-biriga yaqin, qadrdon, qarindoshlar o‘rtasida mehr-oqibat ko‘tariladi.
Kechira olish – go‘zal fazilat, dinimizda maqtalgan sifatlardan. Bir qarashda oniy yutqazishday ko‘ringan kechira olish katta mojarolarning oldini oladi, g‘alabani ta’minlaydi. “Er-xotinning urishi – doka ro‘molning qurishi” deganlariday, ikki oshufta qalbning arazi uzoqqa bormasligi kunday ravshan.
Sal ixtilof chiqdimi, bir tomon darrov murosa-kelishuv yo‘lini ko‘rishi kerak. Bir tomonning aql-idrok bilan ish tutishi shaytonning bo‘ynini sindirib, katta mojarolarning oldini oladi.
Joriy yilning birinchi choragida viloyat imom-xatiblari, otinoyilari 838 ta ana shunday nizomi oilani yarashtirishib, yoshlarning baxtli hayot kechirishiga sababchi bo‘ldilar.
Xulosa shuki, Islom oilaga yuksak maqom bergan, uni jamiyatning yuragi deb baholagan. Biz oyat va hadislar asosida shu muqaddas ne’matni asrash, mustahkamlash va yoshlarga to‘g‘ri yetkazish yo‘lida jiddiy harakat qilishimiz kerak.
Ubaydulloh ABDULLAYEV,
Farg‘ona viloyati bosh imom-xatibi