Shayx Jaloliddin Suyutiy rahimahulloh aytadilar: “Men shayx Shamsiddin ibn Qamohani o'zining Abul Abbosiy Mustag'firiydan (hadis) jamlanmasi ustida topdim, shunda u (menga bir hadisni qanday o'rganganini) hikoya qilib: “Men imom Abu Homidil Misriydan ilm izlash orzusida, Misrga borishga qaror qildim. U zot bilan ko'rishganda Holid ibn Validdan rivoyat bo'lgan hadisni so'zlab berishini so'radim. U zot meni bir yil ro'za tutishga buyurdi. Bir yil ro'za tutib, so'ngra o'sha maqsad ilinjida yana u kishining huzurlariga qaytdim. Shunda u zot menga o'z shayxidan to Holid ibn Validgacha bo'lgan sanad ila u hadisni aytib berdi”, dedi. Ushbu hadis quyidagicha edi. Holid ibn Valid roziyallohu anhu aytadilar:
— Bir kishi Payg'ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga kelib u kishiga:
— Men sizdan dunyo va oxirat haqidagi ba'zi narsalarni so'ramoqchiman,-dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Senga ma'lum bo'lmagan narsalar haqida so'ra.—dedilar.
— Ey Allohning Payg'ambari sollallohu alayhi vasallam, men odamlarning olimrog'i bo'lishni xohlayman?!
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Allohga taqvo qil, odamlarning olimrog'i bo'lasan!—dedilar.
— U: Insonlarning mol-dunyosi ko'pi bo'lishni yaxshi ko'raman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Qanoatli bo'l, insonlarning eng boyi bo'lasan! — dedilar.
— U: Men insonlarning afzalrog'i bo'lishni yoqtiraman?! — dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Insonlarning yaxshisi — ularga foydasi tegadigan kishidir, insonlarga manfaat etkazuvchi bo'lgin!—dedilar.
— U: Insonlarning odilrog'i bo'lishni yaxshi ko'raman?!- dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: O'zinga yaxshi ko'rgan narsani, boshqa odamlar uchun ham yaxshi ko'r, insonlarning odilrog'i bo'lasan!—dedilar.
— U: Men Allohga insonlarning xosrog'i bo'lishni xohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Alloh zikrini ko'paytir, Alloh taologa bandalarning xosrog'i bo'lasan!—dedilar.
— U: Ehson qiluvchilardan bo'lishni yaxshi ko'raman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Allohga Uni ko'rib turgandek, agar unday qilolmasang, U seni ko'rib turgandek ibodat qil.—dedilar.
— U: Iymonim komil bo'lishini yoqtiraman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Hulqingni go'zal qil, iymoning komil bo'ladi!—dedilar.
— U: Toat qiluvchilardan bo'lishni yaxshi ko'raman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Allohning farzlarini ado qilgin, toat qiluvchilardan bo'lasan!—dedilar.
— U: Qiyomat kuni nurli holda hashr qilinishimni yaxshi ko'raman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Hech kimga zulm qilma! Qiyomatda nurli holda hashr qilinasan!—dedilar.
— U: Robbim taboraka va taolo menga rahm qilishini yaxshi ko'raman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: O'zinga va Allohning yaratganlariga rahm qil, Alloh senga rahm qiladi!—dedilar.
— U: Gunohlarim oz bo'lishini xohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Allohga istig'for ayt, gunohlaring kamayadi!—dedilar.
— U: Odamlarning karamlirog'i bo'lishni hohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Alloh haqida uning xalqiga shikoyat qilma, insonlarning karamlirog'i va ulug'rog'i bo'lasan!—dedilar.
— U: Rizqimni keng bo'lishini xohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Doimo tahoratli bo'lgin! Rizqing kengaytiriladi!—dedilar.
— U: Alloh va Uning rasuliga suyukli bo'lishini xohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Alloh va Uning rasuli yaxshi ko'rgan narsalarni yaxshi ko'r, Alloh va Uning Payg'ambari g'azab qilgan narsaga sen ham g'azab qil!—dedilar.
— U: Allohning noroziligidan omonda bo'lishni xohlayman?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Hech kimga g'azab qilma, Allohning g'azabi va noroziligidan omonda bo'lasan!—dedilar.
— U: Alloh ayblarimni yashirishini istardim?!—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Birodarlaring aybini yashirsang, Alloh seningayblaringni yashiradi!—dedilar.
— U: Mening xatolarimni o'chirib yuboradigan narsa nima?—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Allohdan qo'rqib to'kilgan ko'z yoshi, xuzu'va kasalliklar!—dedilar.
— U: Allohning nazdida yaxshilikning qaysi biri afzalroq?—dedi.
— U zot sollallohu alayhi vasallam: Husni xulq , tavoze', balolarga sabr qilish vaqadarga rozi bo'lish!—dedilar.
— U: Allohning nazdida qaysi gunoh ulkan?—dedi.
— U zot: Yomon xulq va baxil bo'lish!—dedilar.
— U: Rohmanning g'azabini so'ndiradigan amal nima?—dedi.
— U zot: Maxfiy sadaqalar qilish va silai rahm!—dedilar.
— U: Jahannamni o'tini nima o'chiradi?—dedi.
— U zot: Ro'za!—dedilar.
Manbalar asosida
Ho'jaobod tuman “Yetti chinor” jome masjidi imom noibi
Muhammadkuddus Abdulmannon tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Abdurrazzoq San’oniy aytadi: Ali ibn Husayn roziyallohu anhum namoz uchun tahorat qilayotgan edi. Shu payt suv quyib turgan joriya qo‘lidan obdasta tushib ketib, uning yuziga ozgina shikast yetkazdi. Ali ibn Husayn boshini ko‘tarib, joriyaga qaradi. Joriya vaziyatni yumshatish maqsadida Qur’oni karim oyatlaridan o‘qidi: “... G‘azablarini yutadigan...” (Oli Imron surasi, 134-oyat). Ali ibn Husayn roziyallohu anhum jimgina javob berdi: “G‘azabimni bosdim”.
Joriya oyatning davomini o‘qidi: “...odamlar-ni (xato va kamchiliklarini) afv etadiganlardir...”.
U kishi dedi: “Men seni afv etdim”.
Joriya oyatning oxirini o‘qidi: “Alloh ezgulik qiluvchilarni sevar”.
Ali ibn Husayn roziyallohu anhum dedi: “Bor, sen Allox yo‘lida ozodsan”.
Abdulloh ibn Ato aytadi: “Ali ibn Husaynning bir g‘ulomi (quli) xatoga yo‘l qo‘ydi va jazoga loyiq bo‘ldi. Ali ibn Husayn qamchini oldi. So‘ng u zot bunday oyatni o‘qidi: “(Ey Muhammad!) Imon keltirgan kishilarga ayting, ular Alloh kunlari (qiyomat)dan umid qilmaydigan kimsalarni kechirib yuboraversinlar! Shunda (u sabrli) kishilarni qilgan ishlari (kechirishlari) sababli mukofotlagay!” (Josiya surasi, 14-oyat).
Qul esa dedi: “Men bunday emasman, men Allohning rahmatidan umidvorman va uning azobidan qo‘rqaman”.
Ali ibn Husayn roziyallohu anhum qamchini tashlab yubordi va dedi: “Sen Alloh yo‘lida ozodsan”.
Muso ibn Dovud aytadi: Ali ibn Husayn xizmatkorini ikki marta chakirdi, u javob bermadi. Uchinchi marta chaqirgach javob qildi. Ali ibn Husayn unga dedi: “Ey o‘g‘lim, ovozimni eshitmadingmi?”.
Xizmatkor: “Eshitdim”, dedi.
Ali ibn Husayn so‘radi: “Nega javob bermading?”.
Xizmatkor: “Sizning shafqatingizga ishondim”, dedi.
Abdulg‘ofir ibn Qosim aytadi: Ali ibn Husayn masjiddan chiqib ketayotgan edi. Bir odam kelib uni haqorat qildi. Shunda Alining xizmatkor va qullari unga tashlanishdi.
Ali ibn Husayn ularni to‘xtatdi va bunday dedi: “Bas qilinglar, uning holatiga qaranglar”.
So‘ngra o‘sha odamga dedi: “Bizda siz bilmagan yana ko‘p narsalar bor. Agar sizga yordam kerak bo‘lsa, ayting, yordam beraylik”. O‘sha odam xatosini anglab, uyaldi va ortiga qaytdi.
Ali ibn Husayn uni yoniga chaqirib, o‘zi kiyib turgan chakmonini yelkasiga tashladi va ming dirham pul berdirdi.
Abu Ya’qub Muzaniy deydi: Hasan ibn Hasan bilan Ali ibn Husayn o‘rtasida bir oz noxushlik bo‘lib qoldi. Hasan bir kuni masjidda Ali ibn Husaynning yoniga keldi, uni turli so‘zlar bilan haqorat qildi. Ali ibn Husayn esa unga bir og‘iz ham javob qaytarmadi.
So‘ngra Hasan chiqib ketdi. Kechasi u alining uyiga bordi va eshigini qoqdi. Ali ibn Husayn eshikni ochib chiqdi. Hasan unga:
- Ey aka, agar siz haqiqatan ham men aytganlarimdek bo‘lsangiz, Alloh meni mag‘firat qilsin. Agar men yolg‘onchi bo‘lsam, Allox sizni mag‘firat qilsin, dedi va ketdi.
Ali ibn Husayn ortidan borib, yetib oldi va uni og‘ushiga oldi. Ikkovi yig‘lab yuborishdi. Shunda Hasan:
- Qasamki, endi siz xafa bo‘ladigan biron ish qilmayman, - dedi.
Ali esa unga: - Sen ham menga aytgan so‘zla ring uchun halollikdasan,- dedi.
Ibn Abi Dunyo rivoyat qiladi: Ali ibn Husaynning xizmatkori shoshgan holda oshxonadan temir pechni olib kelayotgan edi. Kutilmaganda temir pech tushib ketdi ketdi va narigi tomondan pastga tushib kelayotgan Ali ibn Husayn o‘g‘lining boshiga tegib, jarohat yetkazdi. Oqibatda u halok bo‘ldi. Mehmonlar bilan suhbatlashib o‘tirgan Ali ibn Husayn o‘rnidan sakrab turib, xizmatkorga dedi: “Sen ozodsan. Bu ishni qasddan qilmaganingni bilaman”. So‘ngra Ali ibn Husayn mayyitni dafn etish tadorigini ko‘rdi.
Shayx Mahmud MISRIYning “Solih va solihalar hayotlaridan qissalar”
nomli asaridan Ilyosxon AHMЕDOV tarjimasi.