(“Siz tergan raqam xizmat doirasida...”)
Islom – g'oyat go'zal din. Barcha zamon va hamma makonlarga mos. Go'zalligi shundaki, dinimiz o'z ta'limotlari bilan insoniyatning baxtli-saodatli yashashini ochiq-oydin ko'rsatib bergan. Shu ko'rsatmalarga rioya qilgan kishining qayg'urishi u yoqda tursin, hatto bir lahza bo'lsa-da, noqulay vaziyatga tushib qolmasligi kafolatlangan.
Imom Abu Dovud Abu Umoma raziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisi sharifda Janob Payg'ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi va sallam aytdilar: “O'zi haq bo'lca ham talashib-tortishmagan kishi uchun jannat chekkarog'idan uy berilishiga, hazillashib bo'lsa-da yolg'on gapirmagan kishi uchun jannatning o'rtasidan uy berilishiga, xulqini go'zal qilgan kishi uchun esa jannatning eng yuqori qismidan uy berilishiga men kafilman” (Imom Abu Dovud rivoyatlari).
Muborak hadisi sharifni bejiz keltirmadik. Chunonchi, bugun ko'plab oilalarga darz ketib, Arshning larzaga kelishiga, ma'sum go'daklarning tirik etim bo'lib qolishiga, o'smirlarning boshi berk ko'chaga kirib qolib, jinoyatga qo'l urishiga, qizlar bahorida xazon bo'lishiga mobil telefon sabab bo'layotgani hech kimga sir emas...
Aslida muborak Islom dinimizda shaxsning daxlsizligi yuqori darajada himoyalangan. Birovning maktubini o'g'irlab olish yoki tortib olib o'qishga intilish u yoqda tursin, iznsiz xattoki nazar solish ham mumkin emas! Abdulloh ibn Abbos raziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi. “Rasuli akram sallallohu alayhi vasallam: “Kim birovning maktubiga iznsiz nazar solsa, do'zax otashiga nazar solgan bilan barobardir”, – deganlar” (Imom Abu Dovud rivoyatlari).
Ulamolarimiz “nazar solish”ga oid hukmni eshitishga, quloq solishga ham qiyos qilganlar. Bugun birovning mobil telefonidagi SMSlar va hokazolarga nazar solishning hukmi ham shunday!
Butun boshli o'rmonning kuyib kul bo'lishiga bir gugurt donasi kifoya qilganidek, jamiyatning tanazzulga uchrashiga ham, ming afsuski, arzimas omil va bahonalar sabab bo'layotir... Qolaversa, xalq orasida yurib, ularning murojaatlari, savollarini tinglab, mobil telefondan to'g'ri (!) foydalanilsa, koni foyda ekani, aks holda, bu matoh asr muammosiga aylanayotganiga guvoh bo'lmoqdamiz. Shu bois dinimiz ta'limoti asosida mobil telefondan foydalanishning tartib-taomillari, qoidalarini keltirib o'tishni lozim topdik.
Milliy va diniy qadriyatlarimiz asosi bo'lgan Islom dinimizning ENG MUQADDAS va ENG OLIY kitobi bo'lmish Qur'oni karim va hadisi shariflarda “hayot entsiklopediyasi”da uchraydigan barcha savollarga aniq, batafsil va mukammal javob bor!
Engavvalounutmasliklozimki:
1) telefon orqali bizni chaqirayotgan ham odam;
2) ro'paramizdagi odam bilan muloqot qilganda, nimalarga e'tibor qaratsak, telefonga javob berishda ham shularni inobatga olish lozim;
Muqaddas Islom dinimizni pok saqlash, uni turli xil g'arazli xuruj va xamlalardan, tuhmat va buhtonlardan himoya qilish, uning asl mohiyatini o'nib-o'sib kelayotgan yosh avlodimizga to'g'ri tushuntirish, Islom madaniyatining ezgu g'oyalarini keng targ'ib etish – har bir (!) OTA UChUN, har bir (!) ONA UChUN bugungi XXI asr zamonasida ENG KATTA vazifa!
Hozirgi davrda, axborot texnologiyalari o'ta tezkorlik bilan rivojlanayotgan bir paytda, nanotexnologiya zo'r shiddatlik bilan avjiga chiqayotgan zamonda, turli ommaviy axborot vositalari xilma-xil ma'lumotlarni kechayu kunduz tarqatayotgan bir onda mazkur so'zlar jannatmakon yurtimizni, muqaddas Vatanimizni, dono xalqimizning har bir fuqarosiga qushga – havo, baliqqa – suv zarurligiday zarur bo'lsa kerak...
Iloho o'zlarimizni ham, farzand-zurriyotlarimizni ham Mehribon Parvardigorimiz buyurgan, Janob Payg'ambarimiz sallallohu alayhi va sallam tavsiya etgan, o'tmishda o'tganlarimizni ruhlari shod bo'ladigan, xalqimiz xursand bo'ladigan, ota-onalarimiz rozi bo'ladigan yo'llardan yurishimizni nasib etsin!
Ibrohimjon INOMOV
O'zbekiston musulmonlari idorasi raisi o'rinbosari
Bu mavzuda salaflarimizdan kelgan bir qancha ta’sirli rivoyatlar bor. Quyida ularning ayrimlarini keltiraman:
1. Shaqiq Balxiy rahimahulloh aytadi:
"Men xushu’ni Isroil ibn Yunusdan o‘rgandim. Biz uning atrofida edik, u o‘ng tomonida kim bor, chap tomonida kim borligini bilmasdi — oxirat haqida tafakkur qilardi".
2. Yusuf ibn Asbat rahimahulloh aytadi:
"Sufyon ibn Uyayna rahimahulloh menga xufton namozidan so‘ng: "Tahorat idishini (obdasta) bergin", dedi. Unga berdim. U o‘ng qo‘li bilan olib, chap qo‘lini o‘ng qo‘lining ustiga qo‘ydi va tafakkurga cho‘mdi. Men uxlab qoldim, so‘ng saharda turdim — qarasam, idish hali ham qo‘lida. "Tong otdi", dedim. U esa bunday dedi: "Sen idishni bergan paytingdan buyon shu holda oxirat haqida tafakkur qildim".
3. Abdulloh ibn Muborak rahimahullohdan rivoyat:
U Suhayl ibn Adiyni sukunatda, tafakkurda ko‘rib:
"Qaysi nuqtaga yetding?" deb so‘radi.
U: "Sirot ko‘prigidaman", deb javob berdi.
4. Muhammad ibn Vase’ rahimahullohdan rivoyat:
Basralik bir kishi Abu Zarr vafotidan keyin uning xotini Ummu Zarrga borib, uning ibodatini so‘radi. U bunday dedi: "Abu Zarr kun bo‘yi uyning bir chetida tafakkur qilib o‘tirardi".
5. Ummu Dardo (Abu Dardoning xotini) aytadi:
"Abu Dardo roziyallohu anhuning eng afzal ibodati — tafakkur va ibrat olish edi".
6. Sirriy Saqatiy rahimahulloh aytadi:
"Har kuni burnimga qarayman — yuzim qorayganmi, deb. Tanish joyda o‘lishni yoqtirmayman — yer meni qabul qilmay qo‘ysa, sharmanda bo‘lishdan qo‘rqaman".
7. Abu Shurayh rahimahulloh haqida:
Bir kuni u yurib ketayotgan edi, to‘xtab, ko‘ylagini boshiga tashlab, yig‘lashga tushdi.
Uni ko‘rib: "Nima uchun yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U bunday javob berdi: "O‘tgan umrimni, kam amalimni, yaqinlashgan ajalimni tafakkur qildim".
8. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bir kuni yig‘ladi. Sababini so‘rashdi. U bunday dedi: "Dunyo va uning shahvatlari haqida o‘yladim. Ular tugamay turib, achchiq alam bilan almashadi. Agar buning o‘zida ibrat bo‘lmasa ham, aqlli kishi uchun unda pand nasihat bor. Endi o‘z holingizga qarang, ahli oilangiz, yaxshi ko‘rgan kishilaringiz bilan bugun jam bo‘lib turibsiz, ertagachi? Ertaga esa, albatta ulardan ajralish bor".
9. Dovud Toiy rahimahullohning holati:
U to‘lin oy kechasi uyning tomiga chiqdi. Osmonga qarab Osmon va yerning yaratilishi haqida tafakkurga cho‘mdi va yig‘lay boshladi. Shunchalik qattiq ta’sirlandiki, tomdan qo‘shnisining hovlisiga yiqilib tushganini sezmay qoldi. Qo‘shni uni o‘g‘ri deb o‘ylab, qilichiga yopishdi. Ammo kelib qarasa — Dovud ekan. "Qanday qilib tomdan tushib ketding?" - deb so‘radi. Dovud: "Qanday yiqilganimni sezganim yo‘q", deb javob berdi.
10. Sufyon Savriy rahimahulloh haqida:
U do‘stlari bilan o‘tirgan edi, chiroq o‘chib qoldi. Hamma yoqni zulmat qopladi. Keyin chiroqni yoqishdi. Qarasalar, Sufyonning ko‘zlaridan oqayotgan yoshi yuzi yuvyapti. Undan: "Senga nima bo‘ldi, nega yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U: "Shu onda qabr zulmatini esladim…", deb javob berdi.
Xulosa:
Salafi solihlar har bir holatda tafakkur qilganlar — taom yeganda, yurganda, yotganda, hatto suv idishini ushlab turgan paytda ham oxiratni eslab yig‘lardilar. Ular uchun tafakkur — ibodatning qalbi edi.
Homidjon qori ISHMATBЕKOV