Yaponiyadagi eng yirik va ilk qurilgan masjidlardan biri “Tokio” jomeidir. U poytaxtning Sibuya tumanida joylashgan. Yaponiyaga ko'chib kelgan tatar muhojirlari tomonidan uch yilda qurib bitkazilgan. 1938 yili Mavlidun Nabiy sanasida foydalanishga topshirilgan.
1998 yili Turkiya hukumati tomonidan qayta ta'mirlangan. 2000 yili 1200 kishini sig'dira oladigan yangi va ko'rkam masjid ishga tushdi. Ayollar uchun ham alohida namozxona ajratilgan.
Masjid ikki qavatdan iborat bo'lib, birinchi qavatda namozgoh va ikkinchi qavatida esa madaniyat markazi joylashgan. Masjidning bitta minorasi bor. Uning uzunligi 41 metr, gumbazining balandligi esa 23 metr. Jomeda Islom dini, tahorat, namoz saboqlaridan hamda Qur'oni karimdan ta'lim beriladi.
Gumbazning ichki qismiga “Ixlos” surasi, atrofiga esa Alloh, Muhammad sollallohu alayhi vasallam lafzi va to'rt sahoba ismlari tushirilgan. Masjid kiraverishiga “Oyatul kursi”, devorlariga Alloh taoloning go'zal ismlari, mehrobning yuqorisiga «Mashriq ham, Mag'rib ham Allohnikidir. Bas, qaysi tarafga yuzingizni qaratsangiz, o'sha tomonda Allohning “yuzi” mavjuddir» (Baqara surasi, 115-oyat) oyati bitilgan.
Davron NURMUHAMMAD
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV