ILM O'RGANISh HAR BIR MUSULMON UChUN FARZDIR
Muhtaram jamoat! Islom dini “johiliyat” deya atalgan davrda nozil bo'lib, ulkan ilmiy boylikni o'zida mujassam etgan din sifatida butun dunyoga ma'rifat nurini tarqatdi. Islomdan oldingi davrni “johiliyat davri” deb eslanishining o'zi ham Islom – ilm dini ekaniga ochiq-ravshan dalildir. Chunki ilm – johillikning ziddidir. Ilm o'rganish – har bir musulmon uchun farzdir.
Alloh taolo ilmni Qiyomatgacha bandalar uchun ma'rifatga erishish, haqiqatni topish, ikki dunyo saodatiga erishish vositasi qildi. Ilmsizlik esa insoniyatni tubanlikka, halokatga olib borishini bildirdi.
Har bir ish mukammal, mustahkam bo'lishi uchun ilm, amal va ixlos birlashishi shart. Dunyoda ilmdan ko'ra yuksak daraja va martaba yo'qdir! Alloh taolo aytadi:
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
( سورة المجادلة/11)
ya'ni: “...Alloh sizlardan imon keltirgan va ilm ato etilgan zotlarni (baland) daraja (martaba)larga ko'tarur. Alloh qilayotgan (barcha yaxshi va yomon) amallaringizdan xabardordir” (Mujodala surasi 11-oyat).
Darhaqiqat, Islom – dini insonning dunyo hayoti uchun lozim bo'lgan barcha ilmlarni o'rganishni farz darajasiga ko'targan dindir! Ilm talab qilishni fazilati haqida ko'plab hadisi shariflar mavjud. Anas ibn Molik raziyallohu anhu rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar:
﴿طَلَبُ العِلْمِ فَرِيْضَةٌ عَلَىْ كُلِّ مُسْلِمٍ﴾
(رواه الإِمَامُ ابن ماجه عن أنس بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه)
ya'ni: “Ilm izlash – har bir musulmonga farzdir” (Imom Ibn Moja rivoyatlari).
Abu Dardo raziyallohu anhudan keltirilgan rivoyatda: Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bunday deganlarini eshitdim: “Kim ilm talabida yo'lga chiqsa, Alloh uni jannat tomon yo'lga boshlab qo'yadi. Albatta, farishtalar tolibi ilmdan rozi bo'lib, unga o'z qanotlarini yoyishadi. Albatta, olim uchun osmonlaru erdagilar, hatto suvdagi baliqlar istig'for ayturlar. Olimning obidga nisbatan afzalligi xuddi Oyning boshqa yulduzlarga nisbatan afzalligiga o'xshaydi” (Imom Termiziy rivoyatlari).
Bu hadisi shariflarni puxta o'rgangan ulamolarimiz undan quyidagilarni chiqarganlar:
Ilm ikki qismga bo'linadi – farzi a'yn va farzi kifoya.
Farzi ayn. Har bir balog'at yoshiga etib, aqli raso bo'lgan inson qaysi soha yoki kasb sohibi bo'lsa ham, sohasining ilmini chuqur o'rganishi – farzi ayndir. Shuningdek har bir musulmon kishi zimmasiga farz bo'lgan ibodatlarni shariatga muvofiq darajada bajarishi uchun zarur bo'ladigan ilmlarni o'rganishi ham farz bo'ladi.
Farzi kifoya. Alloh taolo musulmonlar jamoasining zimmasiga buyurgan amaldir. Musulmonlarning bir qismi uni bajarishi bilan boshqalarning zimmasidan soqit bo'ladi. Agar hech kim bajarmasa, hamma birdek gunohkor bo'ladi. Jamiyatda qaysi sohaga ehtiyoj sezilsa, o'sha sohaga bo'lgan ehtiyojni qondiradigan darajada ilmlarni o'rganish farzi kifoya hisoblanadi.
Agar jamiyatda bir sohada yoki biror fan bo'yicha mutaxassis olim etishmasa va bunga harakat qilinmasa, shu jamiyat kishilarining barchasi gunohkor bo'ladilar. Sababi – har bir sohada mutaxassislar bo'lishi shart.
Masalan, tibbiyot yoki muhandislik ilmini olaylik. Bu ilmlarsiz inson hayotini saodatli kechishini tasavvur qilib bo'lmaydi. Boshqa dunyoviy ilmlar ham xuddi shular kabidir. Bu ilmlarni o'rganish farzi kifoya hisoblanadi. Bu ilmlar bilan mashg'ul bo'layotgan kishilar farz ibodatini bajaryapman degan niyatda mashg'ul bo'lishsa, dunyoviy manfaatlarni qo'lga kiritishdan tashqari, ulkan ajr-savoblarga ham erishadilar. O'z navbatida, agar jamiyatda ularning sohasi bo'yicha kamchilik yuzaga kelsa, gunohi o'sha mutaxassislarga bo'ladi.
Huddi shuningdek, turli ishlab chiqarish va sanoatga doir ilmlar ham farzi kifoyadir. Demak, hozirgi zamonda musulmonlar fan-texnika sohasida ham barcha daqiq ilmlardan kifoya qilish darajasida bilishlari zarur bo'ladi. Chunki davlatning kuch-qudrati, o'zga davlatlarga qaram bo'lib qolmasligi ilm-fanning rivoji va taraqqiyotiga bevosita bog'liqdir.
Yoshlarni dunyoviy bilimlar sohibi va hunarli bo'lishga targ'ib qilish eng muhim masala deb hisoblangan. Shuning uchun ham Ali raziyallohu anhu: “Bolalaringizga o'zlari yashayotgan davr ilmlarini o'rgatinglar, chunki ular sizning davringizdan boshqa davrda dunyoga kelganlar”, - deb ta'kidlaganlar.
Muoz ibn Jabal raziyallohu anhu ilm o'rganish va o'rgatish haqida bunday deganlar: “Ilm o'rganinglar, zero uni o'rganish – Allohdan qo'rqish, uni talab qilish – ibodat, muzokarasi – tasbeh, uni izlash – bamisoli jiddu jahd qilish, bilmaganga o'rgatish – sadaqa, uni o'z ahliga bildirish – Allohga yaqinlik hosil qilishdir. Ilm tanholikda – hamroh, xilvatda – do'st, to'g'ri yo'l ko'rsatuvchi dalil, xursandligu xafalik paytida – ko'makchi, do'stlar oldida – vazir, begonalar oldida – yaqin do'st va jannat yo'lining mash'alidir. Alloh ilm bilan qavmlarni yuksaltirib, etakchi qilib qo'yadi. Ular odamlarni yaxshilikka etaklaydi, boshqalar ularning izidan yuradi, qilgan ishlari e'tiborli bo'ladi”.
Bugungi kunda ilm-ma'rifatli bo'lishimizga juda ko'p imkoniyatlar yaratib berilgan. Bu imkoniyatlardan oqilona va to'g'ri foydalanishimiz lozim. Lekin, ming afsuslar bo'lsinki, ba'zi yoshlar, xossatan maktab yoshidagilar, vaqtlarining aksarini internet va foydasiz komp'yuter o'yinlarini o'ynab, insonning qalbi va imoniga zarar keltiradigan rasm va videolarni tomosha qilib hamda to'g'ri yo'ldan adashtiruvchi notanish kishilar bilan suhbat o'tkazib, umrlarining oltin davrini zoye qilmoqdalar. Barchamiz yosh avlod ta'lim-tarbiyasi borasida yurtimizda olib borilayotgan izchil islohotlarni amalga oshirishda o'zaro hamjihatlik ruhida sa'y-harakat qilsak, bu boradagi dunyoqarash va tasavvurlarni tubdan o'zgartirsak, ko'zlangan maqsad va natijalarga erishamiz. Alloh taolo marhamat qilib aytadi:
إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ
(سورة الرّعد/11)
ya'ni: “...Albatta, Alloh biror qavm o'zlaridagi narsani (ne'matlarga nisbatan munosabatni) o'zgartirmagunlaricha, ulardagi narsani (holatni yomon holatga) o'zgartirmas...” (Ra'd surasi 11-oyat)
Dunyoda ilm-fan shiddat bilan rivojlanmoqda, har kuni kashfiyotlar qilinmoqda. Lekin shu kashfiyotlarning qancha qismi musulmonlar hissasiga to'g'ri kelmoqda? Afsuski, bu nisbat juda ham kam bo'lib, bizni ogohlikka, ilm-fan bilan jiddiyroq shug'ullanishga undaydi. Vaholanki, tarixda musulmon olimlari dunyo xalqlariga ko'plab kashfiyotlarni taqdim etganlar. Kashfiyotlarning ko'pi aniq fanlarga to'g'ri kelgan, ya'ni matematika, geometriya, astronomiya, fizika, kimyo hamda tibbiyot fanlari rivojlangan.
Dinimizda ilmni diniy va dunyoviyga ajritilmaydi. Ota-bobolarimiz bu qoidaga amal qilganlaridan ularning ichidan Abu Rayhon Beruniy, Ahmad Farg'oniy, Muhammad Horazmiy, Ibn Sino va Ulug'bek kabi qomusiy olimlar etishib chiqqan. Ular ham diniy, ham dunyoviy ilmlarda peshqadam bo'lganlar. Avlodlarimiz ham bizdan faxrlanishlari uchun bugun, o'zimiz va farzandlarimizni ilm olishlari va shu orqali jamiyatimizni peshqadam saflarga olib chiqishi uchun harakat qilishimiz – ham farzimiz, ham qarzimiz, ham burchimiz!
Siz-u bizga tanish bo'lgan jadidchi olimlarimizdan Munavvar Qori Abdurashidxonov o'zini “Men – sendamen” asarlarida quyidagi ta'sirchan jumlalarni keltirganlar: “Ovrupo xalqi osmong'a uchar ekan, bizda soch va soqol nizolari, ovrupolilar dengiz ostida suzar ekan, bizda uzun-qisqa kiyim janjallari, Ovrupo shaharlari butun elektrik bilan isitilur va yoritilur ekan, bizda maktablarda jo'g'rofiya va tabiyot o'qitish, o'qitmaslik ixtiloflari... davom etadi”.
Oradan bir asr o'tgan bo'lsa-da, bu jumlalarning ahamiyati mutlaqo o'zgarmagan.
Kishi o'zidagi johillikni ketkazish maqsadida ilm izlashi uchun albatta yosh bo'lishi shart emas, balki qaysi yoshda bo'lishidan qat'iy nazar, imkon bo'lishi bilan ilmli bo'lishga harakat qilish kerak. Chunki Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
مَنْ جَاءَ اَجَلُهُ وَهُوَ يَطْلُبُ الْعِلْمَ لَقِيَ اللهَ تَعَالَى وَلَمْ يَكُنْ بَيْنَهُ وَبَيْنَ النَّبِيِّيْنَ اِلَّا دَرَجَةُ النُّبُوَّةِ
(رَوَاهُ الْإِمَامُ الطَّبَرَانِيُّ عن ابن عباس رضي الله عنه)
ya'ni: “Kimning ajali ilm talab qilayotgan vaqtida etib qolsa, Alloh taoloning huzurida u bilan payg'ambarlar o'rtasini faqat payg'ambarlik darajasigina ajratib turadi” (Imom Tabaroniy rivoyatlari).
Ta'kidlash joizki, Davlatimiz Rahbarining shaxsan o'zlari yoshlarimizni ilm-ma'rifatga targ'ib qilishni kuchaytirish doirasida ularni ko'proq kitob o'qishga jalb qilish yuzasidan salmoqli ishlarni amalga oshirmoqdalar. Ammo biz, ota-onalar, mazkur masalada qanchalik e'tiborlimiz? Oxirgi marta o'g'il-qizlarimizga qanday kitob olib berganimizni yoki shaxsiy ibrat ko'rsatib, birorta adabiyot mutloaa qilganimizni eslay olamizmi? Vaholanki, telefon, kiyim-boshni “modadan qoldi” yoki “modeli eskirdi” deb, oy sayin yangilab berishga mablag' topamiz.
Yoki farzandlarimizni qo'shimcha to'garak yoki repetitorga yo'naltirish masalasiga qanday qaramoqdamiz? Mazkur ishga “qimmat” deb mablag' ishlatishni ayaymiz. Biroq, ushbu mablag' farzandlarimizning kelajagi uchun sarmoya ekani, ularga olib berayotgan avtomobil yoki boshqa ashyodan ko'proq foyda keltirishini o'ylab ko'raylik. Majoziy ma'noda aytganda, farzandlarimizga “baliq” emas, “qarmoq” olib beraylik.
Har qanday jamiyatning olimlari, ziyolilari, ayniqsa, ota-onalar millatning ma'naviy dunyosi qashshoqlanmasligi, axloqi buzilmasligi, soxta va buzg'unchi e'tiqodlar va madaniyatlar ta'siriga tushib qolmasligiga mas'uldirlar. Farzandlarimizga maktabga borib ta'lim olish ham ibodat ekanini etkazishimiz kerak. Yoshlarning maktabda berilayotgan darslarni puxta o'zlashtirishlariga alohida e'tibor qaratish – har bir ota-ona va ustozlarning mas'uliyatidir. Ularni o'z hollariga tashlab qo'yib, qayerda yurgani, kimlar bilan o'rtoqlashayotgani, nimalarga qiziqayotganidan ogoh bo'lmaslikning oqibati ayanchli bo'ladi. Alloh asrasin!
Bolalarimizni yoshligidan o'zi qiziqqan sohaga maqsadli yo'naltirib, rejali va tizimli ta'lim olishiga mas'ulmiz. Zaruriy ilmlarni olish nafl ibodatdan ustun turadi. Hozirda maktablarda har bir bola bilishi zarur bo'lgan, asosiy bilim va ko'nikmalar o'rgatiladi. Majburiy ta'limdan keyin bu bilimlarni hech kim tekinga o'rgatmaydi.
Hukumatimiz tomonidan 2021 yil – “Yoshlarni qo'llab-quvvatlash va aholi salomatligini mustahkamlash yili” deb e'lon qilinishi ham barkamol avlodning tarbiyalash ishlariga bundanda ko'proq ahamiyat qaratilishini anglatadi.
Darhaqiqat, imon va go'zal xulq bilan payvasta bo'lgan ilm insonni baxtiyor qiladi, martabasini balandga ko'taradi. Ilm hosil qilishdan maqsad – ko'rkam va ezgu ishlarni amalga oshirishdir. Bandasining qilayotgan amallaridan esa Alloh taolo xabardordir!
Muhammad ibn Hasan rahimahulloh aytadilar: “Huddi ilm olish farz bo'lgani kabi, kasbu hunar o'rganish ham – farzdir”. Hakimlar ilm-hunarsiz kishini “qanotsiz qush” deb nomlaganlar.
Ali ibn Abu Tolib raziyallohu anhu Kumaylga: “Ilm moldan yaxshidir, u seni muhofaza qiladi, molni esa sen qo'riqlaysan. Ilm – hokim, mol – mahkumdir. Mol nafaqa qilish bilan kamaysa, ilm ziyoda bo'ladi”, – deganlar.
Shunday ekan, muhtaram ota-onalarga farzandlari tarbiyasi va ta'limiga jiddiy ahamiyat berishga, ularni har vaqt nazorat qilish, maktabdan so'ng albatta biron-bir mashg'ulot bilan shug'ullanish, sport, uy yumushlari, tomorqa ishlari kabi jismoniy ishlarga jalb qilishlari zarur ekanligini ta'kidlaymiz.
Alloh taolo yoshlarimizni kamolotga erishishini, ajdodlariga munosib avlod bo'lishini nasib qilsin. Omin!
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan