Sayt test holatida ishlamoqda!
02 Dekabr, 2025   |   11 Jumadul soni, 1447

Toshkent shahri
Tong
06:06
Quyosh
07:30
Peshin
12:17
Asr
15:13
Shom
16:58
Xufton
18:16
Bismillah
02 Dekabr, 2025, 11 Jumadul soni, 1447

Farzandingiz haqiga duo qilishni unutmang

23.11.2021   14661   9 min.
Farzandingiz haqiga duo qilishni unutmang

Ko'plab ota-onalar farzandlarining axloq-odobi yomonlashib borayotganidan shikoyat qiladilar, ularni imon-e'tiqodli bo'lishlari uchun, salbiy xulq-atvorlarini isloh qilish yo'llarini axtarib o'zlarini xar tarafga uradilar. Farzandlari uchun barcha sharoitlarni yaratib berishlariga qaramay hech qanday natijaga erisha olmayotganliklarini afsus va nadomat bilan bayon qiladilar.

Aynan mana shunday ota-onalar qaysiki, farzandlarining ahli solih bo'lishi chorasini topish yo'lida hamma eshiklarga bosh uradilar, ta'lim-tarbiyaning qo'llab ko'rmagan eng zamonaviy vositalari ham qolmaydi. Biroq, ko'pchiliklari farzandlarini isloh qilishi mumkin bo'lgan eng muhim va afzal yo'lni, samarali va natijasi kafolatlangan vositani unutadilar yoki unga beparvo bo'ladilar. U ham bo'lsa, ota-onaning farzandi haqqiga rushdu hidoyat va salohiyat so'rab Alloh taologa doimiy tarzda duo qilishidir.  

Haqiqat shuki, ko'pchilik ota-onalarning o'z farzandlari haqiga duo qilishlarining naqadar ahamiyatli ekanligini unutishlari yoki bunga beparvo bo'lishlari, ular farzanlarining tarbiyali bo'lishi uchun barcha moddiy vositalarni, ya'ni sabablarni qo'llayotganliklariga suyanib qolayotganliklaridandir. Bordiyu siz ana shunday ota-onalarning birortasidan: siz farzandingizni ahli solih va tarbiyali inson bo'lishi uchun uning haqqiga necha marta duo qilgansiz, deb so'rasangiz, shuncha harakatni qilganimdan keyin duo ham qilishim kerakmi, deyishi ham ehtimoldan holi emas.

Albatta, farzandlarning ahli solih bo'lishida sabablarni ushlashning ahamiyati katta. Masalan, avvalo kelajakda yaxshi murabbiya bo'ladigan soliha juftni tanlash, farzand tug'ilgach unga chiroyli ism qo'yish, murg'aklik vaqtidan qalbiga imon urug'ini ekish, uning uy ichidagi tarbiyasi, uydan tashqaridagi yurish-turishini nazorat qilish, yaxshilar bilan oshno bo'lishiga e'tibor qaratish, hattoki Alloh taoloning amriga itoat etishi, qaytargan ishlaridan qaytishi, hullas bu hayotda har bir bosgan qadamiga e'tiborli bo'lish juda ham muhim. Ammo, bularning barchasi ota-onaning farzand haqiga xayrli duo qilishining o'rniga o'tadi, degani emas.

Ushbu mavzuga oid Qur'oni karim oyatlari va hadisi shariflar bilan tanishib chiqqan kishi ota-onaning o'z farzandi haqiga xayrli duo qilishi payg'ambarlar va solih kishilarning farzand tarbiyasida tutgan yo'llari ekanligiga amin bo'ladi.

Masalan, Halilulloh Ibrohim alayhissalom Alloh taolodan solih farzand berishini so'rab shunday duo qilganlar:

{  رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ } الصافات/100

ya'ni: “Ey, Rabbim! O'zing menga solih (farzand)lardan ato etgin!” (Soffot surasi, 100-oyat).

Shuningdek, Zakariyo alayhissalom Alloh taolodan Ya'qub avlodiga munosib farzand berishini so'rab duo qilganlar:

.....فَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا * يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا } مريم/5-6

ya'ni: “...Endi Sen O'z dargohingdan menga bir do'st (farzand) ber.U menga va (bobom) Ya'qub nasliga merosxo'r bo'lsin va undan barchani rozi qilgin!” (Maryam surasi, 5-6-oyatlar).

Payg'ambarlarning duosi ularga farzand berilganidan keyin ham to'xtagani yo'q. Balki, chiroyli tarbiya berish bilan birga yanada ko'proq duo qilishda bardavom bo'lganlar. Masalan, Ibrohim alayhissalom o'zlari va farzandlari haqida mana bunday duo qilganlari haqida Qur'oni karimda bayon etilgan:

{ وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الأَصْنَامَ } ابراهيم/35

ya'ni: “Eslang, Ibrohim aytgan edi: “Ey, Rabbim! Bu shaharni (ya'ni, Makkani) tinch qilgin, meni va avlodlarimni sanamlarga sig'inishdan yiroq qilgin!” (Ibrohim surasi, 35-oyat).

{ رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ } ابراهيم/40 .

ya'ni: “Ey, Rabbim! Meni va zurriyotimdan (ko'p farzandlarimni) namozni barkamol ado etuvchi qilgin! Ey, Rabbimiz! Duoimni qabul et!” (Ibrohim surasi, 450-oyat).

Qur'oni karimda faqat payg'ambarlarning o'z farzandlari haqiga qilgan duolarigina zikr etilmagan, balki boshqa solih zotlar ham o'z farzandlari haqiga duo qilganlari aytalgan. Masalan, qirq yoshga etgan bir solih inson ham o'z farzandi haqida shunday duo qilgan:

{.... وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ } الأحقاف/15

ya'ni: “...va men uchun zurriyotimni isloh et! Albatta, men Senga (gunohlarimdan) tavba qildim va albatta, men musulmonlardandirman”, – deydi” (Ahqof surasi, 15-oyat).

Shuningdek, “Rahmonning bandalari” deb vasf qilingan kishilar ham o'z farzandlari haqida doimo shunday duo qilishlari aytilgan:

{ وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا } الفرقان/74

ya'ni: “Ular: “Parvardigoro, xotinlarimizdan va zurriyotlarimizdan bizlarga ko'z quvonchini baxsh et va bizlarni taqvodorlarga peshvo qilgin!” – deydigan kishilardir” (Furqon surasi, 74-oyat).

Hadis kitoblarida Payg'ambar alayhissalomning o'z farzandlari, nabiralari haqlariga duo qilganlari, sahobalarning ham o'z farzandlari haqiga xayrli duo qilganlari rivoyat qilingan. Imom Buxoriy rahmatullohi alayhi o'zlarining Sahih to'plamlarida Ibn Abbos raziyallohu anhudan rivoyat qilib keltiradilar, u kishi aytganlar:

( ضَمَّنِي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَقَالَ اللَّهُمَّ عَلِّمْهُ الْكِتَابَ )

ya'ni: Rasululloh sallallohu alayhi vasallam meni bag'irlariga bosib: “Allohim bunga Kitobni ta'lim bergin”, deb duo qildilar.

Imom Buxoriyning Sahihlaridagi yana bir hadisda Usoma ibn Zayd raziyallohudan rivoyat keltiriladi, Payg'ambar alayhissalom Usoma ibn Zayd va Hasanni qo'lidan ushlab: “Allohim, men bu ikkisini yaxshi ko'raman, Sen ham bularni yaxshi ko'rgin”, deb duo qilar edilar.

Qur'oni karim va Payg'ambar alayhissalomning ta'limotlaridan chalg'imagan ummatning salaflari farzandlarini tarbiyalash borasida qanchalik g'ayrat qilishlariga qaramay, ularning xaqiga xayrli duo qilishni aslo tark etmaganlar. Rivoyat qilinishicha, ulug' tobeinlardan sanalmish Fuzayl ibn Iyoz rahmatullohi alayhi farzandi Ali haqiga shunday duo qilgan ekanlar:

اللهم إني اجتهدت أن أؤدب علياً فلم أقدر على تأديبه، فأدبه لي

ya'ni: Allohim, men o'g'lim Alini odobli qilishga harchand harakat qildim, ammo qurbim etmadi, bas O'zing menga uni tarbiyali qilib ber.

Ushbu duoning barakotidan Ali ibn Fuzayl rahmatullohi alayhi ulug' olim bo'lib etishdilar. Imom Nasaiy rahmatullohi alayhi Ali ibn Fuzaylni “Siqa” (ishonchli) “Ma'mun” (omonatli), deganlar. Abdulloh ibn Muborak: “Odamlarning eng yaxshisi Fuzayl ibn Iyoz, undan ham yaxshirog'i o'g'li Alidur”, deganlar. Sufyon ibn Uyayna esa: “Men Fuzayldan va uning o'g'lidan ko'ra Allohdan ko'proq qo'rqadigan biror kimsani ko'rmadim”, deganlar.

Hozirgi davrimizda ham farzandlari tarbiyali, salohiyatli bo'lgan qaysi bir insondan: farzandingizning ahli solih bo'lishining siri nimada? – deb so'rasangiz, albatta, ularning haqiga ko'p duo qilishini aytishi turgan gap.

Shunday ekan, farzandlarining holatidan shikoyat qilayotgan ota-onalarga tavsiyamiz shuki, Alloh taolo farzandlaringizni ahli solih bo'lishi uchun sizga katta imkoniyat berib qo'yibdi. U ham bo'lsa, ularning haqiga yaxshi duo qilmog'ingizdir. Zinhor, ularni qarg'amang, mudom xayrli duo qilishdan erinmang. Zero, ota-onaning o'z farzandi haqida qilgan duosi so'zsiz ijobatdir.

 

O'zbekiston musulmonlari idorasi

raisining birinchi o'rinbosari

Homidjon Ishmatbekov 

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Ixtilof halokatga sabab bo‘ladi

02.12.2025   1368   6 min.
Ixtilof halokatga sabab bo‘ladi

(Bir hadis sharhi)

Ba’zan odamlar Qur’onning turli qiroatlarini eshitganda, o‘zi bilmay turib, ularni xato deb baholaydi. Oqibatda tortishuvlar yuzaga keladi.

Qur’oni karim Alloh taoloning kalomidir. U Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga Jabroil alayhissalom orqali nozil qilingan. Alloh taolo arab qabilalarining anglashi yengil bo‘lishi va Kitobning ilohiy mo‘jizaligini namoyon etish uchun uni bir necha harfda (qiroatda) nozil qilgan.

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رضى الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَجُلاً قَرَأَ ، وَسَمِعْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ خِلاَفَهَا فَجِئْتُ بِهِ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبَرْتُهُ فَعَرَفْتُ فِى وَجْهِهِ الْكَرَاهِيَةَ وَقَالَ: كِلاَكُمَا مُحْسِنٌ ، وَلاَ تَخْتَلِفُوا ، فَإِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمُ اخْتَلَفُوا فَهَلَكُوا.

Ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Bir kishining qiroat qilayotganini eshitdim. Nabiy sollallohu alayhi vasallamning u (oyat so‘zlari)ni boshqacha qiroat qilayotganlarini eshitgan edim. Shunda uni Nabiy sollallohu alayhi vasallamning oldilariga olib borib, u zotga bor gapni aytib berdim. Shu payt yuzlarida norozilikni payqadim. U zot:  “Ikkingiz ham to‘g‘ri qilgansiz. Ixtilof qilmang, chunki sizdan oldingilar ixtilof qilib, halokatga uchragan”, dedilar” (Buxoriy rivoyati).

Ushbu hadisda Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu bir odamning – ba’zilar Ubay ibn Ka’b degan – Qur’on oyatini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan tinglagan qiroatiga o‘xshamagan tarzda o‘qiyotganini eshitgan. Ikkisi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday qiroatda o‘qitganlarini da’vo qilib, tortishib qolgan. Shunda Ibn Mas’ud roziyallohu anhu o‘sha odamni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga olib borgan. Har biri u zotga o‘rgangan qiroatida tilovat qilib ko‘rsatgan. Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Ikkingiz ham to‘g‘ri qilgansiz”, deganlar. Ya’ni, ikkingiz ham to‘g‘ri o‘qidingiz, ikki qiroat ham joiz. So‘ng ogoh etib: “Ixtilof qilmang, chunki sizdan oldingilar ixtilof qilib, halokatga uchragan”, deganlar. Ya’ni, avvalgi qavmlar og‘ir oqibatga olib boradigan ixtiloflarga berilib ketgan. Bu ixtiloflar nafs istaklariga ko‘ra muqaddas kitoblardagi so‘zlarni o‘zgartirishgacha borib yetgan.

Shariat ittifoq va birlikka da’vat qiladi, tafriqa (firqalanish) va bo‘linishni qattiq man etadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam go‘yo bunday demoqdalar: Qur’onni o‘qing va ma’nosiga muvofiq birlikda bo‘ling. Qandaydir shubha kelib chiqib, ixtilofga olib borsa, o‘sha shubhani yig‘ishtiring va odamlarni birlikka yetaklaydigan ochiq ma’noga qayting. Ilgarigi ummatlar kabi halokatga eltuvchi ixtilofga tushmang.

Qur’on qiroatida ixtilof qilish mumkin emas. Chunki har bir qiroat Allohdan nozil qilingan va Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tomonidan o‘rgatilgan. Qiroatdagi ruxsat berilgan turlilik Qur’onning ma’nosiga daxl bermaydi. Demak, Qur’onning bir oyati yo so‘zi bir necha qiroatda o‘qilishi mumkin. Ulardan birortasini inkor qilgan kishi Qur’onni inkor qilgan bo‘ladi.

Ixtilofning oldini oladigan yana bir chora – yetarlicha ilm olmagan kishi Qur’on haqida, jumladan, qiroat to‘g‘risida o‘z fikri bilan so‘z yuritishi mumkin emas. Qur’on qiroati sunnat bilan sobit bo‘lgan. Shuning uchun bahstalab vaziyat yuzaga kelganda o‘zaro tortishmasdan, ilmliroq kishidan so‘rash lozim.

Ma’lumki, Qur’oni karim islomning boshlang‘ich davrida hijoz shevasiga (Makka, Madina va Toif aholisining lahjasiga) mos holda nozil qilingan. Hudaybiya sulhidan so‘ng turli arab qabilalari islomga kira boshladi. Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam bir necha marta Allohdan odamlar uchun Qur’onni turli lahja va shevalarga mos holda o‘qishni yengil qilishni so‘raganlar. Turli arab qabila va urug‘lari o‘z shevasiga g‘urur bilan bog‘langan edi, shuning uchun bu yengillik ularga Qur’on ma’nolarini yaxshiroq anglash imkonini berardi. Alloh taolo u zotning iltijosidan ham ortiqroq yengillik in’om etib, Qur’oni karimni yetti harfda nozil qildi.

Bu haqda Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Jabroil menga (Qur’onni) bir harfda o‘qitdi. Men undan ziyoda qilishni so‘rayverdim, nihoyat, yetti harfga yetdi”, dedilar” (Buxoriy va Muslim rivoyat qilgan).

“Harf” – qiroat ilmi istilohida biror so‘zning muayyan shakllarda o‘qilishi. Shuningdek, umumiy bir uslubda o‘qish ham “harf” deyiladi. “Yetti harf” haqida ulamolar turli fikrlarni aytgan. Ba’zilar yetti harfdan murod o‘sha paytdagi arab lahjalariga moslik bo‘lganini ta’kidlagan. Ayrimlar buni qiroatdagi ixtilof (turli joiz shakl)lar yetti turkumga bo‘linishi bilan izohlagan. Boshqalar aynan muayyan adad emas, balki ko‘plik, ya’ni bir necha turdagi qiroat nazarda tutilganini aytgan. Yana ba’zilar yetti qiroatning aynan o‘zi emasligini aytgan.

Umuman, bu haqda qirqdan ziyod fikr aytilgan. “Harf” nima ekani haqida biror hadis yo rivoyat yo‘q. Shuning uchun allomalarning fikrlari ijtihodiy sanalib, umuman olganda, Qur’on kalimalarini o‘qishdagi turlilik ma’lum va mashhur, eng muhimi, mumkindir. Bu biror ixtilofga asos bo‘lmasligi kerak.

Bu – Qur’onning har bir so‘zi turlicha o‘qiladi va har kim, o‘z xohishiga ko‘ra, so‘zlarni o‘z lahjasidagi ma’noga o‘zgartirishi mumkin, degani emas, albatta. Qaysi turda bo‘lsa ham, qiroat faqat Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan tinglangan va u zot o‘qib bergan shakllardan biriga mos bo‘lishi kerak.

Demak, ilmli mutaxassis (qori) biz odatlangan, o‘qib-o‘rgangan, o‘zimiz an’anaviy hisoblagan qiroatdan farqli tarzda tilovat qilsa, bu xato emas, sahih rivoyat asosidagi qiroat bo‘ladi. Uning harfi – biz odatlangandan boshqacha, xolos.

Qiroat bobida “to‘g‘ri-noto‘g‘ri” deb tortishish ilmsizlik oqibati bo‘lib, bu xususda tortishish fitnaga, fitna esa halokatga olib boradi. Shuning uchun mo‘min kishi qiroatlardagi farqni inkor etmasligi, balki uni Allohning hikmati sifatida qabul qilishi kerak ekan.

Qodirxon MAHMUDOV,

Imom Buxoriy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi ilmiy xodimi

MAQOLA