Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Imom Molik Kufa ahlidan bo‘lgan bir kishidan rivoyat qiladi:

Qarang-a, qanday oliyjanoblik! Urush vaqti. Bir dushman toqqa qochib, yashirinib oldi. Lekin uni quvib borgan musulmonning yolg‘on va’da berib, dushmanni o‘ldirishga haqqi yo‘q. Agar yolg‘on va’da berib, biror mushrikni o‘ldirsa, u o‘z hukumati tomonidan o‘lim jazosiga hukm qilinadi.

Imom al-Voqidiy va Ibn Asokir Abdulloh ibn Abu Hadrad al-Aslamiydan rivoyat qiladilar:

«Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bilan Jobiyaga keldik. U ahli zimmadan bir cholning taom tilanib yurganini ko‘rib qolib, uning kimligini so‘radi. «U ahli zimmadan, yoshi ulg‘ayib, zaif­lashib qolgan», deyildi.

Umar uning zimmasidagi jizyani bekor qildi. Keyin: «Undan jizya olib, zaiflashgan chog‘ida taom tilantirib qo‘ydingizmi?!» deb, Baytulmoldan o‘n dirham nafaqa joriy qildi. Uning oilasi bor edi».

Abu Ubayd va Ibn Zanjavayh rivoyat qiladilar:

«Umar roziyallohu anhu bir qari zimmiy cholning masjid eshigi oldida tilanib turganini ko‘rib qoldi va:

«Senga nisbatan insof qilmabmiz. Yoshliging­da sendan jizya olibmiz. Katta bo‘lganingda seni zoye qilibmiz», dedi. So‘ngra Baytulmoldan unga yetarli maosh joriy qildi».

«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi