Азиз ва табаррук уламои киром-устозлар –
қадрли ва қадрдон имом-хатиблар, мунис отинойилар!
Бугунги юртимизни тинчлигида сизларнинг ҳам хизматларингиз беқиёс катта!
Муборак динимиз камолоти, масжиду мадрасаларимиз ободлиги учун қилаётган тинимсиз меҳнатларингизни, самарали саъй-ҳаракатларингизни ва беминнат хизматларингизни юксак қадрлаб, катта ташаккурлар билдирамиз!!! Сизларнинг машаққатли ва сермаҳсул фаолиятларингиз ҳар қандай таҳсинларга лойиқ ва муносиб!!!
Дину халқимиз учун эртаю-кеч хизмат қилаётган муҳтарам Президентимизнинг “Жаҳолатга қарши маърифат” олтиндан қиммат ғояларини барпо этиш мақсадида ҳар бир хонадонни ҳидоятга чорлашда, ҳар бир оилани ислом нури билан мунаввар қилишда, ҳар бир мўъмин ва мўъминаларга маърифат улашишда сизларнинг ҳиссаларингиз ҳаммадан ҳам кўп ва сарбаланд бўлишида ҳеч қандай шубҳамиз йўқ.
Қанча кўп оилага “Ислом нури” газетаси, “Ҳидоят” ва “Мўминалар” журналлари кириб борса, шунча кўп одам Қуръони карим тафсири, Ҳадиси шариф шарҳи, ақида, фиқҳ масалаларидан баҳраманд бўлишлари ва ботил иддаоларга берилмасдан муқаддас динимиз кўрсатган йўллардан юришлари – хар биримизнинг улкан ютуғимиздир!
"Жаҳолатга қарши маърифат" бебаҳо ғояни "Ҳидоят" журнали, "Ислом нури" газетаси ва "Мўминалар" журналлари обунаси орқали ҳам анча таъсирли ва унумли амалга оширишимиз мумкинлиги ҳаммамизга аён. Бунинг учун ЎМИ тизимидаги барча ходимлар нафақат ўзимиз обуна бўлишимиз, балки бошқаларни ҳам обунага тарғиб этишимиз – ҳам фарзимиз, ҳам қарзимиз, ҳам бурчимиз, ҳам ишимиз бўлиши даркор!
Илоҳо юртимиз тинчлиги, Ватанимиз равнақи, халқимиз саломатлиги ва фаровонлиги, динимиз ободлиги учун олиб бораётган машаққатли ва шарафли, оғир ва савобли, сермаҳсул ва олижаноб фаолиятларингизда Худоим таоло доимо омадларингизни бериб, икки дунёда ҳам ишларингизни ўнгидан қилсин!
Иброҳимжон ИНОМОВ,
Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси ўринбосари
وحدثنا إسحاق بن إبراهيم بن جبلة نا عبيد الله بن موسى أنا إسرائيل، عن سماك أنه سمع موسى بن طلحة يحدث عن أبيه قال: مررت مع النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم في نخل فرأى قوما في رءوس النخل يلقحون النخل فقال: ما يصنع هؤلاء؟ قالوا: يجعلون الذكر في الأنثى قال: ما أظن ذلك يغني شيئا فبلغهم ذلك فتركوه فنزلوا عنها فبلغ ذلك النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم فقال: إنما هو ظن ظننته، إن كان يغني شيئا فاصنعوه، فإنما أنا بشر مثلكم وإن الظن يخطئ ولكن ما قلت لكم: قال الله تعالى فلن أكذب على الله عز وجل.
Мусо ибн Талҳа отасидан ривоят қилади: “Набий соллаллоҳу алайҳи ва ъалаа олиҳи васаллам билан бирга (Мадина) хурмозорлари орасидан ўтдим. У зот хурмолар устига чиқиб олиб, чанглатаётган одамларни кўриб: “Анавилар нима қилишмоқда?” дедилар.
Одамлар: “(Хурмонинг) эркагини урғочисига қўшмоқда”, деди.
У зот: “Менимча, ундоқ қилиш бирор фойда бермас, деб гумон қиламан”, дедилар.
Ҳалиги одамларга бунинг хабари етиб борганда, улар у(чанглатиш)ни тарк қилди ва хурмолардан тушди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва олиҳи васалламга бу ҳақда хабар берилганда: “У менинг бир гумоним, агар ўша нарса уларга манфаат берса, уни қилаверсин! Албатта, мен ҳам сизлар каби башарман. Албатта, гумон хато қилади. Лекин сизларга “Аллоҳ таоло бундай деди”, деб бирор нарса айтсам, зинҳор Аллоҳ азза ва жаллага нисбатан ёлғон сўзламайман”, дедилар.
Абу Саид Ҳайсам ибн Кулайб Шошийнинг
“Муснади Шоший” асаридан
Даврон НУРМУҲАММАД