Бисмиллаҳир роҳманир роҳим
Маъқал ибн Ясор розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилади: “«Ясин» Қуръоннинг қалбидир. Ким уни Аллоҳ (розилиги) ва охират куни (нажот топиш)ни истаб тиловат қилса, унинг гуноҳлари мағфират қилинади. Уни ўликларингизга ўқинглар” (Насоий, Аҳмад, Ҳоким, Байҳақий ва Табароний ривояти).
Мазкур ривоятдан, «Ясин» сурасини ихлос билан ўқиган кишининг гуноҳлари кечирилади. Бошқа ривоятда эса, «Ясин» сурасини тунда ўқиш билан банданинг гуноҳлари мағфират қилиниши айтилган.
«Ясин» сурасини ўликларга ўқишни уламолар икки хил изоҳлашган:
Аксарият уламолар биринчи изоҳни маъқуллашган. «Ясин» сурасини ўлим тўшагида ётган кишиларга ўқинглар, деб амр қилинишининг сабабини уламолар қуйидагича тушунтиришган: “Ушбу суранинг фазилатларидан бири шуки, агар у қийин ва оғир дамларда ўқилса, Аллоҳ таоло банданинг аҳволини енгиллаштиради. Хусусан, жон чиқиш пайтда ўқиш раҳмат ва бараканинг тушиши ва жон чиқишининг осон кечишига сабаб бўлади”. «Ясин» сурасида Аллоҳнинг зикри, қайта тирилиш ҳолати, қиёмат, жаннат, шайтон фитнасидан эҳтиёт бўлиб юриш кабилар зикр қилингани учун ўлим тўшагида ётганлар мазкур сура ўқилганда ўзларида енгиллик ҳис қиладилар.
“Муснадул-Фирдавс” китобида: “Агар қайси маййитнинг ҳузурида «Ясин» сураси ўқилса, албатта унга енгиллик берилади”, деб айтилган. Шайх Совийнинг “Тафсир”ида эса: “Қуръонда бир сура борки, у ўша сурани ўқувчиларни шафоат қилади, унга қулоқ тутувчиларнинг ҳаққига истиғфор айтади. У «Ясин» сурасидир. Ушбу сура Тавротда Муъимма (яъни, умумлаштирувчи) деб номланган. Сабаби у соҳибини дунё яхшиликларига ноил қилиб, охират қўрқинчи ва азобидан ҳимоя қилади”, дейилган.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳу ривоят қилади: “Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ҳар бир нарсанинг қалби бор. Қуръоннинг қалби «Ясин» (сураси)дир. Ким уни (ихлос билан) ўқиса, Аллоҳ ўша бандага Қуръонни ўн марта ўқиганлик савобини беради”, деганлар” (Термизий, Доримий, Байҳақий “Шуабул-иймон”да ривоят қилган).
«Ясин» сурасининг “Қуръон қалби” дейилишига сабаб – бу сурада қалб билан боғлиқ масалалар, жумладан, Аллоҳнинг ваҳдонияти, рисолат, қайта тирилиш ва шу кабилар баён қилинган. Бу ривоятга кўра, банда «Ясин» сурасини ихлос билан бир марта ўқиш орқали кичик гуноҳлардан фориғ бўлади ва Қуръони каримни ўн марта ўқиганлик савобига эришади. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Аллоҳ таборака ва таоло осмонлар ва Ерни яратишидан минг йил аввал «Тоҳа» ва «Ясин» сураларини ўқиди. Фаришталар Қуръонни эшитиб, “бу нарса тушган умматга Тубо бўлсин! Буни кўтариб юрадиган қалбларга Тубо бўлсин! Буни гапирадиган тилларга Тубо бўлсин!” дедилар” (Доримий, Байҳақий ва Табароний ривояти). “Тубо” сўзи “жаннат”, “жаннатдаги дарахт”, “бахт-саодат” каби маъноларни англатади. Ушбу ривоятда Қуръони карим, хусусан Тоҳа ва «Ясин» суралари қанчалик фазилатли экани, уларни ўқиш, ёд олиш билан банда бахт-саодатга эришиши айтилмоқда.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Ким «Ясин» сурасини кечаси ўқиса, унинг гуноҳлари ўша кечада мағфират қилинади” (Доримий, Ибн Ҳиббон ва Байҳақий ривояти). Бундан келиб чиқадики, кечаси уйқудан аввал «Ясин» сурасини ўқиш кишининг кичик гуноҳларига каффорат бўлади.
Жундуб ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким кечаси Аллоҳ азза ва жалланинг розилиги учун «Ясин» сурасини ўқиса, (Аллоҳ) у бандани мағфират қилади”, деганлар” (Ибн Ҳиббон “Саҳиҳ”да ривоят қилган).
Ато ибн Абу Рабоҳдан ривоят қилинади: “Менга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ким «Ясин»ни куннинг аввалида ўқиса, ҳожатлари раво қилинади”, деб айтганлари хабар қилинган” (Доримий ривояти). Ким бомдод намозидан кейин «Ясин» сурасини ўқиса, унинг гуноҳлари мағфират қилинади, бундай банда Қуръонни ўн ёки ўн икки марта хатм қилганлик савобига эришади ва ҳожатлари раво қилинади. Шундай экан, бошига бирон кулфат тушганлар, мушкул аҳволда қолганлар «Ясин» сурасини ихлос билан ўқисалар, муродларига етадилар.
Шаҳр ибн Ҳавшаб Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилади: “Ким «Ясин»ни тонг отганда ўқиса, кечгача куни енгил ўтади. Ким уни туннинг аввалида ўқиса, тонггача туни енгил ўтади” (Доримий ривояти). Бу ривоятда юқоридаги ҳадис изоҳланмоқда. Демак, ишим енгил бўлсин, деганлар, нажот ва муваффаққиятга эришмоқчи бўлганлар бу тавсияга амал қилсалар, мақсадга мувофиқ бўлади. Динимиз Исломда бандаларга фақат охират саодати йўллари эмас, балки дунёда ҳам ютуқларга эришиш усуллари ўргатилган, банда икки дунё саодатига эришишга тарғиб қилинган.
Ҳасандан ривоят қилинади: “Ким кечаси Аллоҳ розилиги учун «Ясин»ни ўқиса, унинг гуноҳлари мағфират қилинади. Менга хабар қилинишича, у (сура) тўлиқ Қуръонга тенгдир” (Доримий ривояти).
Юқоридаги ривоятлардан «Ясин» сурасининг қуйидаги фазилатлари маълум бўлади:
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати
Бир қиз айтади:
«Худонинг берган куни ҳали у тарафдан, ҳали бу тарафдан мени ғам-ташвишлар сиқувга олади. Лекин жума куни кайфиятим бошқача бўлади, қайғуларим камайиб, хурсандчилигим ортади. Сизларга бунинг сирини айтиб бераман.
Авс ибн Авс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай дедилар: «Энг афзал кунлардан бири – жума кунидир. Одам алайҳиссалом шу куни яратилган, руҳи ҳам шу куни қабз қилинган. Сурга шу куни пуфланади. Даҳшатли қичқириқ ҳам шу куни бўлади. Бу кунда менга кўп салавот айтинглар, чунки салавотларингиз менга кўрсатиб турилади». Саҳобалар «Ё Аллоҳнинг Расули, сиз тупроққа қоришиб кетган бўлсангиз, қандай қилиб салавотларимиз сизга кўрсатилади?» дедилар. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ азза ва жалла анбиёларнинг жасадини тупроққа ҳаром қилган», дедилар (Абу Довуд, Насоий ривояти).
Мана шу муборак ҳадисни эшитганимда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мени қандай қилиб таниб олишларини ўйладим. Ҳар жума куни айтган салавотларим у зотга етказиб турилар экан. Расулуллоҳ мени умуман салавот айтмаган ёки жуда кам салавот айтган ҳолимда таниб қолсалар-чи? Буни ўйлаб, ўзимдан ҳам, Расулуллоҳдан ҳам жуда уялиб кетдим. Қиёмат куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мени таниб олсинлар, у зотга кўп салавот айтганим учун шафоат қилсинлар деб умид қилиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга кўп-кўп салавот айтадиган бўлдим. Ҳар жума куни Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга кўпроқ салавот айтишни одат қилдим.
Шундан кейин салавот айтиб бўлишим билан улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга кўрсатилаётганини ўйлаб, жума кунини чинакамига севиб қолдим. Жума куни айтган салавотларим Расулуллоҳга кўрсатилгани учун бу кунни интиқлик билан кутадиган бўлдим. Жума куни тонгда бомдод намозини ўқиб бўлгач, қалбим шодликдан энтикиб кетадиган бўлди, чунки шу кунги салавотларим суюкли Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга кўрсатилади! Иншааллоҳ, мен бу борада биринчилардан бўламан!
Салавотнинг бундан бошқа фойдалари ҳам билина бошлади. Жума куни уйимиз янада сокин, файзли бўлиб қолади, муаммо ва ташвишлардан холи бўлиб кетади. Шу куни онам билан бир-биримизга янада меҳрибон, илтифотли бўлиб қоламиз. Буларнинг барчаси, албатта, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга айтган салавотларимизнинг шарофатидир. Ҳатто узрли пайтимда бошқа кунларни руҳан сиқилиб ўтказсам ҳам, жума куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга кўп салавот айтганим учун қийинчиликлар йўқ бўлиб кетади. Мен бу ҳолатни тахминан етти йилдан бери кузатиб келаман. Ҳозирда эса жума кунлари ўзгача бахт, ўзгача тетиклик ҳис қиламан. Аллоҳ таоло барча муслима қизларни жума кунлари ҳам, бошқа кунларда ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга салавот айтиш ҳаловати билан сийласин!»
Абдуллоҳ Абдулмуътий, Ҳуда Саъид Баҳлулнинг
“Қулоғим сенда қизим” китобидан Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Абдулҳамид Умаралиев таржимаси.