Қолган кун рўзасини тутиши лозим бўлган киши
Рўзадорга нима макруҳ ва нима макруҳ эмас
Макруҳ амаллар:
Макруҳ бўлмаган амаллар:
Рўзадорга мустаҳаб бўлган амаллар
Рўза тутмаслик учун сабаб бўладиган узрлар
Узр (ёки ариза) кишини рўза тутишдан тўхтатадиган омилдир. Рўза тутмасликка узр ва рўза очилса гуноҳ бўлмайдиган омиллар саккизтадир: касаллик, мусофирлик, рўза тутмасликка мажбурланиш, ҳомиладорлик, эмизувчи аёл, очлик, сувсизлик, ўта қарилик.
Мусофирлик узри
Тонг отмасдан йўлга чиққан йўловчи (мусофир) рўза тутмаслиги жоиз, бироқ ҳамроҳларининг кўпчилиги рўзадор бўлса ва озуқаларини баҳам кўришса, рўза тутиши фазилатлироқ. Ҳамроҳлари рўза тутмаса ва унинг рўзадорлиги бошқаларга малол келса, рўза тутмагани яхши.
Васият ва қазо (ўлим)
Беморлик, мусофирлик ва шунга ўхшаш сабаблар боис рўза тутолмаган ҳамда узри тугамасдан ўлган кишига тутолмаган рўзалари учун каффорат беришни васият қилиш вожиб эмас.
Узрли бўлганлари учун рўза тутолмаган, узрлари тугагач, яъни бемор тузалгач ва мусофир муқим бўлгач, тутолмаган кунларининг қазосини (бир кунига бир кун) тутадилар.
Қазо рўзаларни танаффуссиз тутиш шарт эмас.
Қазо рўзасини тутиб бўлмай, кейинги Рамазон ойига келса, қазони тўхтатиб, фарз рўзани тутади ва қазони тутмагани учун фидя бермайди (қазони кейин тутиб беради).
Қарилик каффорати
Рўза тутолмайдиган даражада қари, қувватсиз бўлган чол ва кампирларнинг рўза тутмаслиги жоиз. Бироқ улар бир кунга ярим соъ буғдой миқдорида фидя берадилар. Даволаш имконсиз бўлган касалликка чалинганлар ҳам ўта қари кишилар ҳукмидадир, улар ҳам фарз рўза учун фидя беришлари мумкин.
Умр бўйи рўза тутишни назр қилиш
Умр бўйи рўза тутишни назр, аҳд қилган киши рўзғор ташвишлари боис бу назрни бажаролмаса, рўза тутмайди, балки ўрнига фидя беради. Фақир бўлгани туфайли фидяга қодир бўлмаса, истиғфор қилади.
Каффоратни тўлашдан ожиз бўлса
Қари одам қасам ичиб, қасамини бузса ёки одам ўлдирса ва бунинг каффоратини тўлаш учун озод қилишга қул топа олмаса ёки каффорат рўзасини тутмай, умрининг қарилик кунларига қолдирган бўлса, фидя жоиз эмасдир. Чунки фидя Рамазон рўзаси учундир.
Нафл рўза
Нафл рўза тутган киши ҳеч бир узрсиз, қазосини тутиш шарти билан рўзасини бузиши мумкин. Зиёфат – уни берганга, таклиф қилинганга рўзани бузиш учун узрдир. Зеро, бу ҳолатда рўза очиш кўп савобли бўлиши айтилган.
Изоҳ: Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Кимки зиёфатга чақирган диндош биродарининг кўнглини синдирмасдан, тутган рўзасини бузса, амал дарфтарига минг йиллик рўза савоби ёзилади. Агар дўсти учун бузган нафл рўзасининг қазосини тутса икки минг йиллик рўза савоби ёзилади», деб марҳамат қилганлар.
Нафл рўзанинг қазоси
Нафл рўзани, қандай сабаб бўлишидан қатъий назар, бузган киши, албатта қазосини тутиши керак. Бироқ икки ҳайит ва ташриқ кунлари жами беш кун тутилган нафл рўза бузилса, қазо тутиш лозим бўлмайди (чунки бу кунларда рўза тутиш ҳаромдир).
Бажарилиши шарт бўлган назр қилинган намоз ва рўза
Қуйидага уч шарт бўлса, назрга вафо қилиш лозимдир.
Бинобарин, беморни зиёрат қилишни, тиловат саждаси қилишни, таҳорат қилишни назр қилиш билан уларнинг адоси лозим бўлмайди.
Қул озод қилишни, эътикофга киришни, нафл намоз ўқишни, нафл рўза тутишни назр қилиши дуруст.
Бир шартга боғлиқ бўлмаган ёки шартга боғлиқ бўлган (яъни, «ўғлим ҳарбий хизматдан қайтса, қўй сўяман» каби) назр шарт содир бўлганида бажарилиши лозимдир.
Икки ҳайит кунларида рўза тутишни назр қилиш дурустдир. Фақат тутса, у кунларда тутмай, бошқа кунда тутиш керак. У кунларда тутса назр бажарилади, аммо рўза тутган гуноҳкор бўлади.
Назр айнан белгиланган вақтда, маконда, пулда, айтилган камбағалдан бошқа вақтда, маконда, пулда ва бошқа камбағалга берилса ҳам назр адо этилган бўлади. Яъни:
Назр қилиш шартга боғлиқ бўлганида, шарт содир бўлмасдан олдин адо этилса, ўринга ўтмайди.
Эътикоф
Эркаклар, жамоат билан беш вақт намоз ўқиладиган амалдаги жомеъ масжидида, эътикоф (ибодати) нияти билан эътикофга ўтирадилар. Беш вақт жамоат бўлиб намоз ўқилмайдиган масжидда эътикоф ниятида ўтириш саҳиҳ эмас. Аёлнинг эътикоф ўрни уйнинг намоз ўқиладиган жойи ёки бурчагидир.
Эътикоф турлари
Эътикофнинг ҳукмига кўра, уч тури бор:
Рўза фақат назр қилинган эътикофнинг шартидир. Нафл эътикофнинг вақти ва муддати тайин эмас, қисқа бир муддат эътикоф нияти билан масжидда юриш ҳам эътикофдир.
Эътикофга кирган киши фақат:
Эътикофдага одам қиладиган ишлар
Кеча ва кундузлари эътикоф
Эътикофнинг машруълиги (жоизлиги)
Эътикоф Китоб ва суннат билан машруъ бўлган. Ихлос билан адо этилган эътикоф амалларнинг энг шарафлиларидандир. Эътикофга кирувчи ўз қалбини дунё ишлари, ўйлари, ташвишларидан тўхтатиб, нафсини мавлосига таслим қилади. Ислом олимларидан Атоуллоҳ (Аллоҳ раҳмат қилсин) дейдилар: «Эътикофга кирувчи катта дарвоза олдида бир илтижо ёки тилак сўраб, ёлвориб кутган, Раббим мени авф этмагунча, бу эшикдан кетмасман, демоқчи бўлган киши кабидир».
Такрорлаш учун саволлар
7.Рўзадор учун мақруҳ, макруҳ бўлмаган ва мустаҳаб амалларни санаб ўтинг.
8.Рўзадор қачон рўзасини очиши мубоҳ бўлди? Йўловчи қачон рўзасини очса, фазилатлироқ бўлади? Ўлгунча рўза тутишга ният қилиб, рўзғор ташвишлари билан уни адо этолмаган кишининг ҳукми нима?
9.Нафл рўзанинг қазоси қачон адо қилинади, қачон адо қилинмайди? Киши назрини қачон бажариши керак? Ташриқ кунлари рўза тушшни назр қилган одамнинг ҳукми иима? Киши агар назрини бир шартнинг воқеъ бўлишига боғласа, фақат бу ҳолат қазога келмасдан назр қилса, бунинг ҳукми қандай бўлади?
10.Эътикофни таърифланг, унинг турлари, шартлари, эътикофдаги кишига масжиддан чиқиш қачон жоиз бўлишини, эътикофда қандай ҳаракатлар мубоҳ бўлишини айтиб беринг? Эътикофнинг бузилишини, назр қилган киши нима қилиши кераклигини айтинг.
11.Фақат кечалари ёки фақат кундузлари эътикоф қилиш нима билан собитдир? Эътикофнинг Исломдаги ўрни, фойдаларини айтинг?
КЕЙИНГИ МАВЗУЛАР:
ЗАКОТ КИТОБИ:
Ҳукми, фарз бўлиши ва ҳикмати;
Закотнинг (фарз бўлиш) сабаби;
Закотнинг рукни;
Фарз бўлишининг шартлари;
Адо қилиш фарз бўлишининг шартлари;
Адо қилинишнинг шартлари;
Закоти фарз бўлган мулкларнинг турлари;
Ўтловчи ҳайвонлар закоти;
Туянинг закоти;
Отларнинг закоти;
Сигирларнинг закоти;
Қўйларнинг закоти;
Олтин ва кумушнинг закоти;
Кумушнинг нисоби;
Олтиннинг нисоби;
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ниҳоят, Макка фатҳ бўлди. Бир пайтлар ғордан ваҳий даҳшатидан титраб-қалтираб ёлғиз тушиб келган бир нафаргина Инсон бутун бир умматга айланди.
Тун зулматида Қурайш ўлдиришга қасд қилган Инсон Маккадан содиқ дўсти билан Мадина томон чиқиб, бир неча йилдан сўнг Макканинг тўрт дарвозасидан куппа-кундуз куни ғолиб бўлиб кириб келди! Курайш эса, ўша куни ўзларидан қасос олинишини кутиб, у зотнинг олдида бош эгиб ўтирарди. Уларни нима қилди деб ўйлайсиз?
У кишини ёлғончига чиқарганларни, азият берганларни, Каъба атрофида сажда қилаётганида устига туянинг эшини (яъни, кўп китобларда " سَلَى جَزُور"ни туянинг ичак-чавоғи деб ёзишади. Устоз Абдул Азим Зиёуддин домла «Нурул яқийн» китобларида ёзган изоҳда бундай тушунтирганлар: «Имом Бухорий ривоятида سَلَى جَزُور ва Муслим ривоятида سَلَى جَزُور, яъни «туянинг қоғоноғини» дейилган. Қоғоноқ — ҳомилани ўраб турувчи шиллиқ парда, йўлдош.) ағдарганларни, Абу Толиб дарасида қамал қилганларни, у кишини ёлғончи, сеҳргар, мажнун деб айблаганларни, сўнгра у кишини ўлдириш учун ҳар бир қабиладан биттадан киши танлаб, у кишининг қони барчага тарқалиши учун биргаликда ўлдирмоқчи бўлганларни нима қилди деб ўйлайсиз?
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам улардан қасос олмадилар. Балки уларга: «Бораверинглар, сизлар озодсизлар!» дедилар!
Абу Бакр розияллоҳу анҳу уйига бориб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дуо қилишлари ва исломга кириши учун қартайиб қолган, оёқларини кўтаришга ҳам мажоли йўқ отаси Абу Қуҳофани олиб келди. У ҳали-ҳамон иймон келтирмаган эди. Уни кўрган Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қарияни овора қилибсан-ку, уни уйида қолдирсанг бўлмасмиди, биз ўзимиз унинг олдига борар эдик», дедилар.
Абу Бакр розияллоҳу анҳу айтди: «Ё Аллоҳнинг Расули! Сизнинг боришингиздан кўра отам келиши тўғрироқдир».
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам уни ўтиришга таклиф қилдилар. Унинг кўксини силадилар ва: «Мусулмон бўл», дедилар. Абу Қуҳофа иймон келтирди. Абу Бакр розияллоҳу анҳу йиғлади. Қўлида кўп саҳобалар исломга кирган, кўп буюклар иймонга кирган буюк саҳобанинг отаси энди Исломга кирди...
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг одобларига қаранг! У киши ёши бир жойга бориб қолган қариянинг ҳузурларига келишини ноўрин билдилар. Ўзлари унинг олдига боришга тайёр эканликларини айтдилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам доимо ёши катталарга шафқатли эдилар. Доимо: «Сочлари оқарган мусулмонни икром қилиш Аллоҳни улуғлашдандир!» дер эдилар.
Бир қария Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни қидириб келди. Саҳобалар унга йўл беришмади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларга: «Кичигимизга раҳм қилмаган, каттамизни ҳурмат қилмаганлар биздан эмас!» дедилар.
Қарияларга худди отамиз ёки бобомиз каби муомалада бўлишимиз лозим. Онахонларга эса онамиз ёки бувимиз каби муомалада бўлишимиз керак. Инсон қариганда ўзининг заифлиги, беморлиги ва ожизлигига қараб қачонлардир ёш бўлганини, кучли бўлган пайтларини эслайди, эзилади. Гарчи бошқаларга кўрсатмаса-да, қалбида синиқликни ҳис қилади. Бу синиқликка фақатгина атрофдагилар берадиган эътибор ва ҳурматгина даво бўла олади! Кўнгил олиш ибодатдир!
«Набавий тарбия» китоби асосида тайёрланди