Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам):
Аллоҳумма инний аъзу бика мин ғалабатит дайни ва ғалабатил ъадувви ва шамататил аъдаи.
Маъноси: “Ё Аллоҳ! Қарзга ботиб, чорасиз қолишдан, душманимнинг ғалабасидан, душманимнинг ҳузурланишидан Сендан паноҳ сўрайман”, деб дуо қилар эдилар.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
“Агар Роббинг хоҳласа, бундай қилмас эдилар” (Анъом сураси, 112-оят).
Воқеликда содир бўлаётган ҳодисаларни ваҳий назари билан ўқиш мўминни Аллоҳнинг динига ёрдам беришга ундайди, у Аллоҳнинг тадбири билан хотиржам, Унинг қазоси (тақдири)га рози бўлган ҳолда, оқибат тақводорлар учун эканига ишонч ҳосил қилади.
Зотан, осмонлар ва Ерни бошқариш калитлари Унга (Аллоҳга) тегишли. У хоҳлаганини азиз қилади, хоҳлаганини хор қилади, яхшилик Унинг қўлидадир ва У ҳамма нарсага қодирдир.
Аҳмад Абдулмунъим