Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам):
Аллоҳумма инний аъзу бика мин ғалабатит дайни ва ғалабатил ъадувви ва шамататил аъдаи.
Маъноси: “Ё Аллоҳ! Қарзга ботиб, чорасиз қолишдан, душманимнинг ғалабасидан, душманимнинг ҳузурланишидан Сендан паноҳ сўрайман”, деб дуо қилар эдилар.
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Ҳишом ибн Ҳасан Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳга деди: “Мен Қуръонни ўрганаман, бу вақтда онам мени кечки овқатга кутиб ўтирадилар”, деди.
Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ унга: “Сен онанг билан овқатланиб унинг кўзини қувнатишинг, менинг наздимда нафл ҳаж қилганингдан кўра суюклироқдир!” деди.
Ибн Жавзийнинг “Биррул валидайн” асаридан.