Савол: Кўриниши ва овозидан ҳузурланиш учун қушларни қафасда сақлаш жоизми?
Жавоб: Баъзи қушларнинг кўриниши чиройли, овози ёқимли бўлади. Гўзалликни барча яхши кўради. Гўзаллик Аллоҳ таолонинг неъматларидандир. Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
“Айтинг: “Аллоҳнинг бандалари учун чиқарган зийнатини ва пок ризқларни ким ҳаромга чиқарди?..” (Аъроф, 32).
“У яна минишингиз учун ва зийнат сифатида отлар, хачирлар ва эшакларни (яратди)” (Наҳл, 8).
Аллоҳ таоло ҳайвонот, ўсимликлар ва бошқа зийнатларни бандалари учун яратган. Улардан завқланиш, фойдаланиш мубоҳдир. Зийнат ҳисобланган балиқ ва қушларни динимиз амрларидан чиқмаслик шарти билан боқиш мумкин. Бу шартлар асосан қуйидагилардир:
Икки “Саҳиҳ”да ворид бўлган ҳадисда Анас (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) инсонларнинг энг гўзал хулқлиси эдилар. Менинг эмикдош укам бўлиб, уни Умайр – “Умарча” деб чақиришар эди. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бизнинг уйга келсалар: “Эй Абу Умайр, нуғайрни (тумшуғи қизил, чумчуқсимон қуш) нима қилдик”, дер эдилар.
Аллома Абул Аббос Қуртубий айтадилар: “Уламоларнинг “қушларни қафасда ушлаб туриш” жоиз деган фатволаридан уларга азоб бериш мумкин, деган хулоса чиқмайди, чунки Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳайвонларга азоб беришдан қайтарганлар”. Абу Дардо (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинишича: “Қиёмат куни қушлар, ўзларини қафасда сақлаб, оч қолдириб, қийнаган кишининг бўйнига осилишади ва: “Эй Раббим, мана бу мени дунёда азоблаган”, дейди”.
“Сўраган эдингиз” китоби асосида тайёрланди.
ЎМИ Матбуот хизмати
Ер юзининг 70 фоизи уммонлар билан қопланган. Зангори денгизларда турфа хилдаги жониворлар ажиб бир уйғунликда ҳаёт кечирадилар. Улардан бири дельфинлардир.
Дельфиннинг бўйи тахминан 2,5 метр ва вазни 150 кгни ташкил этади. Бундай оғир вазнга эга бўлишига қарамай, дельфинлар ўлжаларини денгизда ҳеч қандай қийинчиликсиз тез овлайдилар. Уларнинг силлиқ терилари сувда тез ҳаракат қилиш ва сузиш имконини беради.
Тез сузишга имкон берувчи яна бир хусусият бу бурунларидир. Уларнинг бурунлари сувда жуда тез сузишлари учун қулай тарзда яратилган. Уларнинг бу ҳолати одамларни ҳам илҳомлантирган ва улар бу тирик мавжудотларнинг тузилишини ўзлари ясаган кемаларда намуна сифатида қўллаб келмоқдалар.
Дельфинлар сузиш пайтида мунтазам равишда нафас олиш учун сув юзасига чиқишлари керак. Шунинг учун, бошқа балиқлардан фарқли ўлароқ, уларнинг думлари вертикал эмас, балки горизонталдир.
Дельфинлар бошларининг юқори қисмида жойлашган тешик орқали нафас оладилар. Шўнғин пайтида ҳаво тешиги эластик “қопқоқлар” билан автоматик равишда ёпилади. Нафас олиш тизимига сув ҳам, озиқ-овқат ҳам кира олмайди.
Улар ўз тўқималарида, айниқса мушакларида кислородни сақлаш қобилиятига эга. Шу сабабли, улар 200 метр чуқурликда 10 дақиқа туриши мумкин.
Аллоҳ таоло дельфинларга товуш тўлқинлари ёрдамида ташқи дунё билан алоқа қилишга имкон берувчи ғоятда мураккаб ва ўта аниқ сезги органлари тизимини ато этган. Олимлар бу ҳодисани “эхолокация” деб атайдилар.
Ташқаридан келаётган акс-садолар ёрдамида дельфинлар денгиз тубидаги ҳар қандай жисмнинг шакли, ўлчамлари, ҳаракат тезлиги ва ҳатто унгача бўлган масофа ҳақида ғоятда аниқ тасаввурга эга бўла оладилар.
Дельфинлар ушбу ноёб аъзолари ёрдамида жуда катта ҳудудни бир зумда, гўё денгиз тубининг харитасини тузгандек ўрганиб чиқадилар. Ушбу мисли кўрилмаган мукаммал гидролокация тизими ёрдамида дельфинлар денгиз тубини гўё электрон сканер каби суратга олиб чиқадилар.
Бу қадар юксак технологияли ўта аниқ ва нозик системанинг гўшт ва суяклардан ясалиб, денгиз жониворининг танасига жойлаштирилиши Аллоҳ таолонинг яратиш қудрати ва ҳикматига инкор қилиб бўлмас далилдир.
Замонавий сувости кемалари ҳам худди ана шундай гидролокатор ёрдамида ҳаракатланадилар. Аммо сувости кемалари учун йигирманчи асрдагина ишлаб чиқилган технологиядан дельфинлар минг йиллардан бери фойдаланиб келмоқдалар.
Дельфинлар ўз гидролокаторларидан алоқа воситаси сифатида ҳам фойдаланиб, ўзаро ажойиб мулоқот тизимини ташкил қиладилар. Масалан, улар бир-бирлари билан 220 км масофада туриб ҳам бемалол алоқа ўрната оладилар. Дельфинлар ушбу алоқа воситасидан асосан ўз жуфтларини топишда ва бир-бирларини хавф-хатардан огоҳлантиришда фойдаланадилар.
Дельфинларнинг кўзи яна бир ажойиб хусусиятга эга. Уларнинг икки кўзи бир пайтнинг ўзида икки томонга қарай олади. Масалан, у ўзи сузиб кетаётган томонни ҳам ва айни пайтда ён томонни ҳам кўриб туради, чунки ён томондан акулалар тўдаси ҳужум қилиб қолиши мумкин.
Бундан ташқари, дельфинлар зарур пайтда бир кўзини юмиб олиши ҳам мумкин. Бу пайтда миянинг ярми уйқуга чўмади. Кейин у иккинчи кўзини юмиб, миянинг иккинчи ярмига ҳам дам бериши мумкин. Шу тариқа дельфинлар ҳеч қачон ухламайди, балки доимо уйғоқ ва сергак юради.
Даврон НУРМУҲАММАД