УМР ЎТМОҚДА
Неларгадир интиламан, етмоқ истайман,
Етай дейман, арғумоғим жадал қистайман.
Етиб зўрға қўл узатсам ўшал ярқироқ,
Сароб чиқар, дилгинамни қийнайди фироқ.
Кунлар ўтар, ойлар ўтар, умр ўтмоқда,
Боболарим мангуликка сингиб кетмоқда.
Қайларгадир югураман, толиб қоламан,
Манзилимга етолмайин, ҳориб қоламан.
Бир лаҳза тин олиб-олмай яна манзилга
Талпинаман, чопқиллайман, сўлиш оламан.
Йиллар ўтар, йўллар ўтар, давр ўтмоқда,
Момоларим мангуликка сингиб кетмоқда.
Изланаман, шамолдан тез, сувдан-да тиниқ
Мўъжизанинг сир-асрорин билиб олишга.
Уринаман селларнинг ҳам жиловин олиб,
Эл измига, юрт корига жадал буришга.
Еллар ўтар, селлар ўтар, замон ўтмоқда,
Азизларим мангуликка сингиб кетмоқда.
Тизгини йўқ туйғуларда титраб қоламан,
Ечим топмай гоҳо оғир ўйга толаман.
Умр йўли қайга туташ, сўйла, замондош,
Англадикми – шу азиз эл энг яқин қўлдош.
Англадикми – инсоф-имон энг содиқ йўлдош...
СОҒИНЧ
Ўлими олдидан онам сўзлари:
«Отангнинг юзига тик боқма, болам,
Нега кўринмайди, кенжа неварам!
Рози бўл! Бу сенга охирги нолам...»
Сўнгги нафасда ҳам онам раҳматли,
Отамни эслади, бўлди мукаррам.
Неварасин суйиб, таскинлар бериб,
Бошида парвона бўларди ҳар дам.
Онажон, ўлим ҳақ, умр ўткинчи,
Юрганман, кулганман бўлиб ҳазилкаш.
Энди дунёларга сиғмас ўкинчим
Сиз учун қора ер бағри қазилгач.
Онажон, меҳрингиз ҳамон излайман,
Начора, тополмай тунлар бўзлайман.
Қўмсайман, қайлардан излай, онажон,
Соғинч денгизида ўртанади жон...
Маҳмуд ШОМИРЗАЕВ
Ғаллаорол
Савол: Намоздан кейин имом «Оятал курсий»ни бошидан ўқиганда жамоат қолганини ичида давом эттирадими ёки бошидан бошлайдими? Зикрларни айтишдачи?
Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм. Намоздан кейин оятал курсий ва тасбеҳларни айтиш мустаҳаб амал саналиб, уларни имом ҳам, жамоат ҳам ўқишлари мандуб, яъни гўзал ва савобли иш ҳисобланади. Шунинг учун имом бошлаб берганидан кейин жамоатдагилар ҳам оятал курсийни бошидан ўқийдилар.
Шунингдек, тасбеҳларни 33 тадан айтадилар. Имом уларни овоз чиқариб бошлаб беришининг сабаби жамоатга айтиладиган зикрни эслатиш учундир.
Пайғамбаримиз алайҳиссалом фарз намозлардан кейин «Оятал курсий»ни ўқишнинг фазилати ҳақида бундай дейдилар: “Ким ҳар бир фарз намозидан кейин Оятал курсийни ўқиса, кейинги намозгача Аллоҳ таолонинг зиммасида бўлади” (Имом Табароний ривоятлари).
Бошқа бир ҳадиси шарифда бундай дейилади:
“Ким ҳар бир фарз намознинг ортидан Оятал курсийни ўқиса, уни жаннатга киришдан фақатгина ўлим тўсиб туради” (Имом Насоий ривояти).
Намоздан кейин тасбеҳларни айтиш борасида Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким ҳар намоздан кейин ўттиз уч марта Аллоҳга тасбеҳ айтса, ўттиз уч марта Аллоҳга ҳамд айтса, ўттиз уч марта Аллоҳу акбар”, деса ҳаммаси тўқсон тўққиз бўлади. Юзинчисида “Лаа илаҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳу лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ала кулли шайьин қодийр”ни айтса, унинг гуноҳлари денгиз кўпикларича бўлса ҳам мағфират қилинади”, дейилган (Имом Муслим ривояти).
Шунга кўра имом домла “Субҳаналлоҳ”, “Алҳамдулиллаҳ”, “Аллоҳу акбар” дейиши ўзи учун ҳисобга ўтади. Жамоатдаги намозхонлар 33 тадан ўзлари айтишлари керак бўлади. Валлоҳу аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фатво маркази.