УМР ЎТМОҚДА
Неларгадир интиламан, етмоқ истайман,
Етай дейман, арғумоғим жадал қистайман.
Етиб зўрға қўл узатсам ўшал ярқироқ,
Сароб чиқар, дилгинамни қийнайди фироқ.
Кунлар ўтар, ойлар ўтар, умр ўтмоқда,
Боболарим мангуликка сингиб кетмоқда.
Қайларгадир югураман, толиб қоламан,
Манзилимга етолмайин, ҳориб қоламан.
Бир лаҳза тин олиб-олмай яна манзилга
Талпинаман, чопқиллайман, сўлиш оламан.
Йиллар ўтар, йўллар ўтар, давр ўтмоқда,
Момоларим мангуликка сингиб кетмоқда.
Изланаман, шамолдан тез, сувдан-да тиниқ
Мўъжизанинг сир-асрорин билиб олишга.
Уринаман селларнинг ҳам жиловин олиб,
Эл измига, юрт корига жадал буришга.
Еллар ўтар, селлар ўтар, замон ўтмоқда,
Азизларим мангуликка сингиб кетмоқда.
Тизгини йўқ туйғуларда титраб қоламан,
Ечим топмай гоҳо оғир ўйга толаман.
Умр йўли қайга туташ, сўйла, замондош,
Англадикми – шу азиз эл энг яқин қўлдош.
Англадикми – инсоф-имон энг содиқ йўлдош...
СОҒИНЧ
Ўлими олдидан онам сўзлари:
«Отангнинг юзига тик боқма, болам,
Нега кўринмайди, кенжа неварам!
Рози бўл! Бу сенга охирги нолам...»
Сўнгги нафасда ҳам онам раҳматли,
Отамни эслади, бўлди мукаррам.
Неварасин суйиб, таскинлар бериб,
Бошида парвона бўларди ҳар дам.
Онажон, ўлим ҳақ, умр ўткинчи,
Юрганман, кулганман бўлиб ҳазилкаш.
Энди дунёларга сиғмас ўкинчим
Сиз учун қора ер бағри қазилгач.
Онажон, меҳрингиз ҳамон излайман,
Начора, тополмай тунлар бўзлайман.
Қўмсайман, қайлардан излай, онажон,
Соғинч денгизида ўртанади жон...
Маҳмуд ШОМИРЗАЕВ
Ғаллаорол
Ғафлатда қолманг! Эртага Ашуро куни: Рўза тутишни ва оилангизга кенгчилик қилишни унутманг!
Ашуро куни рўза тутиш ўтган бир йиллик гуноҳларга каффорат бўлади.
Бу ҳақда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ашуро кунининг рўзаси Аллоҳдан умид қиламанки бир йил олдинги гуноҳларга каффорат бўлади”, деганлар (Имом Муслим ривояти).
Эсда тутинг! Муҳаррам ойининг ёлғиз ўнинчи кунида эмас, бу кунга қўшиб, бир кун олдинги ёки бир кун кейинги кунда ҳам рўза тутиш лозим.
Ашуро куни яқинларга кенгчилик қилиш – бир йиллик кенгчиликка сабаб бўлади.
Абу Саъд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Набий алайҳиссалом: “Ким Ашуро куни аҳли аёлига ҳадя улашса, Аллоҳ йилнинг барчасида унга ҳам ҳадя улашади”, дедилар (Имом Байҳақий ривояти).
Суфён ибн Уяйна раҳматуллоҳи алайҳ: “Бу ҳадисни олтмиш йил тажриба қилдим ва фақатгина яхшилик кўрдим”.
Даврон НУРМУҲАММАД