15 Июл, 2025, 20 Муҳаррам, 1447
15 Июл, 2025, 20 Муҳаррам, 1447
Ҳизбут-таҳрирнинг “Ислом ақидаси, сиёсат устига қурилган!”, деган гаплари исломга нисбатан бўҳтон ҳисобланади. Ислом ақидаларининг барчаси ягона Аллоҳ таолога ибодат қилиш ғоясини ўзида ифода қилади ва унинг асло сиёсатга алоқаси йўқ.
Юқоридаги зикр қилинган ислом ақидалари – Аллоҳнинг якка-ю ягона эканлиги, Унинг ҳеч бир яралмишларга ўхшамаслиги, пайғамбарлар барҳақлиги, фаришталарнинг борлиги ва уларнинг махсус вазифалари, ўлгандан кейин қайта тирилиш, қабр ҳаёти, қабрдаги фаришталар савол-жавоби, жаннат ва дўзах каби масалаларнинг сиёсатга қандай алоқаси бор?!
Ҳизбчилар жар солаётган халифалик эса асло ақидавий масала эмас. Бир минг тўрт юз йиллардан бери мусулмон уммати ва мусулмонларнинг уламолари халифаликни ақидавий масала қилиб олган эмас. Уни аҳли суннат ва жамоатдан айрилган хаворижлар каби фирқалар ақидага айлантирганлар, холос. Ҳизбуттаҳрир эса хаворижларнинг бугунги кундаги ворислари ва айнан такрор қилувчиларидир.
Демак, шариат Қуръон ва ҳадислардаги маъно-мазмунни ва ундаги ҳукмларни саҳобалар, тобеъинлар, табъа тобеъинлар ва улардан кейинги аҳли суннат ва жамоат мусулмонларининг уламолари қандай тушунган ва айтган бўлса, шу хилдадир. Ундан ўзгаси гумроҳлик ва залолат ҳисобланади.
Наманган шаҳри «Мулла Исмоил» масжиди имом хатиби Муҳаммадхон Абдураҳманов
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Илм пайғамбарлар мероси, бойлик эса подшоҳлар ва бойларнинг меросидир.
Илм ўз эгасини сақлайди, мол-дунёни эса эгаси қўриқлайди.
Илм қанча сарфланса шунча кўпаяди, пул эса сарфлангани сари камаяди (инфоқ, эҳсон, садақадан ташқари).
Мол-дунё солиҳда ҳам, фожирда ҳам бўлиши мумкин, аммо (фойдали) илмга фақат мўмин эга бўлади.
Илм ўз эгасига қабрда ҳам ҳамроҳ бўлади, бойлик эса инсон вафот этганидан кейин уни тарк этади (қилган садақаларидан ташқари).
Илм ҳокимдир, у бойликни бошқаради. Мол-дунё эса бошқарилади.
Бойлик эгаси бир кечада қашшоқ ё камбағал бўлиб қолиши мумкин, аммо илм соҳибида бундай қўрқув йўқ.
Олимга подшоҳлар муҳтож бўладилар, мол-дунё эгаси эса фақир ва мискинларга керак.
Бойлик инсонни дунё муҳаббатига етаклайди, илм эса Аллоҳ таолога ибодат қилишга бошлайди.
Бойлик ҳалокатга сабаб бўлиши мумкин. Ўғрилар қанча бойларнинг мол-дунёсини хонавайрон қилишди. Илм эса инсон вафот этганидан кейин соҳибига ҳаёт бериб туради.
Илмнинг саодати доимий, бойликники вақтинчадир.
Олимнинг қадр-қиммати илми ила, аммо бойнинг қадри мол-дунёси билан ўлчанади.
Бой одам бойлиги билан инсонларни дунёга, олим эса ўз илми билан охиратга чорлайди.
Даврон НУРМУҲАММАД
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа