Дунёда яратилган ҳар бир нарса вақт ўтиб ўз қадрини йўқотади. Йил ўтган сари янги ихтиролар чиқиб эскисини янгисига алмаштиради.
Аммо асрлар ўтган сайин Қуръони карим қаршисида олимларнинг ҳайрати тобора ошиб, уларнинг аксари Ислом динини қабул қилмоқда. Тиб илмидагилар Қуръони каримнинг тиббий мўъжизаларини, кимё олимлари – кимёвий, тарихчилар – тарихий, физиклар – физикавий, мунажжимлар – фазовий ва ҳоказо. Ҳар бир илм соҳиби ўз соҳасида Қуръон мўъжизасини топган ва тан берган. Айниқса, Ғарбнинг машҳур олимлари ушбу мўъжизалар туфайли Исломни қабул қилган ва ҳозиргача шундай воқеалар бўлиб келмоқда. Ибн Сино, Форобий, Амир Темур, Улуғбек, Беруний, ал-Хоразмий, Навоий ва бошқалар Қуръони каримга, унинг таълимотларига амал қилганларидан дунё тан олган алломалар бўлиб етишган. Бунда эътиқоднинг софлиги муҳим ўрин тутади.
Энг ҳайратда қоладиган томони шундаки, бундан 1400 йил олдин бепоён саҳронинг содда ҳаётидан бошқа нарсани билмаган арабларни ҳайратга солиб, қалбига йўл топган бу илоҳий Китоб, ҳозирги кунда техник тараққиёт, илмий юксалиш маданий ўсиш чўққисига чиққан, ҳамма нарсани компьютерлар бошқараётган илғор технологиялар асрида яшаётган одамлар қалбига ҳам бир хил таъсир кўрсатмоқда.
Айниқса, Қуръони каримни тинглашда дунё олимлари ўтказган тажрибада мусулмон ва мусулмон бўлмаган кишиларни Қуръон тиловати эшиттириб руҳий таъсирланишларини синашганда, бир хил натижага эга бўлинганининг ўзи буюк мўъжиза.
Қуръони каримни тушунган-ку, майли, эътиқод нуқтаи назаридан буни англаш ақлни шоширмайди. Аммо мусулмон бўлмаган, эътиқодсиз кишиларга нисбатан таъсири билан бир хиллиги инсонни лол қолдиради. Ҳали шундай замонлар келадики, ҳар бир нарсада Қуръони каримнинг мўъжизалари яққол кўзга ташланади. Чунки китоб ўқишга бўлган тарғиб сабаб инсонлар билимини оширар экан, китоб сабаб ҳақ билан ботилни ажрата олади. Қуръони карим мўъжизасининг ҳозиргача кашф бўлганлари денгиздан бир томчи, холос.
Хуморбегим тайёрлади
Бир йигит масжидга келиб бироз ўтиргач, имомга эътироз билдирди:
– Энди масжидга келиб ўтирмасак ҳам бўларкан...
Имом ундан нима учун бундай деганининг сабабини сўради. Йигит ён-атрофдаги ҳамма одам телефонга қараб ўтиргани, баъзилари ўзаро гаплашаётгани учун шу гапни гапирганини айтди.
Имом бироз ўйлаб тургач, бундай деди:
– Яхши, эътирозинг ўринли. Мен бу ҳақда одамларга эслатиб турибман. Лекин сен энди масжидга келмоқчи бўлмасанг бир иш қилиб кет.
Йигит рози бўлди. Имом унга бир пиёлани тўлдириб сув берди ва шу сувни бир томчи ҳам тўкмасдан масжиднинг ичини бир айланиб чиқишини илтимос қилди. Йигит бор диққат-эътиборини жамлаб, оҳиста қадамлар билан, икки кўзини пиёладан узмаган ҳолда вазифани муваффақиятли адо этди.
Имом унга деди:
– Баракаллоҳ! Энди менга айт-чи, сен шу топшириқни бажараётганингда кимлар гапириб ўтирди, кимлар телефонига қаради?
Йигит жавоб берди:
– Мен қаердан билай, ахир бутун диққатим сувни тўкиб қўймасликда эди.
Имом деди:
– Ана кўрдингми? Сен топшириқни бажараётганингда бутун фикру ҳаёлингни бир жойга жамладинг. Аллоҳнинг ҳузурида турганимизни ҳис қилиб, хаёлимизни ибодатга, Унинг зикрига қаратсак, бошқаларнинг хатосини кўришга вақтимиз ҳам қолмайди. Албатта, кимдир хато қилса бу сенинг ҳидоятдан юз буриб кетишингга сабаб бўлмаслиги керак. Чунки хато динники ё масжидники эмас, балки банданики...
Йигит ўйлаб кўриб, хато қилганини тушунди. Кейинги жамоат намозларида хушу билан қатнашишда давом этди.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ