Dunyoda yaratilgan har bir narsa vaqt o‘tib o‘z qadrini yo‘qotadi. Yil o‘tgan sari yangi ixtirolar chiqib eskisini yangisiga almashtiradi.
Ammo asrlar o‘tgan sayin Qur’oni karim qarshisida olimlarning hayrati tobora oshib, ularning aksari Islom dinini qabul qilmoqda. Tib ilmidagilar Qur’oni karimning tibbiy mo‘jizalarini, kimyo olimlari – kimyoviy, tarixchilar – tarixiy, fiziklar – fizikaviy, munajjimlar – fazoviy va hokazo. Har bir ilm sohibi o‘z sohasida Qur’on mo‘jizasini topgan va tan bergan. Ayniqsa, G‘arbning mashhur olimlari ushbu mo‘jizalar tufayli Islomni qabul qilgan va hozirgacha shunday voqealar bo‘lib kelmoqda. Ibn Sino, Forobiy, Amir Temur, Ulug‘bek, Beruniy, al-Xorazmiy, Navoiy va boshqalar Qur’oni karimga, uning ta’limotlariga amal qilganlaridan dunyo tan olgan allomalar bo‘lib yetishgan. Bunda e’tiqodning sofligi muhim o‘rin tutadi.
Eng hayratda qoladigan tomoni shundaki, bundan 1400 yil oldin bepoyon sahroning sodda hayotidan boshqa narsani bilmagan arablarni hayratga solib, qalbiga yo‘l topgan bu ilohiy Kitob, hozirgi kunda texnik taraqqiyot, ilmiy yuksalish madaniy o‘sish cho‘qqisiga chiqqan, hamma narsani kompyuterlar boshqarayotgan ilg‘or texnologiyalar asrida yashayotgan odamlar qalbiga ham bir xil ta’sir ko‘rsatmoqda.
Ayniqsa, Qur’oni karimni tinglashda dunyo olimlari o‘tkazgan tajribada musulmon va musulmon bo‘lmagan kishilarni Qur’on tilovati eshittirib ruhiy ta’sirlanishlarini sinashganda, bir xil natijaga ega bo‘linganining o‘zi buyuk mo‘jiza.
Qur’oni karimni tushungan-ku, mayli, e’tiqod nuqtayi nazaridan buni anglash aqlni shoshirmaydi. Ammo musulmon bo‘lmagan, e’tiqodsiz kishilarga nisbatan ta’siri bilan bir xilligi insonni lol qoldiradi. Hali shunday zamonlar keladiki, har bir narsada Qur’oni karimning mo‘jizalari yaqqol ko‘zga tashlanadi. Chunki kitob o‘qishga bo‘lgan targ‘ib sabab insonlar bilimini oshirar ekan, kitob sabab haq bilan botilni ajrata oladi. Qur’oni karim mo‘jizasining hozirgacha kashf bo‘lganlari dengizdan bir tomchi, xolos.
Xumorbegim tayyorladi
Namozga kirishda qo‘llar quloq barobarigacha ko‘tarilib, qo‘lning bosh barmog‘i quloqning yumshog‘iga yetkaziladi va "takbiri tahrima" aytib, namozga kiriladi. Qo‘llar ko‘tarilganda kaftning ichki tomoni qiblaga qaratilib, barmoqlar biroz ochilgan holatda bo‘ladi.
Namozga kirishda qo‘llar quloq barobarigacha ko‘tarilishi haqida bir qancha hadislar kelgan:
Voil ibn Hujr roziyalloxu anhu: "Men Nabiy sollallohu alayhi va sallamni namozga kirishda takbir aytib, qo‘llarini ko‘tarib, quloqlari barobariga ko‘targanlarini ko‘rdim", dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Anas ibn Molik roziyalloxu anhu rivoyat qilgan hadisda: "Rasululloh sollallohu alayhi va sallam namozga kirishda takbir aytib, so‘ngra ikki qo‘llarini ko‘tarib, bosh barmoqlarini quloqlariga barobar qilar edilar" (Imom Hokim va Imom Doraqutniy rivoyatlari).
Ulamolarimiz: “Hadislarda kelgan "qo‘lni quloq barobariga ko‘tarish”dan maqsad uni quloqqa tekkizishdir, chunki quloqning yumshog‘iga qo‘l tegishi qo‘lning quloq barobariga ko‘tarilganining aniq belgisidir”, deganlar. Bu haqda “Raddul Muhtor”, “Lubob fiy sharhil kitob”, “Fatavoi Qozixon”, “Sharhul Viqoya”, “Majma’ul anhur” shu kabi bir qancha mo‘tabar fiqhiy kitoblarimizda bayon qilingan.
Uychi tuman "Xizirobod" jome masjidi
imom-xatibi Sherzod Rahimov
Manba: t.me/softalimotlar