Байҳақий ва Дайламий Фотима онамизданривоят қиладилар: ««Ҳадид», «Воқиъа» ва «Ар-Роҳман»ни ўқувчи еру осмон фаришталари ичида «Фирдавсда яшовчи» деб чақирилади».
Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳу бетоб бўлди. Уни кўриш учун Усмон розияллоҳу анҳу келди ва: «Нима шикоятинг бор?» деб кўнгил сўради. Абдуллоҳ: «Гуноҳимдан шикоят қиламан», деди. Усмон: «Нима истайсан?» деб сўради. Абдуллоҳ: «Роббимнинг раҳматини», деди. Усмон: «Табиб чақиртирайми?» деб сўради. Абдуллоҳ: «Табибнинг Ўзи мени бемор қилди», деди. Усмон: «Нима келтиришларини буюрайин?» деди. Абдуллоҳ: «Ҳеч нарса керакмас», деди. Усмон: «Ҳеч бўлмаса сендан кейин қизларингга...» деди. Абдуллоҳ: «Қизларимнинг фақир бўлиб қолишларидан хавотир оляпсанми? Мен уларга ҳар куни кечқурун «Воқиъа» сурасини ўқиб туришларини буюрдим. Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Ким «Воқиъа» сурасини ҳар кеча ўқиса, унга ҳеч қачон йўқчилик етмайди», деганларини эшитганман», деди».
«Агар нафсингда бирор васвасани сезсанг,
هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآَخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
«У Аввалдир, Охирдир ва Зоҳирдир ва Ботиндир. Ва У ҳар бир нарсани билгувчидир», («Ҳадид» сураси, 3-оят) дегин»[1].
Абдуллоҳ ибн Масъуддан ривоят қилинади: «Пайғамбар алайҳиссаломга ўқиб бердим ва ушбу:
لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآَنَ عَلَى جَبَلٍ ...
«Агар ушбу Қуръонни тоққа туширганимизда...» («Ҳашр» сураси, 21-оят) оятига етганимда, менга: «Қўлингни бошингга қўй! Чунки Жаброил алайҳиссалом буни менга олиб тушганида менга: «Қўлингни бошингга қўй, чунки бу ўлимдан бошқа ҳар қандай дардга шифодир», деган», дедилар».
[1] Абу Довуд Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан мавқуф ҳолда ривоят қилган.
Инсон қадри улуғланаётган Янги Ўзбекистонда одамларни ҳаётдан рози қилиш, ҳар бир одамнинг ҳуқуқ ва эркинликларини таъминлаш ҳамда турли соҳа вакилларига эҳтиром кўрсатиш муҳим вазифа этиб белгиланган.
Айниқса, ён-атрофимизни обод ва озода қиладиган касб эгаларини қадрлаш — инсонпарвар жамиятнинг асосий белгисидир.
Шу мақсадда, 30 декабрь куни Ўзбекистон мусулмонлари идораси томонидан "Ҳазрати Имом" мажмуасида пойтахтимиз ободлиги ва кўркамлигига ҳисса қўшиб келаётган ободонлаштириш ходимлари учун эҳсон дастурхони ёзилиб, илиқ сўзлар ила ҳадялар улашилди.
Тадбирда Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси, муфтий Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари, Тошкент шаҳар Ободонлаштириш бош бошқармаси масъуллари ва 200 нафардан зиёд ходимлар иштирок этди.
Муфтий ҳазратлари ўз сўзларида сўнгги йилларда юртимизда Давлатимиз Раҳбари томонидан инсон қадрини юксалтириш йўлида кўплаб хайрли ишлар амалга оширилаётгани ва бу ҳар бир ҳамюртимиз ҳаётида ўз аксини топаётганини алоҳида таъкидлаш баробарида мазкур касб эгаларининг жамият ҳаётидаги ўрни беқиёс экани, улар туфайли юртимиз обод, кўчаларимиз ораста, атроф-муҳитимиз покиза ва қалбларимиз равшан бўлишини алоҳида қайд этдилар.
Шунингдек, Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари сўзларида ана шундай фидойи инсонлар динимизда юксак қадрланишини таъкидлаб, йўлдан озорни кетказиш ҳам иймондан саналишини, Исломда покликка алоҳида эътибор қаратилиши унинг иймон билан боғланганидан ҳам яққол кўринишини айтиб ўтдилар. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “Поклик иймоннинг ярмидир”, деган ҳадисларини ёдга олдилар.
Мухтасар қилиб айтганда, тадбирда жамият фаровонлиги, аввало, инсонга бўлган эътибор, унинг меҳнатини қадрлаш ва муносиб рағбатлантиришдан бошланиши таъкидланди. Пойтахтимиз ободлиги йўлида сидқидилдан хизмат қилаётган ободонлаштириш ходимларига кўрсатилаётган бундай эҳтиром ва ғамхўрлик давлатимизда ҳар бир инсоннинг меҳнати ва қадри эъзозланишининг яққол намунаси экани қайд этилди.
Тадбир якунида Муфтий ҳазратлари томонидан соҳада фаоллик кўрсатаётган жонкуяр ходимларга қимматбаҳо совғалар, барча иштирокчиларга эса озиқ-овқат жамланмалари ҳадя этилди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Матбуот хизмати