Шу йил 16 апрель куни Ўзбекистон халқаро ислом академиясига Қатар Давлати вақф ва ислом ишлари вазири Ғаним бин Шаҳин ал-Ғаним бошчилигидаги делегация ташриф буюрди.
Таниқли олимни Ўзбекистон халқаро ислом академияси ректори Музаффар Комилов, Академия проректорлари – Ҳабибулло Садибақосев, Олим Астанакулов, Салим Дусанов, Халқаро ҳамкорлик бўлими бошлиғи Баҳодир Хўжаев ҳамда "Араб тили ва адабиёти ал-Азҳар" кафедраси катта ўқитувчиси Баҳодир Пирмуҳамедов кутиб олди.
Учрашув аввалида Академия ректори Музаффар Комилов ҳурматли меҳмонларга ташриф учун миннатдорлик билдирди.
Муассасанинг ташкил этилиши тарихи, илмий фаолияти, таълим йўналишлари, мақсад ва вазифалари ҳамда Академия ҳузурида фаолият юритаётган марказлар тўғрисида батафсил маълумот берди. Академия давлат таълим муассасаси сифатида таъсис этилгани, унда узлуксиз таълим йўлга қўйилгани, диний ва дунёвий фанлар асосида таълим берилишини қайд этди.
Ўз навбатида Ғаним бин Шаҳин ал-Ғаним меҳмондўст ва улуғ алломалар юрти бўлган Ўзбекистонга ташрифидан мамнунлигини, Президент Шавкат Мирзиёев бошчилигида диний-маърифий соҳа ривожига қаратилаётган эътибор кун келиб, аждодларига муносиб авлодлар етишишига замин бўлишини алоҳида таъкидлади.
Кейинги йилларда Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев ҳамда Қатар Давлати Амири Шайх Тамим бин Ҳамад Ол Соний ўртасидаги дўстона мулоқот, самимий ҳамкорлик тобора кучайиб бораётгани эътироф этилди.
Икки мамлакат ўртасида савдо-иқтисодий, инвестициявий, маданий-маърифий, илмий-гуманитар соҳаларда ҳамкорлик алоқалари ривожланаётгани таъкидланди.
Самимий мулоқот давомида икки томонлама ҳамкорлик алоқалари муҳокама қилинди.
Учрашувдан сўнг меҳмонлар "Манбалар хазинаси" бўлимида ҳам бўлиб, у ерда сақланаётган ислом динига оид нодир қўлёзма ва тошбосма асарлар, "Усмон Мусҳафи" ҳамда "Лангар Қуръони"нинг нусхалари билан танишдилар.
Учрашув якунида делегация аъзолари кўрсатилган илтифот ва юқори даражадаги меҳмондўстлик учун миннатдорлик билдирди.
iiau.uz
Ҳаётда баъзи йўқотишлар бўлади — вақт ўтиб, ўрни тўлиб кетади. Аммо шундай йўқотишлар бор-ки, уларнинг ўрнини ҳеч нарса тўлдира олмайди. Ана шундай бебаҳо неъматлардан бири — уламолардир. Бугун улар бизнинг орамизда бор, аммо эртага бўлмаслиги мумкин. Улар битта-битта кетишмоқда. Биз еса, афсуски, кўп ҳолларда бу ҳақиқатнинг англаб етмаяпмиз.
"موت العالم موت العالم"
— яъни “Олимнинг ўлими – оламнинг ўлимидир” деган машҳур ибора бор.
Яна шу мазмунда Имом Байҳақийнинг ривояти келтирилади:
"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."
"Олимнинг ўлими — тузатиб бўлмайдиган мусибат, тўлдириб бўлмайдиган бўшлиқ, сўниб қолган юлдуздир. Бир қабиланинг йўқ бўлиши, бир олимнинг ўлимидан енгилроқдир."
Чунки олимларнинг ўлими билан фақат бир инсон эмас, бутун бир жамият руҳий, илмий ва ахлоқий жиҳатдан зарарга учрайди, маънан қулаб боради. Айнан шунинг учун олимнинг ўлими “оламнинг ўлими”га тенглаштирилган.
Зеро олимлар — фақат китоб ўқиб, дарс берадиган одамлар эмас. Улар — йўл кўрсатувчи, ҳаққа чақирувчи, ҳақиқатни мудофаа қилувчилардир.
Улар йиллар давомида илм ўрганишди, сабр билан одамларга етказишди, ўз ҳаётларини умматга бағишлашди. Энди эса, битта-битта ўтиб кетишяпти...
Кеча Абдуқаҳҳор домла Шоший (1969-1987 йиллар – Ўрта Осиё ва Қозоғистон мусулмонлари диний бошқармаси Халқаро бўлими мудири, 1969-1982 йиллар – Бухородаги Мир Араб мадрасаси директори, 1982-1987 йиллар – Тошкент Ислом институти ректори) оламдан ўтган эдилар.
Бугун эса яна катта мусибат - юртимизнинг забардас уламоларидан бири устоз Иброҳимжон домла Қодиров вафот этдилар. Домла умрларининг охиригача масжидларда имомлик қилиб, дин хизматида бўлган пешволардан, юзлаб шогирдларни тарбия қилган устозлардан эдилар. Устозимиз Ёрқинжон домла раҳимаҳуллоҳ ҳам айнан шу кишида таҳсил олган эдилар.
Шундай уламолар бирма-бир ўтиб боришмоқда. Биз ўтган уламоларимиз ҳаққига дуо қилиб, ҳозирда ҳаёт бўлиб турганларини қадрларига етишимиз керак.
Уларнинг сўзларига қулоқ тутиб эҳтиром кўрсатиш, алоқани мустаҳкамлаб, имкон борича кўпроқ фойдаланиб қолишимиз ва фарзандларимизни уларга яқинлаштиришимиз керак.
Лекин биз уламоларимизни тириклик чоғида қадрлаш ўрнига, четга чиқиб олиб, дин, миллат душманлари "тегирмонига сув қуйиб" уламоларни обрўсизлантираётганлар ва бу орқали юртимиз пешволари билан оммани боғлаб турган ипни узиб, мусулмонлар бирлигини парчалаётганлар сўзига учиб қоляпмиз. Уларга ишониб, уламоларимизнинг сўзларига қулоқ тутмай ғийбат, туҳмат қилиб, ранжитамиз. Вафот этганларидан кейин эса тобутларини талашиб, йиғлаб-сихтаб, пушаймон бўлиб қолаверамиз.
Ёрқинжон домла раҳимаҳуллоҳ бир суҳбатларида айтган эдилар:
“Кўрсангиз кўзингиз қувнайдиган, жаннатнинг ҳиди келиб турадиган забардас олимлар, аҳли илмлар бор. Тириклигида биров иккита нон олиб хабар олмайди. Олимларни қадрламайди.... Вафотидан кейин эса азиз бўлади. Тириклигида текинга қилган суҳбатига бир километр юриб бормаган одамлар, ўлганидан кейин юзлаб километр масофалардан йўл босиб келади. Кўтар-кўтар қилади. Қадрламабмиз, кўришмабмиз, шу ерда шундай олим киши бор экан билмабмиз, деб юраверади”.
Хуллас, уламоларни ғанимат билайлик. Улар халқимизга катта неъмат, неъматни қадрламасак ундан ажралиш билан синаламиз. Кейинги пушаймон эса асло фойда бермайди.
Муҳаммад Зариф Муҳаммад Олим