Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
20 Июл, 2025   |   25 Муҳаррам, 1447

Тошкент шаҳри
Бомдод
03:29
Қуёш
05:07
Пешин
12:34
Аср
17:38
Шом
19:55
Хуфтон
21:26
Bismillah
20 Июл, 2025, 25 Муҳаррам, 1447

Уламолар ва бидъатчиларнинг фарқи

05.07.2022   1120   5 min.
Уламолар ва бидъатчиларнинг фарқи

Уммати Муҳаммадийя орасида турли ихтилофлар ҳар замон кўтарилиб туради. Ҳозир бундай ихтилофлар роса кенг тарқаган замонда яшамоқдамиз. 

 Одамлар орасида ихтилоф чиқазиш, умматни тафриқа қилиш жуда хатарли ишлардан. Бу иш бизнинг умматга зарар бўлиш билан бирга душман учун манфаатли ҳисобланади. Чунки байроғи, оммавий фикрлаши, ғояси бир бўлган миллатни йиқишдан кўра турли хил фирқаларга бўлиниб олган миллатни йиқитиш анча осон.

 Ихтилофлар ҳам турлича. Миллатчилик, маҳаллийчилик каби иллатлар яна ақийдавий, фиқҳий, сиёсий, ижтимоий ихтилофлар уммат келажагига раҳна солиб турган хавфлардан. 

 Ақийдавий ва фиқҳий ихтилоф ёйилишининг асосий сабаби уммат орасидаги бефаросатлар ёки хоинлар томонидан ўқтин ўқтин бундай ихтилофларни эсга олиниши ва эслатилишидир. Яна асл мақсад тушунилиши қийин бўлган ҳамда муташобиҳ бўлган ояту ҳадисларни омма олдида зикр қилиш ҳам бундай ихтилофлар қўзғалиши ва тарқалишининг энг катта сабабларидандир. Шунинг учун ҳақ йўлдаги забардаст уламоларимиз бундай ҳадисларни омма олдида айтишни қоралашган. Масалан Имом Суютий раҳимаҳуллоҳ Имом Нававий раҳимаҳуллоҳнинг «Тақриб» номли китобларига ёзган «Тадрибур ровий» номли асарларида қуйидагиларни айтадилар:

 «(Муҳаддис) инсонлар ақли кўтармайдиган ва тушунмайдиган ҳадисларни (омма олдида айтишдан) четланмоғи даркор.*

 Масалан Аллоҳнинг сифатлари зикр қилинган ҳадислар. Чунки уларнинг бундай ҳадисларни эшитиб хато ва нотўғри ўйга ҳамда ташбеҳ (яъни, Аллоҳ таолони яратилган мавжудотларга ўхшатиш)га ва тажсим (яъни, Аллоҳ таолони жисм деб эътиқод қилиш)га тушиб қолишлари хавфи бор. 

 Алий розияллоҳу анҳу: «Аллоҳ ва Расули ёлғончига чиқарилишини яхши кўрасизларми?! Одамларга маъруф нарсаларни гапиринг, улар инкор қиладиганлари эса ташланглар», деб айтганлар (Имом Бухорий ривоят қилган).

 Имом Байҳақий «Шуабул иймон»да Миқдом ибн Маъдийкарибдан ривоят қилади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Қачонки одамларга Раббилари ҳақида гапирсангиз, уларга ғариб бўлган ва оғир келадиган гапларни айтмангиз».

 Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу: «Сен қавмга уларнинг ақли етмайдиган бирор ҳадисни айтсанг, албатта, уларнинг баъзисида фитна бўлади», деганлар (Имом Муслим ривояти).

 Хатиб Бағдодий айтадилар: «(Муҳаддис) яна авомга (шубҳали ишларнинг) рухсатлари ҳақидаги ҳадисларни, саҳобалар ўртасида бўлиб ўтган фитналарни ва исроийлиётларни айтишдан сақланади». Иқтибос тугади. («Тадрибур ровий» китоби, «Муҳаддис одоблари» боби). 

 Шунингдек Ҳофиз Хатиб Бағдодий раҳимаҳуллоҳ «Ал-жомеъ лиахлоқи ар-ровий ва одоби ас-сомеъ» (Ровий ахлоқи ва эшитувчининг одоби жамланмаси) асарларида қуйидагиларни айтадилар:

 «Муҳаддис ўз имлоларида** авомнинг ақли кўтармайдиган ҳадисларни ривоят қилишдан четланади. Чунки бунда авом хатога ва ваҳмлар - турли ўйларга кириб қолишлари, Аллоҳ таолони махлуқотларга ташбеҳ қилишлари ва У зотнинг васфида мустаҳил бўлган сифатларни У зотга нисбат бериб қўйишлари хавфи бор. Масалан зоҳири ташбеҳ ва тажсимни тақозо қиладиган ва Азалий Қадим зот - Аллоҳга аъзо ва қисмларни исбот қилишни келтириб чиқарадиган ҳадислар. Гарчи бу ҳадислар саҳиҳ ва уларнинг турли хил таъвиллари бўлсада, лекин улар фақатгина аҳл бўлган кишиларгагина ривоят қилиниши керакдир. Сабаби уларнинг маъноларини билмаган кишилар адашиб кетиб, ҳадисларни зоҳирига йўйишлари ёки уларни инкор қилишлари хавфи бор. Натижада эса у ҳадисларни рад этадилар ва уларнинг ровийларини ёлғончига чиқазадилар». Иқтибос тугади. Имом Хатиб Бағдодий бу гапларидан кейин айтилганларга далил ўлароқ қарийб ўнта ривоятни келтиларидар. 

 Имом Заҳабий раҳимаҳуллоҳ «Ал-Муқизаҳ» китобида айтадилар: 

 «Муҳаддис омманинг қалби (ақли) кўтармайдиган мушкилоти (маъносида чигаллик) бор ҳадисларни ривоят қилишдан четлансин. Агар буларни ривоят қиладиган бўлса, бу хос мажлисларда бўлсин». Иқтибос тугади.

 Кўриб турганимиздек инсонлар ақли кўтариши қийин бўлган, зоҳири тажсим ва ташбеҳга олиб борадиган ҳадисларни, агарчи улар саҳиҳ бўлса ҳам, омма олдида зикр қилиш мумкин эмас.

 Бугун эса умматнинг 1400 йиллик карвонини адашганга чиқариб, бунга ўзича ҳадисдан далил келтираётганларга қарасангиз, минбарларда, ижтимоий тармоқда оғиз тўлдириб фақат ана шундай оммага айтилиши мумкин бўлмаган ҳадисларни айтадилар. Умматни ҳадафидан, вазифасидан чалғитадилар. Гўё ўн тўрт аср ҳамма жоҳил эдику, булар келиб мусулмонларнинг ақийдасини тўғрилашди. Гўё булар келгунча ушбу ҳадисларни ҳатто уламолар ҳам билмагану, булар саҳиҳ манбалардан олиб чиқиб, умматни залолатдан қутқариб қолди. Аслида эса иш ғирт тескариси бўлади. Уламоларимиз бу ҳадисларни билган, ёдлаган, ёзган, шарҳлаган ва бундай ҳадисларни фитна бўлмасин учун оммага зикр қилиниши тақиқлаган бўлишади.

 Ким ҳақ ким эса акси, бунинг ўзингиз хулоса қилинг.

 Аллоҳим ҳидоятидан айирмасин!

 ___

 *Ишора қилинган биринчи жумла Имом Нававийнинг «Тақриб»да айтган гаплари.

** Имло - муҳаддис ҳадисни ўзига етиб келган санади билан тўлиқ айтиб, ривоят қилиши.

Миролим Мансур

МАҚОЛА
Бошқа мақолалар

“Одамларни афв этадиганлар...”

16.07.2025   5842   4 min.
“Одамларни афв этадиганлар...”

Абдурраззоқ Санъоний айтади: Али ибн Ҳусайн розияллоҳу анҳум намоз учун таҳорат қилаётган эди. Шу пайт сув қуйиб турган жория қўлидан обдаста тушиб кетиб, унинг юзига озгина шикаст етказди. Али ибн Ҳусайн бошини кўтариб, жорияга қаради. Жория вазиятни юмшатиш мақсадида Қуръони карим оятларидан ўқиди: “... Ғазабларини ютадиган... (Оли Имрон сураси, 134-оят). Али ибн Ҳусайн розияллоҳу анҳум жимгина жавоб берди: “Ғазабимни босдим”.

Жория оятнинг давомини ўқиди: ...одамлар-ни (хато ва камчиликларини) афв этадиганлардир....

У киши деди: “Мен сени афв этдим”.

Жория оятнинг охирини ўқиди: Аллоҳ эзгулик қилувчиларни севар”.

Али ибн Ҳусайн розияллоҳу анҳум деди: “Бор, сен Аллох йўлида озодсан”.

Абдуллоҳ ибн Ато айтади: “Али ибн Ҳусайннинг бир ғуломи (қули) хатога йўл қўйди ва жазога лойиқ бўлди. Али ибн Ҳусайн қамчини олди. Сўнг у зот бундай оятни ўқиди: (Эй Муҳаммад!) Имон келтирган кишиларга айтинг, улар Аллоҳ кунлари (қиёмат)дан умид қилмайдиган кимсаларни кечириб юбораверсинлар! Шунда (у сабрли) кишиларни қилган ишлари (кечиришлари) сабабли мукофотлагай! (Жосия сураси, 14-оят).

Қул эса деди: “Мен бундай эмасман, мен Аллоҳнинг раҳматидан умидворман ва унинг азобидан қўрқаман”.

Али ибн Ҳусайн розияллоҳу анҳум қамчини ташлаб юборди ва деди: “Сен Аллоҳ йўлида озодсан”.

Мусо ибн Довуд айтади: Али ибн Ҳусайн хизматкорини икки марта чакирди, у жавоб бермади. Учинчи марта чақиргач жавоб қилди. Али ибн Ҳусайн унга деди: “Эй ўғлим, овозимни эшитмадингми?”.

Хизматкор: “Эшитдим”, деди.

Али ибн Ҳусайн сўради: “Нега жавоб бермадинг?”.

Хизматкор: “Сизнинг шафқатингизга ишондим”, деди.

Абдулғофир ибн Қосим айтади: Али ибн Ҳусайн масжиддан чиқиб кетаётган эди. Бир одам келиб уни ҳақорат қилди. Шунда Алининг хизматкор ва қуллари унга ташланишди.

Али ибн Ҳусайн уларни тўхтатди ва бундай деди: “Бас қилинглар, унинг ҳолатига қаранглар”.

Сўнгра ўша одамга деди: “Бизда сиз билмаган яна кўп нарсалар бор. Агар сизга ёрдам керак бўлса, айтинг, ёрдам берайлик”. Ўша одам хатосини англаб, уялди ва ортига қайтди.

Али ибн Ҳусайн уни ёнига чақириб, ўзи кийиб турган чакмонини елкасига ташлади ва минг дирҳам пул бердирди.

Абу Яъқуб Музаний дейди: Ҳасан ибн Ҳасан билан Али ибн Ҳусайн ўртасида бир оз нохушлик бўлиб қолди. Ҳасан бир куни масжидда Али ибн Ҳусайннинг ёнига келди, уни турли сўзлар билан ҳақорат қилди. Али ибн Ҳусайн эса унга бир оғиз ҳам жавоб қайтармади.

Сўнгра Ҳасан чиқиб кетди. Кечаси у алининг уйига борди ва эшигини қоқди. Али ибн Ҳусайн эшикни очиб чиқди. Ҳасан унга:

- Эй ака, агар сиз ҳақиқатан ҳам мен айтганларимдек бўлсангиз, Аллоҳ мени мағфират қилсин. Агар мен ёлғончи бўлсам, Аллох сизни мағфират қилсин, деди ва кетди.

Али ибн Ҳусайн ортидан бориб, етиб олди ва уни оғушига олди. Иккови йиғлаб юборишди. Шунда Ҳасан:

- Қасамки, энди сиз хафа бўладиган бирон иш қилмайман, - деди.

Али эса унга: - Сен ҳам менга айтган сўзла ринг учун ҳалолликдасан,- деди.

Ибн Аби Дунё ривоят қилади: Али ибн Ҳусайннинг хизматкори шошган ҳолда ошхонадан темир печни олиб келаётган эди. Кутилмаганда темир печ тушиб кетди кетди ва нариги томондан пастга тушиб келаётган Али ибн Ҳусайн ўғлининг бошига тегиб, жароҳат етказди. Оқибатда у ҳалок бўлди. Меҳмонлар билан суҳбатлашиб ўтирган Али ибн Ҳусайн ўрнидан сакраб туриб, хизматкорга деди: “Сен озодсан. Бу ишни қасддан қилмаганингни биламан”. Сўнгра Али ибн Ҳусайн маййитни дафн этиш тадоригини кўрди.

Шайх Маҳмуд МИСРИЙнинг “Солиҳ ва солиҳалар ҳаётларидан қиссалар”
номли асаридан Илёсхон АҲМЕДОВ таржимаси.