Sayt test holatida ishlamoqda!
22 Iyul, 2025   |   27 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:31
Quyosh
05:09
Peshin
12:35
Asr
17:37
Shom
19:54
Xufton
21:24
Bismillah
22 Iyul, 2025, 27 Muharram, 1447

Buxoroning 7 piri

04.11.2021   4278   5 min.
Buxoroning 7 piri

Buxoro – Naqshbandiya ta'riqati ettita buyuk so'fiylarining vatanidir. Tasavvufning buyuk vakillari bu erda yashab, diniy va ijtimoiy faoliyat olib borib, muborak Buxoroning vujudga kelishi va gullab-yashnashi, ma'naviy tarbiya va hissiy ruhni yuksaltirishga o'z hissalarini qo'shganlar. Bu erda muqaddas so'fiylarning dafn etilgan joylari – pirlar, islomiy ziyoratgohlar saqlanib qolgan, xabar bermoqda uzbekistan.travel internet-nashri.

Buxoroga ziyoratga kelganlarning ko'pchiligi o'z safarlarini Naqshbandiya ta'limotiga asos solgan ma'naviy ustoz Ho'ja Abduxoliq G'ijduvoniy maqbarasini ziyorat qilishdan boshlaydilar. Abduxoliq G'ijduvoniy payg'ambarning o'ninchi avlodi bilan ma'nan bog'liq. Maqbara ayvonining o'nta ustun va tayanchi o'ninchi avlodga ishora.

Ho'ja Abdulxoliq G'ijduvoniy davrida maqbara chillaxona vazifasini o'tagan bo'lib, u erda qirq kunlik jazirama issiq davrda odamlar ibodat qilish uchun kelgan. Vaqt o'tishi bilan muqaddas ibodat joyi ardoqli ziyoratgohga aylanadi.

Yaqin o'tmishda maqbara tashlandiqqa aylangan edi. Maqbara bugungi namunaviy shaklga ega bo'lishi uchun bir necha zamonadan omon o'tib kelishi kerak bo'ldi. Hozirda Abduxoliq G'ijdunoniy maqbarasi qadimgi Sharqning bir qismi, er va osmon orasidagi rishta hisoblanadi.

Ho'ja Muhammad Orif ar-Revgari maqbarasi murshid Ho'ja Orif Revgariyning dafn etilgan joyidir. U XII asrning o'rtalarida Revgar qishlog'ida tug'ilib, buyuk murshid Abduxoliq G'ijduvoniyning muridi bo'lgan. Buyuk ustozning vafotidan so'ng, u qolganlarga ruhiy murabbiy bo'lish uchun ruxsat olgan. Umrining oxirigacha faol diniy faoliyat bilan shug'ullangan. Baland ovozda zikr qilishni xush ko'rgan. Ho'ja Orif 150 yil umr ko'rganligi haqida afsonalar mavjud. U Buxoro viloyatining Shofirkon qishlog'ida dafn etilgan.

Ho'ja Maxmud Anjir Fag'naviy maqbarasi – eng buyuk so'fiy, murshidning dafn etilgan joyi. Vobkent shahri yaqinida tug'ilgan. Hayot yo'lining boshlanishida hunarmand va duradgor bo'lgan. Ilm olishning mashaqqatli yo'lini bosib o'tib, murshidlikka erishdi. Mahmud Anjir Fag'naviy «g'aflatda uxlab yotganlar uyg'onishi kerak» deb birinchilardan bo'lib zikrni baland ovozda o'qigan. U o'z ona qishlog'i Anjirbog'da dafn qilingan.

Ho'ja Ali Romitaniyning yodgorlik majmui – so'fiylik ta'riqatining xo'jagoniy yo'nalishi taniqli murshidi dafn etilgan joydir. So'fiyga xalq orasida «Azizxon» – aziz shayx nomi berilgan. XII asrning oxirida Romitan shahrida tug'ilgan. Butun hayoti davomida to'quvchilik bilan shug'ullangan. Ali Romitaniy amalga oshirish imkoni bo'lmagan ishni – mo'g'ullarni islom dinini qabul qilishiga erishdi. Mo'g'ullar istilosidan keyin yaroqsiz erlarni tiklashga yordam bergan, tabiblik bilan shug'ullangan. Afsonaga ko'ra, so'fiy odamlarning fikrlarini o'qish qobiliyatiga ega bo'lib, savolga uni berishdan oldin javob qaytargan. Uzoq va taqvoli hayoti davomida uning ko'plab shogirdlari bo'lgan, ularning orasida o'g'illari ham bor edi. Kichik o'g'li Ho'ja Ibrohimga o'z ta'limotini davom ettirishni vasiyat qilgan.

Ho'ja Muhammad Bobo Samosiy yodgorlik majmui – Ho'ja Ali Romitaniyning shogirdi mashhur so'fiyning dafn qilingan joyidir. Ho'ja Samosiy so'fiylik rivojiga bebaho hissa qo'shgan, buyuk inson – Muhammad Bahouddin Naqshbandning dunyoga kelishini bashorat qilgan. Afsonada aytilishicha, kunlarning birida, Bahouddining ona qishlog'i Qasri Hiduvon yonidan o'tayotib so'fiyda kashf yuz bergan. U mazkur joyda so'fiylik va ma'rifatning buyuk farzandi dunyoga keladi, bu erning nomi esa oriflar qishlog'i bo'ladi deb aytgan.

Murshid 1354 yilda 95 yoshida vafot etgan. Muqaddas maqbara Romitan tumanining Simas qishlog'ida joylashgan. Ushbu erda ajoyib insonning o'z ta'limotlariga monand ravishda maqbara, masjid, quduq va go'zal bog' barpo etilgan.

Ho'ja Sayid Amir Kulol Buxoriy yodgorlik majmuasi – Sayid Amir Kulol dafn etilgan joy. Hayoti davomida u «buyuk» degan ma'noni anglatuvchi Kalon nomini olgan. Kulolchilik bilan kun ko'rgan. Ulug' Ustoz bo'lishga qadar ham u mashhur bo'lgan. U o'z davrining taniqli kuloli bo'lgan.

Sayid Amir Kulol diniy ulamo bo'lib, yuzdan ortiq izdoshlarga ega edi, ular orasida Bahouddin Muhammad Naqshbandiy ham bor edi. U Naqshbandiyni so'fiylik asoslari, zikrni to'g'ri o'qish va xo'jagoniy tariqatining an'analari bilan tanishtirdi. O'sha paytlarda eng qadrli va aziz ruhiy o'g'lini ishonib topshirayotganligini anglab etgan shayx Ho'jai Samosiy ustozni Buyuk murid bilan tanishtirgan, degan fikr ham bor. Sayid Amir Kulol 1370 yilda o'zining tug'ilib o'sgan Suxar qishlog'ida dafn etilgan.

Bahouddin Naqshbandiy (XVI asr) – Buxorodan 12 km. uzoqlikda joylashgan noyob yodgorlik majmuasi. Majmua buyuk so'fiy ustoz Bahouddin Naqshbandiy sharafiga qurilgan.
Bahouddin Naqshbandiy majmuasida ushbu ajoyib insoning hayoti va faoliyati bilan bog'liq qiziqarli eksponatlar va ma'lumotlar namoyish etilgan muzey mavjud.

O'zbekiston musulmonlari idorasi matbuot xizmati

Maqolalar
Boshqa maqolalar

“Odamlarni afv etadiganlar...”

16.07.2025   7911   4 min.
“Odamlarni afv etadiganlar...”

Abdurrazzoq San’oniy aytadi: Ali ibn Husayn roziyallohu anhum namoz uchun tahorat qilayotgan edi. Shu payt suv quyib turgan joriya qo‘lidan obdasta tushib ketib, uning yuziga ozgina shikast yetkazdi. Ali ibn Husayn boshini ko‘tarib, joriyaga qaradi. Joriya vaziyatni yumshatish maqsadida Qur’oni karim oyatlaridan o‘qidi: “... G‘azablarini yutadigan... (Oli Imron surasi, 134-oyat). Ali ibn Husayn roziyallohu anhum jimgina javob berdi: “G‘azabimni bosdim”.

Joriya oyatning davomini o‘qidi: ...odamlar-ni (xato va kamchiliklarini) afv etadiganlardir....

U kishi dedi: “Men seni afv etdim”.

Joriya oyatning oxirini o‘qidi: Alloh ezgulik qiluvchilarni sevar”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum dedi: “Bor, sen Allox yo‘lida ozodsan”.

Abdulloh ibn Ato aytadi: “Ali ibn Husaynning bir g‘ulomi (quli) xatoga yo‘l qo‘ydi va jazoga loyiq bo‘ldi. Ali ibn Husayn qamchini oldi. So‘ng u zot bunday oyatni o‘qidi: (Ey Muhammad!) Imon keltirgan kishilarga ayting, ular Alloh kunlari (qiyomat)dan umid qilmaydigan kimsalarni kechirib yuboraversinlar! Shunda (u sabrli) kishilarni qilgan ishlari (kechirishlari) sababli mukofotlagay! (Josiya surasi, 14-oyat).

Qul esa dedi: “Men bunday emasman, men Allohning rahmatidan umidvorman va uning azobidan qo‘rqaman”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum qamchini tashlab yubordi va dedi: “Sen Alloh yo‘lida ozodsan”.

Muso ibn Dovud aytadi: Ali ibn Husayn xizmatkorini ikki marta chakirdi, u javob bermadi. Uchinchi marta chaqirgach javob qildi. Ali ibn Husayn unga dedi: “Ey o‘g‘lim, ovozimni eshitmadingmi?”.

Xizmatkor: “Eshitdim”, dedi.

Ali ibn Husayn so‘radi: “Nega javob bermading?”.

Xizmatkor: “Sizning shafqatingizga ishondim”, dedi.

Abdulg‘ofir ibn Qosim aytadi: Ali ibn Husayn masjiddan chiqib ketayotgan edi. Bir odam kelib uni haqorat qildi. Shunda Alining xizmatkor va qullari unga tashlanishdi.

Ali ibn Husayn ularni to‘xtatdi va bunday dedi: “Bas qilinglar, uning holatiga qaranglar”.

So‘ngra o‘sha odamga dedi: “Bizda siz bilmagan yana ko‘p narsalar bor. Agar sizga yordam kerak bo‘lsa, ayting, yordam beraylik”. O‘sha odam xatosini anglab, uyaldi va ortiga qaytdi.

Ali ibn Husayn uni yoniga chaqirib, o‘zi kiyib turgan chakmonini yelkasiga tashladi va ming dirham pul berdirdi.

Abu Ya’qub Muzaniy deydi: Hasan ibn Hasan bilan Ali ibn Husayn o‘rtasida bir oz noxushlik bo‘lib qoldi. Hasan bir kuni masjidda Ali ibn Husaynning yoniga keldi, uni turli so‘zlar bilan haqorat qildi. Ali ibn Husayn esa unga bir og‘iz ham javob qaytarmadi.

So‘ngra Hasan chiqib ketdi. Kechasi u alining uyiga bordi va eshigini qoqdi. Ali ibn Husayn eshikni ochib chiqdi. Hasan unga:

- Ey aka, agar siz haqiqatan ham men aytganlarimdek bo‘lsangiz, Alloh meni mag‘firat qilsin. Agar men yolg‘onchi bo‘lsam, Allox sizni mag‘firat qilsin, dedi va ketdi.

Ali ibn Husayn ortidan borib, yetib oldi va uni og‘ushiga oldi. Ikkovi yig‘lab yuborishdi. Shunda Hasan:

- Qasamki, endi siz xafa bo‘ladigan biron ish qilmayman, - dedi.

Ali esa unga: - Sen ham menga aytgan so‘zla ring uchun halollikdasan,- dedi.

Ibn Abi Dunyo rivoyat qiladi: Ali ibn Husaynning xizmatkori shoshgan holda oshxonadan temir pechni olib kelayotgan edi. Kutilmaganda temir pech tushib ketdi ketdi va narigi tomondan pastga tushib kelayotgan Ali ibn Husayn o‘g‘lining boshiga tegib, jarohat yetkazdi. Oqibatda u halok bo‘ldi. Mehmonlar bilan suhbatlashib o‘tirgan Ali ibn Husayn o‘rnidan sakrab turib, xizmatkorga dedi: “Sen ozodsan. Bu ishni qasddan qilmaganingni bilaman”. So‘ngra Ali ibn Husayn mayyitni dafn etish tadorigini ko‘rdi.

Shayx Mahmud MISRIYning “Solih va solihalar hayotlaridan qissalar”
nomli asaridan Ilyosxon AHMЕDOV tarjimasi.