Ulan-Udedagi musulmonlar jamoasi jome' masjidi huzurida madaniy-ma'rifiy markaz qurish va uning hududini kengaytirish niyatida. Buryatiya poytaxtidagi masjid 2010 yilda ochilgan bo'lib, u xususiy ehsonlar hisobiga qurilgan va endi ibodat qilishni istagan har bir kishini sig'dirmay qoldi.
"Ilgari 200 nafarga yaqin odam namozga kelgan. Endi masjid barcha namozxonlarni sig'dirmaydi. Ko'chada ko'pchilik namoz o'qiydi", - deydi musulmonlar jamoasi vakili Rasul Muhammad Shuayb.
Masjid yonida 2000 kvadrat metr maydonga ega madaniy-ma'rifiy markaz qurilishi rejalashtirilgan. Markaz binosida sport zali, o'quv xonalari, oshxona va mehmonxona bo'ladi.
"Bizning eng muhim maqsadimiz-yoshlarimizni to'plash uchun hududni kengaytirish. Ular barcha ta'lim muassasalari bo'yicha tarqalgan. Hamma borib o'qiydi. Juma kunlari ham ularda o'quv mashg'ulotlari bo'ladi. Ularning masjidga qatnashga imkoni yo'q. Shunday qilib, bu erda ovqatlanish xonasi bo'ladi, shuning uchun ular och qolganda bu erda ovqatlanishlari mumkin. Shu bilan birga ular futbol va basketbol o'ynashadi",-deydi Ulan-Ude masjidining imomi Hamid Safiulloh.
Islamisemya.com xabariga ko'ra, qurilishning taxminiy qiymati 60 million rubl' bo'ladi. Bundan tashqari, ular hududni ko'kalamzorlashtirishni rejalashtirmoqdalar. Majmuaning loyihasi respublika eng yaxshi arxitektorlarining biri tomonidan tayyorlanmoqda.
O'zbekiston musulmonlari idorasi matbuot xizmati
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV