HAVAS QILINADIGAN INSON
38- وَلِلْكَرَّارِ فَضْلٌ بَعْدَ هَذَا عَلَى الأَغْيَارِ طُرًّا لاَ تُبَالِ
Ma'nolar tarjimasi:
Shundan so'ng Qaytmas botir (roziyallohu anhu)ning qolgan jamiki barchalardan afzalligi bor (shu so'zni mahkam ushlagin va bundan boshqa so'zlarga) e'tibor bermagin.
Nazmiy bayoni:
Shundan so'ng Botirga afzal ko'rilish,
Qolgan barchalardan tortma hech tashvish.
Lug'atlar izohi:
لِ – “shibhi mulk” (mulk ko'rinishidagi) ma'nosida kelgan jor harfi.
كَرَّارِ – jor va majrur mubtadosidan oldin keltirilgan xabar.
فَضْلٌ – xabaridan keyin keltirilgan mubtado. Lug'atda “ziyodalik” ma'nosiga to'g'ri keladi.
بَعْدَ – zarflikka ko'ra nasb bo'lib turibdi.
هَذَا – ismi ishora ذَا ning oldidan tanbeh هَ kelgan. Oqil va g'oyri oqil mufrad muzakkarga nisbatan ishlatiladi.
عَلَى – “isti'lo” (ustun bo'lish) ma'nosidagi jor harfi.
الأَغْيَارِ – jor majrur فَضْلٌ ga mutaalliq.
طُرًّا – tamyiz. Lug'atda “jamiki” ma'nosini anglatadi.
لاَ – nahiy harfi.
تُبَالِ – “ahamiyat berish” ma'nosidagi مُبَالاَةً masdaridan olingan fe'l. بَالٌ lug'atda “qalb” ma'nosini anglatadi. Shunga ko'ra لَا تُبَالِ so'zidan “qalbingni mashg'ul qilma” ma'nosi tushuniladi.
Matn sharhi:
O'shiy rahmatullohi alayhning “shundan so'ng” degan so'zlariga ikki xil ma'no bersa bo'ladi:
Ushbu baytda Ali roziyallohu anhuni yuqoridagi uchchalalaridan ham ortiq hisoblaydigan toifalarga ham, faqat Usmon roziyallohu anhudan ortiq hisoblaydiganlarga ham, ikkalalarini bir-birlaridan ortiq ko'rmaydiganlarga ham raddiya bordir. Ya'ni shijoati bilan ajralib turgan Ali roziyallohu anhu yuqoridagilaridan keyin barcha valiylarning ulug'idir.
Ali roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning amakilari Abu Tolibning o'g'li bo'lib, milodiy 600 yoki 603 yilda Makka shahrida tug'ilgan.
Ali roziyallohu anhuning nasabi quyidagicha bo'lgan: Ali ibn Abu Tolib ibn Abdulmuttalib ibn Hoshim.
Ali roziyallohu anhuning oilalari
Albatta, yuqorida bayon qilinganidek ushbu ayollarning to'rttadan ko'pi bitta nikohda jamlanmagan.
Ali roziyallohu anhu Badr, Uhud, Handaq, Bay'atur Rizvon kabi barcha voqealarda ishtirok etgan. Faqatgina Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o'rinbosar qilib ketganlari sababli Tabuk g'azotida ishtirok eta olmagan.
Ali roziyallohu anhuning fazllari
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ali roziyallohu anhu haqlarida har bir musulmonning havasi keladigan juda ko'plab maqtovlarni aytganlar:
– “Sen dunyoda ham, oxiratda ham mening birodarimsan”;
– “Kim Aliga aziyat bersa, menga aziyat beribdi”;
– “Kim Alini yaxshi ko'rsa, meni yaxshi ko'ribdi, kim meni yaxshi ko'rsa, Allohni yaxshi ko'ribdi, kim Alini yomon ko'rsa, meni yomon ko'ribdi, kim meni yomon ko'rsa, Allohni yomon ko'ribdi”;
– “Ali Qur'on bilan, Qur'on Ali bilandir, ikkalalari to Havzga kelgunlaricha bir-birlaridan ajramaydilar”;
– “Alining musulmonlar zimmasidagi haqqi otaning bolasidagi haqqi kabidir”.
Usmon roziyallohu anhuning vafotidan so'ng milodiy 656 yilda 53 yoshida ko'pchilik musulmonlarning ittifoqi bilan xalifa etib saylangan. Halifaligining beshinchi yilida milodiy 661 yilning 19 yanvar kuni fitnachi Abdurahmon ibn Muljim suiqasdi tufayli masjidda qattiq jarohatlangan va ikki kun o'tgach, shamsiy hisob bilan 59 yoshida vafot etgan.
Sahobai kiromlar o'rtasida ba'zi ko'ngilsizliklar bo'lib o'tgan bo'lsa ham, ularning bu ishlari o'z nafslari uchun emas, balki Alloh roziligi yo'lidagi ijtihodlari bo'lgan. Imom Ahmad ibn Hanbaldan “Jamal” voqeasi ishtirokchilari haqida so'rashganlarida u zot javob sifatida quyidagi oyatni o'qib bergan:
﴿تِلۡكَ أُمَّةٞ قَدۡ خَلَتۡۖ لَهَا مَا كَسَبَتۡ وَلَكُم مَّا كَسَبۡتُمۡۖ وَلَا تُسَۡٔلُونَ عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ١٤١﴾
“Ular bir ummat edilar, o'tib ketdilar. Ularga o'zlari kasb qilganlari bo'lur. Sizlarga o'zingiz kasb qilganingiz bo'ladir. Ularning qilgan amallaridan sizlar so'ralmassiz”[2].
Imom Shofi'iy rahmatullohi alayh: “O'sha qonlardan Alloh bizning qo'llarimizni pok qildi, endi ular bilan tillarimizni bulg'amaymiz”, – deb javob bergan.
Muhammad sollallohu alayhi vasallamga sahoba bo'lishdek baxtga musharraf bo'lgan insonlarning barchasiga Alloh taoloning roziligi bo'lsin, ularni yaxshi ko'rishni burchimiz deb bilamiz[3].
KYeYINGI MAVZU:
SIDDIQA VA ZAHRO roziyallohu anhumo FAZILATLARI
[1] Ibn Sa'd “Tobaqot”da “Ali ibn Abi Tolibning o'n to'rtta o'g'il va o'n to'qqizta qiz farzandlari bo'lgan” deya keltirgan. Qarang: Muhammad Rizo. Mavsu'atu xulafai roshidin. Bayrut: “Maktabatul Asriya”, 2006. – B. 12.
[2] Baqara surasi, 141-oyat.
[3] Ibrohim Laqqoniy rahmatullohi alayh: “Salafi solih so'zi mutlaq ishlatilsa sahobalar tushuniladi”, – degan.
Shuningdek salafi solihlar so'zidan to'rtala mujtahid imomlar, Avzo'iy, Mujohid, Sufyon Savriy, Sufyon ibn Uyayna kabi ulamolar ham tushunilishi mumkin.
Halaf ulamolar deganda hijriy 3-asrdan keyin yashab o'tgan ulamolar tushuniladi.
Imom Zahabiy: “Mutaqaddim va mutaaxxir ulamolar orasini ajratuvchi chegara uchinchi asrning boshidir”, – degan.
Uch yashar qizi uyni betartib qilib tashlagani uchun otasi unga qattiqroq tanbeh berdi. Ertasiga qizi otasiga bir quti hadya qildi. Otasi bo‘sh qutini ko‘rib, qizining bu ishini tushunolmadi va: “Bu nimasi, qizim, meni masxara qilyapsanmi?” dedi. Qizi esa: “Kecha meni urishgan paytingiz sizga aytishdan qo‘rqib shu qutini ochdim va ichiga sizni yaxshi ko‘rishimni aytib, og‘zini berkitib qo‘ydim. Bugun jahlingiz chiqmay turgani uchun olib kelib berdim”, dedi. Shunda ota xato yo‘l tutayotganini anglab yetdi. Qizini opichladi. Uning bundan naqadar xursand bo‘lgani ko‘z oldida qoldi.
Oradan yillar o‘tsa-da, ishi yurishmasa yo kayfiyati bo‘lmasa o‘sha kunni eslab, bo‘sh qutini ochib qararkan, tashvishlarini unutdi.
Darhaqiqat, qiz farzand otasiga o‘g‘il farzanddan ham ko‘proq mehrli bo‘lishar ekan. Hadislarda bir qiz farzandni bo‘lsa-da, tarbiyalab o‘stirgan otaga jannat bashorati berilgani bejizmas ekan.
Alloh bergan bu ne’matlarning qadriga yetaylik. Zero, qancha odamlar, o‘g‘il bo‘lsin, qiz bo‘lsin – ko‘p yillar davomida farzand ne’matiga zor.
Akbarshoh RASULOV