Makkaga kirishda qilinadigan amallar
3-4. Avval takbir va tahlil aytgan holda, Hajarul Asvadga yuzlanib, namozdagi kabi qo'llarini qo'taradi va qo'llarini tushirib ikki qo'lini toshning ustiga qo'yib, ko'llari orasidan toshni o'padi, buning iloji bo'lmasa, toshga biror narsani tekkizib, uni o'padi, buning ham iloji bo'lmasa, ikki qo'l kaftlarini ko'tarib u tomonga qaratib, takbir, tahlil, hamd va salavot aytadi, so'ng kaftlarini o'padi.
Umra
«Umra» so'zining lug'aviy ma'nosi ziyorat qilish demakdir. Shar'iy istilohda esa, Harami Sharifni belgilangan tartibda ziyorat qilish degan ma'noni anglatadi.
Umra sunnati muakkadadir.
Umraning vaqti va miyqotlari
Huddi hajda bo'lganidek, umraning ham ma'lum miyqoti mavjud. Umrani yil davomida bajarish mumkin. Arafa kuni, Qurbon hayitining birinchi kuni va tashriq (Zulhijjaning 11, 12, 13) kunlaridan tashqari, yilning boror kunlarida umra uchun ehromga kirish karohatsiz sahihdir. Bu sanab o'tilgan kunlarda umra uchun ehromga kirish tahriman makruhdir.
Hajning miyqotlari umraning ham miyqotlaridir. Faqat Makkada istiqomat qilayotganlar bundan mustasno, chunki ularning miyqoti Hilldir.
Rukni
Baytullohning atrofida etga marta yoki undan ko'proq tavof qilishdir.
Umraning sharti ehromdir.
Vojiblari
Safo bilan Marva orasida sa'y qilish, soch oldirish yoki qisqartirish.
Bajarish tartibi
Haj bo'limida bayon qilingan tarzda yuvinib, poklanib, ikki rakat namoz o'qigach, talbiya aytadi. So'ng: «Allohumma inniy uridul umrata fa yassirha liy va taqobbalha minniy» deb niyat qilish lozim. Ma'nosi: «Allohim, umra ibodatini ado etmoqchiman, meni bunga muvaffaq qilgin va bu ibodatni dargohingda qabul ayla».
Shunda umra uchun ehromga kirgan hisoblanadi. Ehromga kirgach, Baytullohni etti marta tavof qiladi Safo va Marva orasida sa'y qiladi. Shundan so'ng soch oldiradi yoki qisqartiradi. Shu bilan kishi umrani tamomlagan hisoblanadi.
Kichik haj hisoblangan umra faqat quyidagi xususlarda hajdan farq qiladi.
1) Haj farz amal bo'lsa, umra sunnati muakkadadir.
2) Umra uchun ma'lum vaqt belgilanmagan.
3) Umrada Arafotda vuquf qilinmaydi.
4) Umrada Muzdalifada turish yo'q.
5) Umrada shaytonga tosh otish yo'q.
6) Umrada ikki vaqt namozini jam' qilish yo'q.
7) Umrada qudum (tashrif) tavofi qilinmaydi.
8) Umrada vido tavofi ham yo'q.
Qiron haji
«Qiron» so'zi lug'atda ikki narsani birlashtirish degan ma'noni anglatadi. Shariat istilohida esa, haqiqatan yoki hukman bir ehrom bilan haj va umrani birgalikda ado qilish ma'nosini bildiradi.
Kishi ikki rakat ehrom uchun o'qigan (nafl) namozidan so'ng haj va umraga birdaniga niyat qilsa, uning haji qiron bo'ladi.
Hukmi
Qiron haji ifrod va tamatgu' hajlaridan ham fazilatliroqdir.
Qiron hajining shartlari
Qiron hajining ettita sharti bor:
Ado qilish shakli
Qiron haj qiladigan kishi Makkaga kirgach, hajni avval umra tavofidan boshlaydi. Avvalsh uch tavof elkalarini qimirlatgan holda, tez-tez yurib etti davra tavof qiladi. So'ng ikki rakat tavof nomozi o'qiydi. So'ngra Safo bilan Marva orasida etti marta sa'y qiladi. Sochlarini oldirmaydi va qisqartirmaydi. Shu bilan umra nihoyasiga etadi. Bundan so'ng ayni ehrom bilan haj ibodatini boshlaydi va qudum tavofini ado etib, Safo bilan Marva orasida sa'y qiladi. Hajning qolgan amallarini bayon qilib o'tilgan tarzda bajaradi.
Allohga shukur
Qiron haj qilayotgan kishi hayitning birinchi kuni jamratul aqaba (shaytonga tosh otish joyi)da tosh otgach, bir safarda ikki ibodatni (haj va umra)ni ado etshiga muvaffaq qilgani uchun Alloh taologa shukrona niyatida bitta qo'y yoki katta hayvonni bir o'zi yoxud etta kishi birgalashib so'yadi va go'shtidan eydi, undan faqirlarga sadaqa qilishi mustahabdir. Agar bunga ojiz bo'lsa, uch kun kurbon hayitdan avval va haj amallari tugagach, etga kun ro'za tutib beradi. Hammasi bo'lib 10 kun ro'za tutadi. Ro'zani orada ba'zi kunlarni o'tkazib tutish ham joizdir.
Tamattu' haji
«Tamattu'» so'zi lug'atda foydalanish ma'nosidadir. Shariat istilohida haj oylarida umra uchun ehromga kirish va uni ado etgach, haj uchun yana qayta ehromga kirish ma'nosini beradi.
Hukmi va sahih bo'lish shartlari
Savobi bo'yicha umradan ustun, faqat Qiron hajidan keyingi o'rindadir.
Tamattu' hajining qoidalari
Dastlab umra uchun miyqotda ehromga kiradi va ikki rakat namozdan keyin «Allohumma inni uridul 'umrata fayassirha liy va taqobbalha minni» (ma'nosi: Allohim men umra qilmoqchiman. Uni menga oson qil va qabul aylagin), deb niyat qiladi va talbiya aytadi.
Makkaga borganida umra uchun Ka'bani tavof qiladi, Safo va Marva o'rtasida sa'y qiladi, soch oldiradi yoki qisqartiradi. Shundan so'ng umra ehromidan chiqadi. Zulhijjaning sakkizinchi (tarviya) kuni Harami Sharifda haj uchun ehromga kiradi va haj amallarini aytib o'tilgan tartibda ado qiladi.
Allohga shukr
Hoji Kurbon hayiti kuni shaytongaa tosh otganidan so'ng, ikki ibodatni (haj va umra)ni bajarishga muvaffaq qilgani uchun Allohga shukr niyati bilan bitta qo'y yoki katta bir hayvon yoxud katta bir hayvonning ettidan bir qismini so'yadi. Undan o'zi eydi va faqirlarga tarqatadi.
Bunga qurbi etmasa, hayitdan oldin uch kun va haj amallaridan so'ng etti kun, jami o'n kun ro'za tutadi.
Makkaliklar, Makka va miyqot orasidagi hududda yashovchi kishilar Qiron, Tamattu' haj qilmaydilar.
KYeYINGI MAVZULAR:
Jinoyatlar
Qurbonlik so'yishni vojib qiladigan jinoyatlar
Fitr sadaqasi miqdoricha sadaqa berishni vojib qiladigan jinoyatlar
Zararning o'rnini qoplash qiymatini to'lashni lozim qiladigan jinoyatlar
Qurbonlik (hady)
Qurbonlikni so'yish vaqti
Qurbonlik so'yiladigan joy
Payg'ambarimizni, sollallohu alayhi va sallam, ziyorat qilish
Qurbonlik va nazr
Qurbonlikka oid hukmlar
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Nihoyat, Makka fath bo‘ldi. Bir paytlar g‘ordan vahiy dahshatidan titrab-qaltirab yolg‘iz tushib kelgan bir nafargina Inson butun bir ummatga aylandi.
Tun zulmatida Quraysh o‘ldirishga qasd qilgan Inson Makkadan sodiq do‘sti bilan Madina tomon chiqib, bir necha yildan so‘ng Makkaning to‘rt darvozasidan kuppa-kunduz kuni g‘olib bo‘lib kirib keldi! Kuraysh esa, o‘sha kuni o‘zlaridan qasos olinishini kutib, u zotning oldida bosh egib o‘tirardi. Ularni nima qildi deb o‘ylaysiz?
U kishini yolg‘onchiga chiqarganlarni, aziyat berganlarni, Ka’ba atrofida sajda qilayotganida ustiga tuyaning eshini (ya’ni, ko‘p kitoblarda " سَلَى جَزُور"ni tuyaning ichak-chavog‘i deb yozishadi. Ustoz Abdul Azim Ziyouddin domla «Nurul yaqiyn» kitoblarida yozgan izohda bunday tushuntirganlar: «Imom Buxoriy rivoyatida سَلَى جَزُور va Muslim rivoyatida سَلَى جَزُور, ya’ni «tuyaning qog‘onog‘ini» deyilgan. Qog‘onoq — homilani o‘rab turuvchi shilliq parda, yo‘ldosh.) ag‘darganlarni, Abu Tolib darasida qamal qilganlarni, u kishini yolg‘onchi, sehrgar, majnun deb ayblaganlarni, so‘ngra u kishini o‘ldirish uchun har bir qabiladan bittadan kishi tanlab, u kishining qoni barchaga tarqalishi uchun birgalikda o‘ldirmoqchi bo‘lganlarni nima qildi deb o‘ylaysiz?
U zot sollallohu alayhi vasallam ulardan qasos olmadilar. Balki ularga: «Boraveringlar, sizlar ozodsizlar!» dedilar!
Abu Bakr roziyallohu anhu uyiga borib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam duo qilishlari va islomga kirishi uchun qartayib qolgan, oyoqlarini ko‘tarishga ham majoli yo‘q otasi Abu Quhofani olib keldi. U hali-hamon iymon keltirmagan edi. Uni ko‘rgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Qariyani ovora qilibsan-ku, uni uyida qoldirsang bo‘lmasmidi, biz o‘zimiz uning oldiga borar edik», dedilar.
Abu Bakr roziyallohu anhu aytdi: «Yo Allohning Rasuli! Sizning borishingizdan ko‘ra otam kelishi to‘g‘riroqdir».
Nabiy sollallohu alayhi vasallam uni o‘tirishga taklif qildilar. Uning ko‘ksini siladilar va: «Musulmon bo‘l», dedilar. Abu Quhofa iymon keltirdi. Abu Bakr roziyallohu anhu yig‘ladi. Qo‘lida ko‘p sahobalar islomga kirgan, ko‘p buyuklar iymonga kirgan buyuk sahobaning otasi endi Islomga kirdi...
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning odoblariga qarang! U kishi yoshi bir joyga borib qolgan qariyaning huzurlariga kelishini noo‘rin bildilar. O‘zlari uning oldiga borishga tayyor ekanliklarini aytdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam doimo yoshi kattalarga shafqatli edilar. Doimo: «Sochlari oqargan musulmonni ikrom qilish Allohni ulug‘lashdandir!» der edilar.
Bir qariya Nabiy sollallohu alayhi vasallamni qidirib keldi. Sahobalar unga yo‘l berishmadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularga: «Kichigimizga rahm qilmagan, kattamizni hurmat qilmaganlar bizdan emas!» dedilar.
Qariyalarga xuddi otamiz yoki bobomiz kabi muomalada bo‘lishimiz lozim. Onaxonlarga esa onamiz yoki buvimiz kabi muomalada bo‘lishimiz kerak. Inson qariganda o‘zining zaifligi, bemorligi va ojizligiga qarab qachonlardir yosh bo‘lganini, kuchli bo‘lgan paytlarini eslaydi, eziladi. Garchi boshqalarga ko‘rsatmasa-da, qalbida siniqlikni his qiladi. Bu siniqlikka faqatgina atrofdagilar beradigan e’tibor va hurmatgina davo bo‘la oladi! Ko‘ngil olish ibodatdir!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi