Sayt test holatida ishlamoqda!
17 Iyul, 2025   |   22 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:25
Quyosh
05:05
Peshin
12:34
Asr
17:39
Shom
19:58
Xufton
21:30
Bismillah
17 Iyul, 2025, 22 Muharram, 1447

Ey tolib, ogoh bӯling!

23.04.2024   4522   5 min.
Ey tolib, ogoh bӯling!

Bugunning talabasi inshoAlloh ertaning ulamosi va din peshvosidir. Shu bois talaba etuk salohiyatga ega bӯlishi uchun ilmga chanqoq va intiluvchan bӯlishi bilan birga har bir ilmni ustoz nazorati ostida ӯta ishonchli manbalar orqali puxta egallashga harakat qilishi lozim. Shu bilan birga mustaqil ӯqiyotgan adabiyotlaridagi nozik masalalarni tӯg'ri tahlil qilaolish kӯnikmasiga ega bӯlishi kerak. Ӯziga shubhali yoxud tushunarsiz bӯlgan ma'lumotlarga duch kelganda shu sohaga aloqador ustozlardan sӯrab, tӯg'risini aniqlab olishi uning ma'naviy toyilishdan, adashish va adashtirishdan salomat bӯlishiga va ilmda kamolot hosil qilishiga sabab bӯladi. Zero, hozirgi paytda din dushmanlari tomonidan jamiyatda fitna tarqatish va musulmonlarni ahli sunna valjamoa aqidasidan ozdirish maqsadida turli vositalardan foydalanilayotgani hech kimga sir emas. Ana shunday vositalar ichida eng xavfli va yashirin vosita tolibi ilmlarni tuzoqqa tushurishdir. Buning uchun talabalar qiziqib ӯqiydigan, osonlashtirilgan diniy adabiyotlar va arab tiliga oid risola va kitoblar ichiga notӯg'ri qarashlarning "urug'"larini ӯta yopiq tarzda ekib ketadilar. Yuzaki ӯqigan paytda bu fikrlar talabaga tӯg'ri bӯlib tuyulishi mumkin. Biroq, masalaga chuqurroq yondashilsa, bitta jumla, hattoki birgina sӯzning ortiga juda katta fitna berkitilganini anglaysiz. Bunga bitta misol keltirib, uni tahlil qilish bilan sӯzimni yakunlayman. Arab tili balog'atiga oid engillashtirilgan bir risolada "atf" qoidasini bayon qilgach quyidagilar zikr qilinadi:

ونحو قوله تعالى وجاء ربك والملك صفا صفا . فلله جل وعلا مجيء وللملائكة مجيء لكن مجيء الله ليس كمثله مجيء فهو مجيء حقيقي يليق بجلاله وكماله سبحانه وتعالى . وأما القول بأنه جاء أمره فتحريف وضلال مبين .

"Va yana Alloh taoloning:

وَجاءَ ربُّكَ والْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا

(Yuzaki tarjimasi: "Va Robbing va farishtalar saf-saf bӯlib keldi". "Fajr" surasi, 22) oyati kabi.

Bas, Alloh tolo uchun ham مجيء (ya'ni, yuzaki ma'nosiga kӯra "kelish") bor, farishtalar uchun ham مجيء (kelish) bor. Lekin biror مجيء Alloh taoloning مجيء si kabi emas. Bas, u (ya'ni Alloh taoloning مجيء si) Ӯzining ulug'ligi va kamoliga munosib bӯlgan haqiqiy مجيء (kelish)dir. Ammo, (Alloh taoloning مجيء sini) "Uning amri keldi" deb aytishga kelsak, bas, bu tahrif (ya'ni Qur'onni ӯzgartirish) va ochiq zalolatdir" (Iqtibos tugadi).

Yuqoridagi fikrlarni ӯqigan talaba agar ahli sunna valjamoaning mutashobih oyatlarni talqin qilishdagi uslubini yaxshi ӯzlashtirmagan bӯlsa, soxta "salafiylik" fitnasiga tushishi va aldanishi ehtimoli katta. Chunki فهو مجيء حقيقي "Bas, u (ya'ni Alloh taoloning مجيء si) haqiqiy مجيء (kelish)dir",

degan gapning tagida juda katta muammo bor. Bu jumhur salafi solihlarning "tafviz" yӯliga tӯg'ri kelmaydi. Qolaversa bu erda xalaf ulamolarimizning ta'vil yӯlini "tahrif (Qur'onni ӯzgartirish) va ochiq zalolat" deb hukm qilingan.

Masalaning tafsiloti quyidagicha:

Salafi solihlar Alloh taologa nisbat beriladigan مجيء sifatidan bu sӯzning lug'atdagi yuzaki-haqiqiy ma'nosi bӯlmish "bir joydan boshqa joyga kӯchish" ma'nosini inkor qilishadi. Chunki Alloh taolo jism emas, U makon tutishdan pok va behojatdir. مجيء dan iroda qilingan ma'noni Allohga havola qilamiz, deyishadi. Bunga kӯra Allohdan kayfiyat tushunchasi inkor qilingan bӯladi. Chunki kayfiyat jismlarning xususiyatlaridan hisoblanadi. Natijada Alloh taoloning مجيء sifati bilan bandaning مجيء si ӯrtasidagi ӯxshashlik haqiqat jihatidan ham inkor qilingan bӯladi.

Soxta "salafiylar"ning

فهو مجيء حقيقي

"Bas, u (ya'ni Alloh taoloning مجيء si) haqiqiy مجيء (kelish)dir",

degan gapining ma'nosi shuki, مجيء ӯzining haqiqiy ma'nosi bӯlmish "bir joydan boshqa joyga kӯchish" ma'nosidadir, lekin kayfiyati bandanikiga ӯxshash emas, ana shu kayfiyatni qandayligini Allohga havola qilamiz, deganidir. Bunga kӯra Alloh taoloning مجيء sida qandaydir kayfiyat bor, bu kayfiyat bandadagi مجيء ning kayfiyatidan farq qiladi, biroq مجيء ning haqiqatida (ya'ni "kӯchish" ma'nosida) bandaniki bilan bir xil, degan xulosa chiqib qoladi. Bu esa مماثلة (ӯzaro ӯxshashlik) hisoblanadi va tashbehni keltirib chiqaradi.

Shu bilan birga bu fikr ostida Alloh taoloni makon tutishga muhtoj, degan buzuq e'tiqod yotadi. Alloh taolo butun olamlardan behojat va barcha aybu nuqsonlardan pokdir.

Soxta "salafiylar" tahrif va ochiq zalolat deb hukm qilgan xalaf ulamolarimizning "Uning amri keldi" deya ta'vil qilish yӯllariga kelsak, aynan shu ma'noda ta'vil qilishni imom Ahmad ibn Hanbaldek ayrim mutaqaddim ulamolar ham quvvatlaganlar. Endi ular kimni zalolatda ayblayotganliklariga bir boqsinlar.

Tavfiq Allohdan.

Mir Arab oliy madrasasi ӯqituvchisi
Asrorxon Mahmudov

MAQOLA
Boshqa maqolalar

Qariyani ovora qilibsan-ku

14.07.2025   4609   3 min.
Qariyani ovora qilibsan-ku

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Nihoyat, Makka fath bo‘ldi. Bir paytlar g‘ordan vahiy dahshatidan titrab-qaltirab yolg‘iz tushib kelgan bir nafargina Inson butun bir ummatga aylandi.

Tun zulmatida Quraysh o‘ldirishga qasd qilgan Inson Makkadan sodiq do‘sti bilan Madina tomon chiqib, bir necha yildan so‘ng Makkaning to‘rt darvozasidan kuppa-kunduz kuni g‘olib bo‘lib kirib keldi! Kuraysh esa, o‘sha kuni o‘zlaridan qasos olinishini kutib, u zotning oldida bosh egib o‘tirardi. Ularni nima qildi deb o‘ylaysiz?

U kishini yolg‘onchiga chiqarganlarni, aziyat berganlarni, Ka’ba atrofida sajda qilayotganida ustiga tuyaning eshini (ya’ni, ko‘p kitoblarda " سَلَى جَزُور"ni tuyaning ichak-chavog‘i deb yozishadi. Ustoz Abdul Azim Ziyouddin domla «Nurul yaqiyn» kitoblarida yozgan izohda bunday tushuntirganlar: «Imom Buxoriy rivoyatida سَلَى جَزُور va Muslim rivoyatida سَلَى جَزُور, ya’ni «tuyaning qog‘onog‘ini» deyilgan. Qog‘onoq — homilani o‘rab turuvchi shilliq parda, yo‘ldosh.) ag‘darganlarni, Abu Tolib darasida qamal qilganlarni, u kishini yolg‘onchi, sehrgar, majnun deb ayblaganlarni, so‘ngra u kishini o‘ldirish uchun har bir qabiladan bittadan kishi tanlab, u kishining qoni barchaga tarqalishi uchun birgalikda o‘ldirmoqchi bo‘lganlarni nima qildi deb o‘ylaysiz?

U zot sollallohu alayhi vasallam ulardan qasos olmadilar. Balki ularga: «Boraveringlar, sizlar ozodsizlar!» dedilar!

Abu Bakr roziyallohu anhu uyiga borib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam duo qilishlari va islomga kirishi uchun qartayib qolgan, oyoqlarini ko‘tarishga ham majoli yo‘q otasi Abu Quhofani olib keldi. U hali-hamon iymon keltirmagan edi. Uni ko‘rgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Qariyani ovora qilibsan-ku, uni uyida qoldirsang bo‘lmasmidi, biz o‘zimiz uning oldiga borar edik», dedilar.

Abu Bakr roziyallohu anhu aytdi: «Yo Allohning Rasuli! Sizning borishingizdan ko‘ra otam kelishi to‘g‘riroqdir».

Nabiy sollallohu alayhi vasallam uni o‘tirishga taklif qildilar. Uning ko‘ksini siladilar va: «Musulmon bo‘l», dedilar. Abu Quhofa iymon keltirdi. Abu Bakr roziyallohu anhu yig‘ladi. Qo‘lida ko‘p sahobalar islomga kirgan, ko‘p buyuklar iymonga kirgan buyuk sahobaning otasi endi Islomga kirdi...

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning odoblariga qarang! U kishi yoshi bir joyga borib qolgan qariyaning huzurlariga kelishini noo‘rin bildilar. O‘zlari uning oldiga borishga tayyor ekanliklarini aytdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam doimo yoshi kattalarga shafqatli edilar. Doimo: «Sochlari oqargan musulmonni ikrom qilish Allohni ulug‘lashdandir!» der edilar.

Bir qariya Nabiy sollallohu alayhi vasallamni qidirib keldi. Sahobalar unga yo‘l berishmadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularga: «Kichigimizga rahm qilmagan, kattamizni hurmat qilmaganlar bizdan emas!» dedilar.

Qariyalarga xuddi otamiz yoki bobomiz kabi muomalada bo‘lishimiz lozim. Onaxonlarga esa onamiz yoki buvimiz kabi muomalada bo‘lishimiz kerak. Inson qariganda o‘zining zaifligi, bemorligi va ojizligiga qarab qachonlardir yosh bo‘lganini, kuchli bo‘lgan paytlarini eslaydi, eziladi. Garchi boshqalarga ko‘rsatmasa-da, qalbida siniqlikni his qiladi. Bu siniqlikka faqatgina atrofdagilar beradigan e’tibor va hurmatgina davo bo‘la oladi! Ko‘ngil olish ibodatdir!


«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi