Imom Buxoriy rahmatullohi alayh va bir qancha muhaddislar rivoyat qilgan hadisi qudusiyda Alloh taolo: “Odam bolasining ro‘zadan boshqa hamma amali o‘zi uchun, faqat ro‘za Men uchun va uning mukofotini Men – O‘zim berurman” -deydi.
“Sahihul Buxoriy”ning sharhi “Fathul Boriy”da Ibn Hajar Asqaloniy rahmatullohi alayh ushbu hadisi qudusiyning ma’nosini yoritib, undagi muhim o‘nta asl mohiyatni bayon qiladi.
Quydagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.
عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "لَيْسَ فِي الصِّيَامِ رِيَاءٌ" رواه البيهقي
Ibn Shihobdan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ro‘zada riyo bo‘lmaydi” – dedilar. Imom Bayhaqiy rivoyat qilgan.
Ro‘za banda bilan Robbisi orasidagi sirriy amal bo‘lib, o‘ziga xos ibodatdir. Ro‘zadan boshqa hamma amallarda biron bir amalni bajarayotgan shaxs, o‘zgalarning havasi, maqtovi, e’tiborini jalb qilishni istab qoladi. Shuning uchun Alloh taolo amallarning ichida “...faqat ro‘za Men uchundir...” -deb xoslamoqda.
Quydagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ"مَا مِنْ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا ابْنُ آدَمَ إِلَّا كُتِبَ لَهُ عَشْرُ حَسَنَاتٍ إِلَى سَبْعِ مِائَةِ ضِعْفٍ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِلَّا الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ يَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِي "
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Odam bolasi qilgan yaxshi amallarining savobi o‘n barobardan yetti yuz barobarigacha ko‘paytirib yoziladi. Alloh taolo: “Faqat ro‘za undan mustasno. (ya’ni, ro‘zaning savobi behisob beriladi)Chunki, ro‘za Men uchundir va uning mukofotini Men – O‘zim berurman. U (odam bolasi)ro‘zada shahvati va taomini men uchun tark qilur” – dedilar. Imom Nasaiy rivoyat qilgan.
Ro‘zaning savobi behisob ekaniga quydagi oyati karima ham dalil bo‘ladi.
قال الله تعالى: إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ الزمر: 10
Albatta, sabr qiluvchilarga (oxiratda) mukofatlari behisob berilur.
Ro‘za sabr bilan sayqal topadigan ibodat. Ro‘zador kishi nafsining hohish- istaklarini sabr bilan to‘xtatadi. Sabr qiluvchining mukofoti oyati karimada aytilganidek behisob beriladi.
Ibn Abdu Birr rahmatullohi alayh hadisi qudusiyda “...faqat ro‘za Men uchundir...” deyilishi ro‘za ibodatining fazilatiga kifoya qiladi –deydilar. Go‘yoki, bu ibodatning fazilati borasida ortiqcha ta’rifga zarurat yo‘q.
Quydagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.
عَنْ أَبِي أُمَامَةَ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخْبِرْنِي بِعَمَلٍ ينفعني الله به قَالَ عَلَيْكَ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ لَا مِثْلَ لَهُ رواه النسائي
Abu Umoma roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
U zot: “Ey, Allohning rasuli (sollallohu alayhi va sallam) Alloh taolo u tufayli menga manfa’at beradigan amalning xabarini bering” –dedim.
Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) “Ro‘zani o‘zinga lozim tutgin! Chunki, ro‘zaga barobar keladigan amal yo‘q” – dedilar. Imom Nasaiy rivoyat qilgan.
Zayn ibn Munir rahmatulloh alayh: “Umumiy o‘rinda bir narsaning xoslanishi faqatgina o‘sha narsani ulug‘lash uchun bo‘ladi” –deydilar.
Imom Qurtubiy rahmatullohi alayh: “...faqat ro‘za Men uchundir...” hadisining ma’nosi: “Bandalarning amallari o‘zlarining hollariga munosibdir. Faqat ro‘za, Haq taoloning sifatlaridan bir sifatga munosibdir. Alloh taolo “...faqat ro‘za Men uchundir...” deyish bilan go‘yoki, “Ro‘zador mening sifatlarimdan birga ega bo‘lib, menga yaqinlashmoqda” -demoqchi.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ يَقُولُ: سَمِعْتُ أَبَا الْقَاسِمِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: "قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: كُلُّ الْعَمَلِ كَفَّارَةٌ، إِلاَّ الصَّوْمَ، وَالصَّوْمُ لِى وَأَنَا أَجْزِى بِهِ. رواه احمد
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Alloh taolo aytadi: hamma amal kaffarotdir. Faqat ro‘za mustasnodir. Chunki, ro‘za Men uchundir va uning mukofotini Men – O‘zim berurman.” – dedilar. Imom Ahmad rivoyat qilgan.
Ro‘zadan boshqa solih amallar qiyomat kunida insonning dunyoda qilgan xato va kamchiliklarni kaffarot bo‘lishi uchun xizmat qilish ehtimoli bo‘ladi. Faqat ro‘za ibodati saqlanib qoladidi. Ro‘zaning ajru savobi xato va kamchiliklarni kaffaroti uchun behuda ketmaydi.
10. Ro‘za botiniy amal bo‘lgani uchun oshkor bo‘lmaydi, farishtalar uni qayd qilmaydi. Agar oshkor bo‘lganda farishtalar boshqa amallarni yozganidek ro‘zani ham yozar edi. Shuning uchun Alloh taolo “faqat ro‘za Men uchundir” -deydi.
Bu fikrni aytuvchi Ibn Arabiy rivoyat qilgan boshqa bir hadisi qudusiyni dalil qilib keltiradi. Hadisi qudusiyda Alloh taolo aytadi: “Ixlos sirlarimdan bir sirdir. Uni yaxshi ko‘rgan bandalarimning qalbiga solaman. Undan farishta ham xabardor bo‘lmaydi, xabardor bo‘lsa, uni yozar edi. Shayton ham xabardor bo‘lmaydi, xabardor bo‘lsa, u fasod qilar edi”-deydi.
Ro‘za ham ixlos kabi sirriy ibodat. Ibodatlardagi ixlosni Alloh taolodan o‘zga hech kim bilmagani kabi, ro‘zani ham hech kim bilmaydi.
Ibn Hajar Asqaloniy rahmatullohi alayh mazkurlarni zikr qilib, bularning ichida birinchi, ikkinchi,sakkizinchi va to‘qqizinchisi boshqalarga nisbat e’tiborli va yorqinroq ekanligini qayd qiladilar.
Jaloliddin Xolmo‘minov
“Ko‘kaldosh” o‘rta m axsus bilim yurti mudarrisi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Islom fiqhiga ko‘ra musulmon bo‘lmaganlarning haq-huquqlarini muhofaza qilish – mamlakatning eng asosiy vazifalaridan biri hisoblanadi. Agarda biror shahs uning qaysi millatga, dinga mansubligidan qat’i nazar musulmon bo‘lmagan fuqaroga tajovuz, jabr-zulm qilsa bunday jinoyatlardan musulmon bo‘lmaganlarni himoya qilish o‘sha davlatning majburiyatlaridan sanaladi.
Alloh taolo Qur’oni karimda: “Va zulm qilganlarni esa, fisqu fujurlari sababli yomon azobga tutdik”[1], deb marhamat qilgan.
Qur’on karimda o‘zgalarga ozor beruvchi hamda zulm qiluvchilar ulkan azobga duchor bo‘lishlari zikr etilmoqda. Shunga ko‘ra Islom dini musulmon bo‘lmaganlarni ichki jabr-zulmdan va zo‘ravonliklardan himoya qilishga alohida e’tibor qaratadi va musulmon bo‘lmaganlarni muhofaza qilishni Islom davlatining burchi hamda majburiyatlaridan qilib qo‘ygan.
Islom dini hech bir musulmonga qo‘li va tili bilan ham musulmon bo‘lmaganlarning huquqlariga tajovuz qilishlariga, ularga qarshi kuch ishlatib ozor berishlariga ruhsat bermaydi.
Shafqatsizlik, berahmlik va o‘zgalarga zulm qilish bu dunyoda ham oxiratda ham mushkul (og‘ir), iztirobli va alamli oqibatlarga olib borishi haqida juda ko‘p oyat va hadislarda aytib o‘tilgan. Ayniqsa musulmon bo‘lmaganlarga nisbatan zulm qilish alohida man etilgan.
Abu Dovudning “Sunan” asarida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning: “Qiyomatda jabr chekkan, zulm ko‘rgan odamlarning himoyachisi men bo‘laman” deb aytgan hadislari avvalgi mavzuda keltirib o‘tilgandi.
Bugungi kunda ham har bir millat, davlat o‘zining xoh musulmon xoh musulmon bo‘lmagan fuqarolarining hayotlarini tashqi hujum va tajovuzlardan hamda turli hil urushlardan muhofaza qilishga javobgar sanaladi.
Hazrati Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhu aytadilar: “Musulmon bo‘lmagan aholi soliqni to‘lar ekan endi ularning moli ham va joni ham bizning molimiz va jonimiz kabi bo‘lishi lozim”[2].
Hanbaliy mazhabiga oid manbalardan biri “Matalib uli al-nuha”da quyidagilar bayon etiladi: “Islom davlati o‘zining musulmon bo‘lmagan aholisini azob-uqubatlarning har qanday ko‘rinishlaridan to‘la muhofaza etishga majbur, chunki ular shu davlatning fuqarolari hisoblanadi”[3].
Qur’oni karim oyatlari, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning sunnatlari hamda Islom olami ulamolarining bildirgan fikrlariga ko‘ra musulmon musulmon bo‘lmaganni uning musulmon bo‘lmaganligi sababli joniga qasd qilishga, or-nomusini haqorat qilishga hamda mol-mulkini talon-taroj qilishga hech qanday haqqi yo‘q.
Shu bilan birga Islom dini musulmon bo‘lmaganlarning nafaqat joni yoki molining havfsizligini ta’minlaydi, balki musulmon bo‘lmaganlarning ibodatgohlarini ham muhofaza etadi.