Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu Nabiy sollallohu alayhi vasallam bilan birga ketayotgan edilar. Bir daraxt yonidan o‘tayotganlarida, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam u kishiga daraxga chiqib, misvok uchun shoxidan olib tushishni amr qildilar. Ibn Mas’ud roziyallohu anhu darhol daraxtga chiqa boshladilar.
Buyuk sahobiy vazni yengil, ixcham va ozg‘in kishi edilar. Shoxni sindirayotganlarida shamol esib, u kishining kiyimlarinining etagini ko‘tarib yuborib, natijada boldirlari biroz ochilib qoldi. Boldir juda ham ingichka edi. Bu holni kuzatib turgan pastdagilar kulib yuborishdi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Nima uchun kulyapsizlar?! Boldiri ingichkaligi uchunmi?! Jonim qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, bu (boldir)lar (oxiratdagi) tarozuda Uhuddan ham og‘irroq bo‘ladi” deb marhamat qildilar.
Ha azizlar, gohida bir kishining yoki bir narsaning haqiqati siz ko‘rib, eshitib turganingizdek bo‘lmaydi.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu jussalari kichik inson bo‘lsalar ham ilmda, fiqhda u kishiga yetadigani bo‘lmagan. Hatto hazrati Umar roziyallohu anhudek zot ham u kishining ilmlariga havas qilganlar. Ibn Mas’ud roziyallohu anhu Madinadagi sanoqli faqih sahobalardan biri edilar.
Yuqoridagi voqeada sevikli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam oxiratdagi mezonda Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhuning ikki oyoqlarining og‘irligi Madinadagi Uhud tog‘idan ham og‘irroq vazn bosishining xabarini bermoqdalar.
“Vaziyatlarni boshqarish san’ati” kitobidan
Nozimjon Iminjonov tarjimasi
Fazilatli shayx Muhammad Avvoma hafizahulloh aytadilar:
"Hindistonlik ulamo Shayx Abdulhay Laknaviy rohimahulloh haqida eshitgansizlar. Shayx Abdulhay Laknaviy rohimahulloh hind ulamolari orasida nihoyatda mashhur olim bo‘lgan. U zot rohimahulloh qirq yoshga yetmasdan, ya’ni o‘ttiz to‘qqiz yarim yoshda vafot etgan, qirqqa kirib ulgurmagan. Shunga qaramay, u juda ulkan ilmiy meros qoldirgan: uning yozgan asarlari 115 dan ortiq! Ularning ichida kichik risolalar ham, katta kitoblar ham bor. Ammo o‘sha kichik risolalarning o‘zi ham katta bir kitobning o‘rnini bosa oladigan darajada edi, chunki ularning har birida ma’lum bir ilmiy masala nihoyatda puxta va mukammal tarzda yoritib berilgan.
Buning sababi quyidagicha: Bir kuni o‘sha paytdagi Laknav amiri shayxning ilm bilan mashg‘ul bo‘lib, unga chuqur sho‘ng‘ib ketgani va aqlbovar qilmas iste’dodi haqida xabar topadi va uni o‘z huzuriga chaqirtiradi. Shayx amirning oldiga borgach, amir u zotga shunday deydi…
Uning shayxga nima deganini aytishdan avval ushbu voqeani hikoya qilib bergan hind ulamosi menga aytgan yana bir gapni zikr qilib o‘tay: "Biz olti kishidan iborat oila edik: ota-onam va to‘rt nafar farzand - jami olti kishi. Oyiga to‘rt rupiy bizga kifoya qilar edi". Mazkur ulamo Shayx Abdulhay Laknaviy vafotidan o‘ttiz yil o‘tib tug‘ilgan. Ya’ni, o‘sha davrda to‘rt rupiy hozirgidan ancha katta xarid quvvatiga ega bo‘lib, avvallari bu pulga bugungi kundan ko‘ra ko‘proq narsa sotib olish mumkin edi. Shunga qaramay, bu kishi: "Bizning oilamizga oyiga to‘rt rupiy yetardi", deyapti...
Endi avvalgi gapimizga qaytsak: Shunday qilib Laknav amiri Shayx Abdulhayni huzuriga chaqirtirib, u zotga: "Men sizga o‘z hisobimdan oyiga to‘rt yuz rupiy maosh tayinlayman. Siz ilm bilan mashg‘ul bo‘lib, o‘zingizni ilmga bag‘ishlang!" deydi.
Shayx bu voqeadan keyin ilmga butkul berildi va ana shunday buyuk natijaga erishdi! Ey yoshlar, e’tibor bering, aytilgan raqamlarni mulohaza qiling! To‘rt yuz rupiy shayx uchun naqadar katta mablag‘ bo‘lgan. Nega? Ayni mana shu narsa uchun - men sizlarga aytmoqchi bo‘lgan narsa shu: Tolibi ilmni o‘z kafilligiga olish, ya’ni ilm talab qiluvchini moddiy jihatdan ta’minlash!
Bu uning ilmga bo‘lgan ta’siridir. Tarix bizga buni real voqelik misolida ko‘rsatib bermoqda. Shu bois ushbu ishni barcha musulmonlar orasida, jumladan, boy-zodagonlar va ulamolar o‘rtasida yana qayta tiriltirishimiz kerakki, ular o‘zaro hamkorlik asosida shar’iy ilmlar uchun vaqf qo‘llab-quvvatlovini qayta tiklasinlar".
Muhaddis Muhammad Avvoma suhbatlaridan
HIM talabasi
Nazirxonov Hasanxo‘ja tarjimasi