Jonajon diyorimiz qadim-qadimdan bitmas-tuganmas ma’naviy meroslarni o‘zida jam etgan, Yer yuzidagi ilm-fan rivojiga hissa qo‘shgan son-sanoqsiz ulamolarni yetishtirgan muqaddas maskan, ilm-ma’rifat beshigi desak xato qilmagan bo‘lamiz. Birgina Termiz shahrini misol tariqasida keltiradigan bo‘lsak, olimlarning olib borgan tadqiqiotlariga ko‘ra Termiziy nomi bilan mashhur bo‘lgan ulamolar adadi juda ham ko‘p ekani shu zaminda istiqomat qilayotgan har bir kishida iftixor hissini uyg‘otadi.
Termizlik ulamolar haqida gap ketar ekan birinchi bo‘lib Abu Iso at-Termiziy haqida so‘z ochmaslikning iloji yo‘q. Shu boisdan ham u zotning hayotlari, ilm tahsil qilish yo‘llari va bizlarga qoldirgan boy ilmiy merosi borasida topganlarimizni sizlar bilan baham ko‘ramiz.
Ismlari: Muhammad ibn Iso ibn Savra ibn Muso ibn az-Zahhokdir.[1]
Ba’zi ma’lumotlarda, Muhammad ibn Iso ibn Yazid ibn Savra ibn Sakan[2] deb keltirilsa, boshqalar Muhammad ibn Iso ibn Savra ibn Shaddod deganlar.[3] Alloma Ibn Kasir rahmatullohi alayh ibn Iso deb qo‘shimcha qilganlar.[4]
Ammo allomaning to‘liq va mukammal ismini Muhammad ibn Iso ibn Savradir, deb tarixchi olimlar keltirganlar va shunga ko‘pchilik tomonidan ittifoq qilingan.[5]
U zotning ismiga “Yazid” degan qo‘shimchani Mizziy o‘zining “Tahzib al-kamol” kitobida keltirgan.[6] Biroq, u bu ma’lumotni kimdan olganligini keltirmagan. Undan oldin bobolarining ismlarini keltirgan. Shu ma’lumotlar Ibn Kasirning “Al-bidoya va an-nihoya” asarida ham mavjud.
Nisbalari: Termiziy, Bug‘iy, Zaririy, Sulamiydir.
Termiziy deb nisbat berilishi Termiz shahriga nisbatandir.
Bug‘iy nisbalari esa, Termiz shahridan olti farsax uzoqlikda joylashgan Bug‘ (hozirgi Sherobod tumani) qishlog‘ bo‘lib, Imom Termiziy u yerda vafot etib, o‘sha joyga dafn etilgani uchun ushbu nom qo‘shilgan.[7]
Zaririy taxallusi alloma umrining oxirlarida ko‘zlari ojiz bo‘lib qolganligi uchun qo‘yilgan.
Sulamiy nisbalari mashhur arab qabilalaridan bo‘lgan Sulaym ibn Mansurga nisbatan berilgan.[8] Sulaym ibn Fahm ibn G‘onamga nisbatan emas. Hofiz Yusuf ibn Ahmad Bog‘dodiydan naql qilinishicha, allomaning bobolari Marvlik bo‘lib, Abu Lays ibn Sayyor davrida Termizga ko‘chib kelib qolishgan.
Kunyalariga kelsak, Abu Iso ekaniga hech kim ixtilof qilgan emas.
Tug‘ilishlari: Imom Termiziy hijriy uchinchi asrda, aniqrog‘i hijriy 209 yilda tavallud topganlar.
Hofiz Zahabiy “Siyar a’lam an-nubalo” asarida U zotni hijriy 210 yil atrofida tug‘ilgan desalar,[9] Xalil as-Sifdiy esa “al-Vofiy bi al-vafoyot” kitobida “ikki yuz nechanchi (o‘ngacha bo‘lgan sanoqni nazarda tutgan) yilda tug‘ilgan”, deb aytgan.[10]
Hofiz Ibn Asir “Jome’ al-usul” kitobida hijriy 209 yil tug‘ilgan deb aytgan.[11] Mazkur ma’lumotni Muhammad ibn Qosim Jassus hamda Sulaymon Jamal o‘zlarining “Shamoil”ga yozgan sharhlarida, Muhammad ibn Muhammad al-Amir “Fihrist”ida, Muhammad Abdulhay Laknaviy Sayyid Sharif Jurjoniyning “Muxtasar”iga yozgan “Zofar al-amoniy”[12] nomli sharhida keltirganlar.
Imom Termiziyning tug‘ilgan joylari haqida manbalarda aniq ravshan keltirilmagan. Aniqrog‘i U Zot o‘zi nisbat berilgan shaharda tug‘ilganlar. Negaki, u zotning tug‘ilganlik nisbati boshqa hech bir joyga berilmagan, vallohu a’lam.
Imomning ko‘zi ojiz holda tug‘ilgan, degan gapga kelsak, bu gap “Imom Termiziy manoqiblari va imomlarning u zot haqidagi maqtovlari” deb nomlangan qismda Termiziyning zehni o‘tkirligi borasida keltiriladigan qissa sababli yo‘qqa chiqadi. Qissada oq varaqqa qarar edilar, umrining oxirlarida ko‘zlari ko‘rmay qolgan, deb aytilgan. Biz quyida keltiradigan ulamolarning so‘zlari ham ushbu ma’lumotni to‘g‘ri ekanini tasdiqlaydi:
Hofiz ibn Yusuf Ahmad al-Bag‘dodiyning: “Imom umrining oxirida ko‘zlari ko‘rmay qolgan”[13], degan.
Ibn Kasir: “Termiziyning holidan shunisi ayon bo‘ladiki, ko‘zi ojizlik unga (ko‘p) yurgani va tinglagani, yozgani va yodga olgani, tekshirgani va tasnif etganidan so‘ng yetgan”[14], deb aytgan.
Hofiz ibn Hajar al-Asqaloniy ham o‘z “Tahzib” nomli asarida keltirgan fikr ham xuddi shundaydir.
Hofiz ibn Hajar Abu Ahmad al-Hokimning shunday deganini naql qiladi: “Umar ibn Ilkning “Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriy vafot etdi. O‘zidan keyin Xurosonda ilm va taqvoda Abu Isoga teng keladigan merosxo‘r qoldirmadi. (Abu Iso Buxoriyning o‘limi sabab ko‘p) yig‘ladi, so‘ng ko‘zi ojiz bo‘lib qoldi”, - deganini eshitdim.[15]
Ilm talabi: Boshqa muhaddis ulamolar kabi Imom Termiziy ham ilm talabida ko‘plab shaharlarda bo‘lganlar. U kishi Hijoz, Basra, Kufa, Bag‘dod, Ray, Xuroson yurtlarida hadis eshitgan. Shu ma’noda Hofiz Abu Bakr ibn Nuqta o‘zining “At-Taqyid li ma’rifa ar-ruvvat as-sunan va al-masanid” asarida shuni aytib o‘tgan va ularning ba’zilarini ismini ham keltirgan.
Hofiz Mizziy aytadi: “Termiziy shaharlarga safar qildi va Xurosonliklar, Iroqliklar, Hijozliklar va ulardan boshqa juda ko‘p shayxlardan hadis eshitgan”[16].
Imom Termiziy Misr va Shomga safar qilmagan. Balki, bu yurtlarning shayxlaridan bilvosita rivoyat qilgan. Doktor Nuriddin Itr aytadi: “Misr va Shom shaharlariga Termiziyning kirmagani tasodifan emas. Bunga sabab holatlar va fitnalarning g‘alayoni bo‘lgani bo‘lsa ne ajab!”. Yana qo‘shimcha qilib shunday deydi: “To‘g‘rirog‘i shuki, Imom Termiziy Bag‘dodga ham kelmagan. Agar u Bag‘dodga kirganda buyuk imom Ahmad ibn Hanbaldan hadis eshitgan bo‘lar edi. Lekin Termiziyni u kishidan hadis eshitgani haqida xabar kelmagan. Bu gapni Xatib Bag‘dodiy o‘zining “Tarixi Bag‘dod” asarida Termiziyni zikr qilmaganligidan bilib olamiz”[17].
Bu haqda boshqa qarash ham bor. Ibn Nuqta o‘zining “Taqyid” asarida imom Termiziy Bag‘dodda Hasan ibn Saboh, Ahmad ibn Hasson ibn Maymun, Ahmad ibn Mani’, Muhammad ibn Is'hoq as-Sog‘oniydan hadis rivoyat qilgan.
Ustozlari. Imom Termiziy juda ham ko‘p shayxlardan hadis rivoyat qilganlar. Agar Termiziyning hadis rivoyatidagi qaysi shaharlarga safarlari sahifalarini varaqlasangiz, u kishining shayxlari ikki yuzlab bo‘lganiga guvoh bo‘lishingiz mumkin.
Imom Buxoriy va Imom Muslimlarga bitta shayx (ustoz)da sherik bo‘lgan. Shuningdek, Imom Buxoriyning o‘ziga bir qancha shayx (ustoz)larda, Imom Muslimga esa boshqa Imom Buxoriy ulardan hadis tinglamagan bir necha shayx (ustoz)larda sherik bo‘lgan. Shu bilan birga, Imom Termiziy beshta muhaddisdan alohida holda o‘zi yakka qirq ikkita shayxdan rivoyat qilgan.
Imom Termiziy beshta mashhur muhaddis – imom Buxoriy, Muslim, Abu Dovud, Nasoiy va Ibn Mojalar ulardan rivoyat qilgan to‘qqizta shayxdan hadis aytgan. Ular:
Muhammad ibn Bashshor Nabdor, Muhammad ibn Musniy Abu Muso, Ziyod ibn Yahyo al-Hasaniy, Abbos ibn Abdulazim al-Anbariy, Abu Sa’id al-Ashah Abdulloh ibn Sa’id al-Kindiy, Abu Hafs Amr ibn Ali al-Falloh, Muhammad ibn Mu’ammar al-Qaysiy al-Bahroniy, Ya’qub ibn Ibrohim ad-Davroqiy, Nasr ibn Ali al-Jahzomiylardir.
Imom Termiziy Imom Buxoriyga shogird tushib, Uzotdan ham hadis rivoyat qilgan.
Imom Abu Iso Termiziy ilm uchun safarbar qilingan, hadis ilmini egallash va yozib qoldirish istagida safarlar bilan kechgan mazmunli umrdan so‘ng hijriy 279 yil, rajab oyida Termizga qarashli, undan olti farsax uzoqlikda joylashgan Bug‘ qishlog‘ida Robbilari huzuriga rihlat qildilar.
Ulamolarning u zot haqida aytilgan so‘zlari:
Abu Sa’d al-Idrisiy al-Hofiz aytadi: “Muhammad ibn Iyso ibn Savra ibn Muso ibn Zahhak as-Sulamiy al-Hofiz az-Zarir (ko‘zi ojiz) Termiziy hadis ilmida ergashiladigan imomlardandir. Jome’, tarix, ilal borasida yozgan asarlari haqiqiy mohir olim kishining kitobidir. U kishining xotiralari zarbul masal qilingan”.
Hofiz Abu Ya’lo al-Xoliliy: “Abu Iso.... ishonchli, unga (ulamolar tomonidan) ittifoq qilingan. Omonatdorlik va ilmi bilan tanilgan”, degan.
As-Sam’oniy shunday deydilar: “U shubhasiz, o‘z asrning tengi yo‘q imomidir.
Ibn Asir Jazariy aytadilar: “U Imom Hofiz edi. Va chiroyli tasniflari bor edi. Hadis fani bo‘yicha kitoblari ko‘p bo‘lib ulardan mashhuri “Al-jome’ al-kabir” kitobidir”.
Yana aytadilarki: “(U zot) mashhur hofiz olimlardan biridir. Va fiqhda ham zabardast edilar”.[18]
Abul Fido aytadilar: “U Hofiz, imom, shu qatorda ko‘zi ham ojiz edilar. Hadis ilmida unga ergashiladigan ulug‘ imomlardan edi”.[19]
Hokim Abu Ahmad aytadilar: “Umar ibn Ilkning bunday deganlarini eshitdim: “Muhammad ibn Ismoil al-Buxoriy vafot etdi. O‘zidan keyin Xurosonda ilm va taqvoda Abu Iso (imom Termiziy)ga teng keladigan merosxo‘r qoldirmadi . (Abu Iso Buxoriyning o‘limi sabab ko‘p) yig‘ladi, so‘ng ko‘zi ojiz bo‘lib qoldi”.[20]
Abu Fazl Al-Baylamoniy aytadi: “Nasr ibn Muhammad ash-Sherkuhiyning: “Men Muhammad ibn Iso at-Termiziyning Muhammad ibn Ismoil menga sen mendan foydalanganingdan ko‘ra, men sendan ko‘proq foyda oldim, dedilar”,- deganlarini eshitdim”-degan.[21]
Abu Xotam ibn Hibbon: “Termiziy hadislarni jamlagan, yozgan, ularni yodlab aytib berguvchi zokirlardan edi”,- degan.[22]
Is’ardiy aytadilar: “Abu Isoning ko‘p fazilatlari bo‘lib, ular boshqalar tomonidan to‘planib, rivoyat qilingan va ko‘pchilik bu xabarlardan voqif edi. Uning kitobi maqbul, boblari va fasllarida keltirilgan hadislar sahih ekanligiga ulug‘ olimlar, fazilatli shayxlar, faqihlar va o‘z ilmining bilimdoni hisoblangan hadis hofizlari ittifoq qilgan besh kitobning biridir”.[23]
Hofiz Abul Hajjoj al-Mizziy aytadi: “Abu Iso mashxur hofiz imomlaridan biri va Alloh u bilan musulmonlarni foydalantirgan insondir”.[24]
Abu Ja’far ibn az-Zubayr aytadi: “Hadis faniga oid ilmlarda Termiziyga biror kimsa tenglasha olmagan”.[25]
Mulla Ali al-Qoriy: “(U zot) Hujjat (deb nomlangan, aytgani surishtirilmasdan dalil bo‘ladigan) yagona imom. Ishonchli, mohir hofizdir”,[26]- deb aytgan.
Ibn Ammod al-Hanbaliy Termiziy haqida: “Ibn Iso zamondoshlari orasida eng mashxur, kuchli xotira va mohirlikda esa mo‘jiza edi”[27], deganlar.
Olimlar va hofizlar tomonidan Imom Termiziy haqidagi aytilgan bu maqtovlar u zotning hadis ilmida poyqadami qutlug‘, yurgan yo‘li to‘g‘ri, tabarruk, salafi solihlarning ishlarini puxta va ishonchli egallagani va bundan tashqari taqvo va zuhdda tengsiz ekaniga ulamolar ittifoq qilganini ko‘rsatib beradi. Imom Buxoriydek muhaddislar sultonining Imom Termiziydan hadis rivoyat qilgani va“Sen mendan foydalanganingdan ko‘ra, men sendan ko‘proq foyda oldim”, degan so‘zlari Imom Termiziyning martabalari naqadar baland ekaniga dalolatdir.
Islom dini rivojiga ulkan hissa qo‘shgan buyuk alloma, vatandoshimiz Abu Iso Termiziy (Imom Termiziy) va Termiziy taxallusi bilan ijod qilganallomalarning benazir merosini ilmiy asosda chuqur o‘rganish, muqaddas yurtimiz zamini azal-azaldan ulug‘ allomalar, aziz-avliyolar vatani bo‘lib kelganini yurtdoshlarimiz va xalqaro jamoatchilik o‘rtasida keng targ‘ib qilish, milliy-diniy qadriyatlarimizni asrab-avaylash va rivojlantirish, shu asosda yosh avlodni ezgu g‘oyalar ruhida tarbiyalash, ularning qalbida Vatanga muhabbat va sadoqat tuyg‘usini yanada kuchaytirish maqsadidaO‘zbekiston Respublikasi Prezidentining “Imom Termiziy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazini tashkil etish chora-tadbirlari to‘g‘risida”gi Qarori avvalo xalqimiz, qolaversa barcha ilm ahllariga quvonchli xabar bo‘ldi. Mazkur o‘z vaqtida chiqarilgan Qaror ulug‘ ajdodlarimiz va ularning ilmiy merosini tadqiq qilish va abadiylashtirish yo‘lida barcha ilm ahllariga kuch-g‘ayrat, shijoat bag‘ishlaydi, degan umiddamiz.
Jaloliddin Hamroqulov
Toshkent islom instituti “Tahfizul-Qur’on” kafedrasi mudiri
[1]“Fazoilul-kitob al-jome’”, 96 b; Tahziybul-kamol, 26/250.
[2]“Tahziyb at-tahziyb”, 9/387.
[3]“Al-irshod ila ma’rifatil-ulamoil-hadis”, 3/904; “al-Ansob”, 2/361; 3/41
[4]“Al-bidoya van-nihoya”, 11/66
[5]Ibn Hibbonning “as-siqot” asari 9/153, Suyuutiyning “tobaqotul-huffoz” asari 282.
[6]“Tahziybul-kamol”, 26/250.
[7]“Al-Ansob” 2/361; “An-nafhush-shaziy” 1/167
[8]“Al-Ansob” 7/170,171; “An-nafhush-shaziy” 1/171.
[9]“Siyaru a’lamin-nubalo” 13/371
[10]“al-Vofiy bil-vafoyot” 4/290
[11]“Jome’ul-usul” 1/193
[12]“zofarul-amaniy”, 555-b.
[13]“Fazoilul-kitabil-jome’”, 40-b, “Tahziyb at-tahziyb”,9/389
[14]“Al-bidoya van-nihoya”, 11/67
[15]“Tahziyb at-tahziyb”,9/389
[16]“Tahzibul-Kamol” 26/250/251.
[17]“Imom Termiziy” asari, 23-bet.
[18]“Jome’ul-usul”, 1/114.
[19]“Al-muxtasar”, 1/71.
[20]“Tahziyb at-tahziyb”,9/389, yana “Tazkirotul-huffoz” va “Siyaru a’lamin-nubalo” kitoblaridagi Imom Termiziyning tarjimayi hollarida ham kelgan.
[21]“Tahziyb at-tahziyb”,9/389
[22]“As-siqot” 9/103
[23]“Fazoilul-kitab al-jome’”, 30-b.
[24]“Tahziybul-kamol” 26/250.
[25]“Qutul-mug‘taziy” 6-b.
[26]“Al-mirqotul-mafotih” 1/21.
[27]“Shazarotuz-zahab”, 2/174.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Milodiy XV asrning yarmiga qadar yer yuzida insonlarni hidoyatga boshlovchi, ularga ilm o‘rgatib, ruhiy tarbiya beruvchi, ichki olamiga go‘zal naqshlar soluvchi, hidoyat mayoqlari bo‘lgan ulamolar, tariqat va tasavvuf murshidlari ko‘p edi. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular birin-ketin boqiy dunyoga rihlat qildilar. Ularning vafotlaridan so‘ng insonlarni nur yuzli zotlarni ko‘rmaslik qo‘rquvi chulg‘ab oldi.
Alloh taoloning va’dasi – haq, bunga aslo shak-shubha yo‘q. Buyuk Robbimiz hech qachon habibi Muhammad sollallohu alayhi va sallamning ummatini yordamsiz qoldirmaydi. Darhaqiqat, shunday bo‘ldi ham. Musulmon olami G‘arbiy Panjobdagi Jhang shahridan ufqqa hidoyat mayog‘i bo‘lib ko‘tarilgan oyni ko‘rdi. Uning nuri juda tezlik bilan butun ufqni yoritdi. Qaqrab yotgan dillar rahmat bulutining yomg‘iridan qonib-qonib icha boshladi. Qo‘rquv va noumidlik o‘rnini ishonch va umid egalladi. U ulug‘ zot ulamolar va solihlar suyuklisi, shariat va tariqat piri hazrat Mavlono Pir Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy Mujaddidiy edi.
Tavallud topishlari va yoshlik yillari
Hazrat 1953 yil 1 aprelda Hindistonning Panjob viloyati Jhang shahrida tug‘ilgan. Otasining ismi Alloh Deyeta hofizi Qur’on bo‘lib, Alloh roziligi uchun Qur’ondan dars berardi. Har kuni tahajjuddan keyin Qur’oni karimdan 3-4 pora tilovat qilish odati bor edi. Hazratning volidasi ham obida, soliha, taqvodor ayol edi. U zot onalarini bunlay xotirlaydi: “Men uch yoshimgacha onam bilan birga uxlardim. Kechalari uyg‘onib qolsam, volidam oldimda bo‘lmas edi. Har gal onamni joynamoz ustida tahajjud namozini o‘qiyotganini ko‘rardim. Onam namozini tugatishini ancha kutardim. Namozdan so‘ng yig‘lab uzoq duo qilardi. Onamning tahajjud namozida yig‘laganidek birovning bunchalik ko‘p yig‘laganini ko‘rmaganman. Ba’zan mening ismimni tilga olib, duo qilardi, bundan juda xursand bo‘lib uxlar qolar edim.
Boshlang‘ich ta’lim va tarbiya
Hazratning ta’lim va tarbiyasida u zotning akasi Malik Ahmad Alining hissasi katta bo‘lgan. U kishi qattiqqo‘l va mehribon edi. Hamisha ukalarini yomon xulqli bolalar bilan do‘stlashish va suhbatlashishdan uzoq qilgan.
Mavlono Zulfiqor Ahmad maktab va kollej darslaridan tashqari, Qur’oni karimni to‘liq yod olib, Qur’on hofizi bo‘ldi. Fors va arab tilidagi asarlarni, sarf-nahv (arab tili grammatikasi)ni, ayniqsa, hadisi sharifga doir bir qancha kitoblarni qunt bilan o‘qidi.
Ilohiy muhabbat otashi
Bu davrga kelib hazrat “G‘unyatut tolibiyn”, “Kashful mahjub” va shu kabi kitoblarni o‘qib, juda qattiq ta’sirlanadi. Qalbida muhabbat uchqunlari alanga ola boshlaydi.
Hazratga Shayxul Hadis Mavlono Zakariyo rahmatullohi alayhning “Fazoili zikr” nomli kitobida kelgan bir voqea juda qattiq ta’sir qiladi. Ushbu hikoyada Sirri Saqatiy rahmatullohi alayh aytadi: “Men Jurjoniy hazratlarini quruq talqonni chaynamasdan tanovul qilayotganini ko‘rdim. Shunda men “Axir, bu quvvat bo‘maydi. Non yesangiz-chi”, dedim. Shunda u zot: “Nonni chaynash va talqon yeyish uchun sarflanadigan vaqtni hisoblab chiqib, juda ko‘p vaqt isrof bo‘lishini bildim. Bu vaqtda yetmish marta “Subhanalloh” deb zikr qilish mumkin. Shu bois, yetmish yildan beri non yemayman”, deb javob beradi.
Bu voqea hazratning hassos tabiatiga shu darajada ta’sir etadiki, u zot ertayu kech, har holatda “Subhanalloh” zikrini tilidan tushirmaydi. Buning natijasida hazrat o‘ziga kamgaplik, oz yeyish, kam uxlashni odat qildi. Hazrat ikki yarim yil “Subhanalloh” zikrini tilidan qo‘ymadi. Ikki yil davomida har kun hojat namozini o‘qib Allohdan: “Yo Ilohiy, biror-bir komil piri murshidga uchrashtirgin, uning suhbatini menga nasib etgin”, deb duolar qildi.
Ilohiy rahmat jilvasi
Alloh taolo hech qachon xolis duoni rad qilmagan, qilmaydi ham. 18 yoshida hazrat bilan bog‘liq ajoyib voqea yuz berdi. Mavlono Zulfiqor Ahmad masjidda e’tikofda edi, tahajjud namozidan so‘ng zikrlardan forig‘ bo‘lgach, tong otishiga chamasi bir soatcha vaqt qolganda, joynamoz ustida uxlab qoladi va tushida hazrat Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuni ko‘radi. U zot barmoqlarini hazratning qalbga qo‘yib, “Alloh…”, “Alloh…” “Alloh…”, deydilar. Hazrat uyg‘onib ketadi, butun badani esa titrar edi.
Ustoz tutishlari
Bu voqeadan so‘ng hazrat namoz, zikr, tilovatlarida ajib bir lazzat tuya boshlaydi. Qalbi qattiqroq, lekin yoqimli tarzda ura boshlaydi. Hatto bir necha kun ko‘kslarini bog‘lab yuradi. Oxiri universitetdagi do‘stlari Janob Muhammad Aminga bo‘lib o‘tgan voqeani aytib beradi. U kishi Lohurga borib, Shayx Vajihuddindan maslahat oladi. Unga piri komil Abdulloh rahmatullohi alayhga xat yozishni tavsiya qilishadi. Xatga bir necha kundan keyin bunday mazmundagi javob keladi: “Ma’lum bo‘lgan narsa shuki, sizning qalbingiz ravshan bo‘libdi. Darhol bir ustozdan ta’lim oling, Alloh taolo siz bilan yuz minglab insonlarni hidoyatga boshlaydi. Agar ustoz tutmasangiz, la’natlangan shayton sizni fitnaga solishi mumkin”.
Bu xatni o‘qigach, hazrat Zulfiqor Ahmad o‘sha davrning mashhur naqshbandiya tariqatining Shayxi Mavlono Sayyid Zavvor Husayn Shoh rahmatullohi alayhning huzuriga borib, u zotni ustoz tutib, ta’lim oladi. Ustozlari vafotidan so‘ng, o‘sha davr naqshbandiya tariqatining yetuk murshidi hazrat Xoja G‘ulom Habibdan ta’lim olishni davom ettiradi.
1983 yil ustozidan xalfalik maqomini oladi va naqshbandiya tariqati asosida insonlarga ta’lim bera boshlaydi. Natijada naqshbandiya tariqatining yetuk shayxlaridan biriga aylanadi.
Albatta, avliyolarning karomatlari haqdir. Bundan bir necha yil oldin Xoja Mavlono Abdulloh: “Alloh sizni sababchi qilib yuz minglab insonlarni hidoyatga boshlaydi”, degan edi. Hozirgi kunda Shayx Mavlono Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy hazratning shogirdlari va izdoshlari million nafardan oshib ketdi.
Hazrat zamonamiz muammolarini naqshbandiya tariqatining ta’limotiga ko‘ra, mohirona va zamonaviy misollar bilan tushuntirib beradi. Shayx hazratning nutq va ma’ruzalari diltortar bo‘lib, ruhiy tarbiyani isloh qilishga qaratilgan. Hazratning ma’ruza va suhbatlarini insonlar ko‘zda yosh bilan tinglab, gunohlariga chin ko‘ngildan tavba qilishadi. Eng muhimi, hayotda sunnatga amal qilishni odat tusiga kiritishadi.
Shayx Zulfiqor Ahmad hazratning asarlari kitobxonlar orasida qo‘lma-qo‘l, sevib mutolaa qilinadi. U zot diniy va dunyoviy ilmlarni puxta egallagani, bir necha xorijiy tillarda bemalol ma’ruza qilishi tufayli XXI asrda naqshbandiya tariqati ta’limotlarini nafaqat Osiyo, balki Yevropa va AQSHda ham keng targ‘ib qilmoqda. Hazrat yetmishdan ortiq mamlakatlarga, xususan, bir necha marta O‘zbekistonga ham tashrif buyurgan. U zot safarlarini xotirlab “Lohur se to xake Samarqandu Buxoro” (Lohurdan Samarqand va Buxoro tuproqlarigacha) nomli kitob yozgan.
Shayx Zulfiqor Ahmad Naqshbandiy hazrat Xoja Muhammad Abdulmolik Siddiyqiyning Qur’on hofizi bo‘lgan kichik qizlariga uylangan. Ulardan ikki o‘g‘il: Mavlono Pir Habibulloh Naqshbandiy va Mavlono Sayfulloh Naqshbandiy dunyoga kelgan.
Ta’lim olgan joylari
– 1967 yil – o‘rta maktab
– 1971 yil – Panjobda o‘rta maxsus ta’lim (kollej)
– 1976 yil – Lohurda elektr muhandisligi ixtisosligi
– 1990 yil – Shvetsiyada o‘z sohasi bo‘yicha malaka oshirgan
Diniy ta’lim yo‘li
– Otasidan Qur’onni to‘liq yod olgan.
– Jomiya Rehmaniya Jahaniya Mandi universitetida hadis fanidan to‘liq hadis davrasida bilim oldi.
– Jomia Qasim ul-ulum Multan universitetida ham hadis fanidan to‘liq hadis davrasida ishtirok etdi.
– 1971 yil Naqshbandiya tariqati va tasavvuf ta’limotidan Shayx Mavlono Sayyid Zavvor Husayn Shoh rahmatullohi alayhdan saboq oladi.
– 1983 yil Naqshbandiya tariqati va tasavvufdan hazrat Xoja G‘ulom Habib rahmatullohi alayhdan ta’lim oladi.
Yozgan kitoblari
“Ilohiy ishq”, “Ishqi Rasul”, “Habibimiz hayotlari”, “Suluk darajalari”, “Suluk maqomotlari”, “Naqshbandiya tariqatining zikrlari”, “Naqshbandiya shayxlari silsilasi”, “Dil davosi”, “Qalb xotirjamligi”, “Foydali ilm”, “Namunali ayol”, “Gunohlardan qanday saqlanamiz?”, “Erkak kamolotida ayolning o‘rni”, “Noumid bo‘lmang”, “Imonning ahamiyati”, “Qalbni poklash usullari”, Mag‘firat qilinish shartlari”, “Ayollar uchun islohiy tarbiyalar”, “Turmushning namunali ko‘rinishi”, “Muslima ayollar uchun yo‘riqnoma”, “Tasavvuf va suluk”, “Odobli nasibalidir”, “O‘limga tayyorlanish”, “Lahurdan Buxoro va Samarqand tuproqlarigacha”, “Islomning ayollarga mehribonligi”.
Xulosa o‘rnida shunday deyish mumkin, insoniyat taraqqiyoti tarixida shunday shaxslar bo‘lganki, ularning faoliyati mahalliy, madaniy hudud chegarasidan tashqariga chiqibgina qolmay, balki davrlar chegarasini yorib o‘tib, g‘oyalar rivojlanishida umumjahon jarayonining bir qismiga ham aylangan. Ularning asarlari barcha nodir hodisalar singari avval o‘tganlar tajribalarni eng qimmatli tomonlarini o‘zida gavdalantiradi, jamiyat ilmiy fikri hamda ma’naviy madaniyatning keyingi ko‘p asrlarda sodir bo‘ladigan olg‘a harakatini belgilab beradi. Mana shunday buyuk siymo bu so‘zsiz shayx Zulfiqor Ahmad Naqshbandiydir.
Nodir Odinayev