Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning eng katta va buyuk vazifalari – ta'lim berish bo'lgan. U zot sollallohu alayhi vasallam mo'minlarni go'zal bir o'xshatish ila ta'riflaganlar: "Mo'minlar bir-biriga yopishgan bino kabidir", deganlar (Imom Buxoriy rivoyati).
Bu ummat go'yoki bir imoratga kabidir. Ammo ushbu binoning quruvchilari kim? Uni qurish uchun g'isht qo'yganlar kimlar bilasizmi? Albatta – ustozlar.
Agar muallim g'ishtni noto'g'ri qo'ysa, kasbiga mas'uliyatsiz bo'lsa bino mustahkam bo'lmaganidek, millat ham parokanda bo'ladi, inqirozga yuz tutadi.
O'qituvchining muhim jihatlaridan biri bu – uning tashqi ko'rinishidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning xilqatlari go'zal, xushbo'y hidli, qiyofalari chiroyli edi. Alloh taolo shunday yaratgandi. Biroq Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uni saqlashga qattiq intilardilar. Hushbo'ylik ishlatardilar, pokiza kiyim kiyardilar, soch-soqollarini parvarishlardilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Albatta Alloh taolo O'z payg'ambarlarini chiroyli yuzli va yoqimli ovozli qilgan", deb aytganlar.
Nima uchun chiroyli yuz va ovozli bilasizmi? Sababi kishilarning qalbiga yo'l ochish uchun bo'lgan.
Agar o'qituvchi yoqimsiz hid, o'ziga befarq va eskirgan kiyim bilan darsga kelsa, o'quvchilar undan qanday qilib saboq olishini tasavvur qilasizmi?
O'qituvchilar uchun muhim axloq-odoblardan yana biri bu – barcha o'quvchilarga bir xil munosabatda bo'lishdir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarga hatto nazarlarini ham teng taqsimlar edilar. Bugun ko'p o'qituvchilar butun dars jarayoniga faqat birinchi qatordagi yoki sinfning ma'lum bir tomonidagi o'quvchilarga e'tibor qaratadi. Bu adolatsizlikdir va bunday qilishdan ehtiyot bo'lish lozim.
Ustozning burchlardan yana biri bu – yangi iste'dodlarni ochishdir. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: "Meros ilmi bo'yicha eng ilmlisi Zayd, halol va harom masalasini eng yaxshi biladiganingiz Mu'oz ibn Jabal, men ilm shahriman, Ali esa uning darvozasi", deb aytardilar.
Iqtidorni aniqlash har bir o'qituvchining muhim vazifasidir. Ular ertaga jamiyat uchun kimlarni taqdim etishadi? Malakali shifokornimi, muhandis yoki jurnalist yo olimnimi?
Agar o'qituvchi o'z o'quvchilarining iqtidorini erta aniqlashga va ularning qiziqishlarini rag'batlantirmasa jamiyatda turli tartibsizlik kelib chiqadi. Sohalar rivojlanmaydi, mutaxassislar etishib chiqmaydi.
Ta'lim berish vazifasi faqatgina maktab o'qituvchilariga tegishli emas. Har kim o'qituvchi bo'lib, bu sharafli va qadr-qimmati yuksak martabaga erishishi mumkin.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: "Alloh taolo, Uning farishtalari, hatto inidagi chumoli va dengizdagi baliqlar ham insonlarga yaxshilikdan ta'lim beruvchilarga salavot aytadilar", dedilar (Imom Termiziy rivoyati).
Tasavvur qiling, agar uch-to'rt kishiga bo'lsa ham yaxshilikni o'rgatsangiz, Yer yuzidagi barcha mavjudot sizning haqqingizga duo qiladi. Bundan ham kattaroq ajru savob bo'lmasa kerak.
Ta'lim berish bu umumiy mas'uliyatdir. Bu shunday og'ir mas'uliyatki Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga o'rinbosarlik qilishning bir qismidir.
Kunlarning birida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir guruh ilmga muhtoj odamlarni uchratdilar, ammo qo'shnilari esa ularga beparvo bilan qarashardi. U zot bundan qattiq g'azablandilar. Masjidga borib: "Sizlarga nima bo'ldi-ki, qo'shnilaringizga ta'lim bermayapsiz?" dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu tanbehni ikki-uch bora takrorladilar.
Sahobalardan ba'zilari Madina shahridagi bir qabila borishdi. Keyin: "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ehtimol sizni nazarda tutgandirlar. Chunki sizlar ilmlisiz, lekin qo'shnilaringiz esa ilmsiz", deyishdi. Ular darhol Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilariga borib: "Yo Rasululloh sollallohu alayhi vasallam siz bizni nazarda tutgan edingizmi?" deb so'rashdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshqalarga ta'lim berish mas'uliyatini tasdiqlab, aytgan gaplarini yana takrorladilar.
Demak, kimningdir qo'shnisi, do'sti yoki hamkasbi ilmsiz bo'lsa, unga ta'lim berishga e'tiborsizlik qilmaslik lozim ekan. Ilm izlash va uni tarqatish har bir mo'min-musulmonning burchidir.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam safarda edilar. Shunda bir a'robiy kelib tuyalarining jilovidan tortib, Nabiy alayhissalomni to'xtatdi. Badaviy Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga qarab: "Ey Muhammad, menga nima foyda keltirishini o'rgat" dedi. Uning qo'pol muomalasidan sahobalar roziyallohu anhum qattiq g'azablanishdi. Ammo Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarga tabassum qildilar va: "U hidoyat topdi", dedilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning bu so'zlari badaviyga ijobiy ta'sir qildi. Uning yanada ilm olishga bo'lgan ishtiyog'i ortdi. Shuning uchun o'qituvchilar hamisha o'quvchilarini yaxshi so'z bilan rag'batlantirib turishlari lozim.
Ilm berish uchun har qanday fursatdan unumli foydalanish kerak. Ammo zinhor uni kechirtirmaslik va orqaga surmaslik lozim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Albatta men muallim etib yuborildim", deganlar.
Demak, ta'lim beruvchilar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga ergashuvchilardir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga ergashsangiz Alloh taoloning ushbu oyatiga amal qilgan bo'lasiz: “Ayting (ey, Muhammad!): “Agar Allohni sevsangiz, menga ergashingiz. Shunda Alloh sizlarni sevadi va gunohlaringizni mag'firat etadi. Alloh kechiruvchi va rahmlidir” (Oli Imron surasi, 31-oyat).
Davron NURMUHAMMAD
Sehr safsata, xayol yoki to‘qima narsa emas, balki u haqiqatdir. U er-xotin orasini buzadi. Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ikkisidan er-xotinning o‘rtasini buzadigan narsani o‘rganar edilar” (Baqara surasi, 102-oyat).
Uning insonning jismiga azob berishi, turli kasalliklar keltirib chiqarishi, hatto o‘limga sabab bo‘lishi haqdir. Albatta har bir ish Allohning izni bilan bo‘ladi.
Qarofiy rahimahulloh aytadi: “Sehr haqiqatdir. U insonning fe’l atvori, tabiati, xulqi o‘zgarishiga, hatto agar oldi olinmasa o‘limga ham sabab bo‘ladi” (Al-Furuq. 149/4).
Imom Navaviy rahimahulloh yozadilar: “Sehrning haqiqat ekaniga jumhur ulamolar ittifoq qilganlar. Unga Qur’oni karim va mashhur bir qancha sahih hadislar dalil bo‘ladi” (Ravzat ut-tolibiyn. 346/9).
Ulamolar sehrning haq ekaniga quyidagi oyat va hadisni dalil qilib keltiradilar:
“Va tugunlarga dam soluvchilar yomonligidan” (Falaq surasi, 4-oyat).
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sehr qilindilar. Hatto u zotga qilmagan ishlarini qilgandek tuyulardi. U zot bir kuni mening oldimda edilar, duo qilaverdilar, duo qilaverdilar, so‘ng: “Ey Oisha, Alloh menga u haqida fatvo so‘ragan ishimda fatvo berganini sezdingizmi?”, dedilar.
Men: “Nima ekan u, yo Rasululloh?”, deb so‘radim.
U zot alayhissalom bunday dedilar: “Huzurimga ikki kishi kelib, biri bosh tomonimga, ikkinchisi oyoq tomonimga o‘tirdi. Ulardan biri ikkinchisidan: “Bu odamning dardi nima?”, deb so‘radi. “Sehrlangan”, dedi u. “Unga kim sehr qildi”, dedi. “Zurayqlik yahudiy Labid ibn A’som”, dedi. “U nima narsada?”, dedi. “Taroq, taroqdagi (soch) va xurmo (guli turadigan) tugunchasining qobig‘ida”, dedi. “U qayerda?”, dedi. “Zu Arvon qudug‘ida”, dedi”.
So‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir guruh sahobalari bilan o‘sha quduqqa borib, unga qaradilar. Uning ustida xurmo daraxti bor ekan. Keyin Oisha roziyallohu anho onamizning oldilariga qaytib kelib: “Allohga qasamki, u (quduq)ning suvi ivitilgan hinaga o‘xshab ketibdi, xurmolari esa xuddi shaytonlarning boshlariga o‘xshaydi”, dedilar.
“Yo Rasululloh, uni chiqarib tashladingizmi?”, deb so‘radim. U zot alayhissalom: “Yo‘q, Alloh menga ofiyat va shifo berdi. Odamlarga undan biror yomonlik qo‘zg‘ab qo‘yishdan qo‘rqdim”, dedilar. So‘ngra uni ko‘mib tashlashga buyurdilar” (Imom Buxoriy. 5766; Imom Muslim. 2189).
Zayd ibn Arqam roziyallohu anhu rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga yahudiylardan biri sehr qildi. U zot alayhissalom bir necha kun betob bo‘ldilar. So‘ng Jabroil alayhissalom kelib: “Yahudiylardan bir kishi sizga sehr qildi, tugun tugib, falon quduqqa (tashladi)”, degan xabarni berdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam odam yuborib, uni chiqartirib, yechib yubordilar. Shunda u zot alayhissalom yengil bo‘lib, turib ketdilar. Bu haqda o‘sha yahudiyga hech narsa demadilar va u bilan yuzma-yuz ham kelmadilar” (Imom Nasoiy rivoyati).
Davron NURMUHAMMAD