Mazkur asar muqaddimasida hazrat Navoiy: “Har ko'y va ko'chalarda yuguribmen va olam ahlidin har nav' elga o'zumni etkuribmen va yaxshi-yamonning af'olin bilibmen va yamonu yaxshi xislatlarin tajriba qilibmen”, deb ta'kidlaganlar.
Asar Navoiy bobomiz hayotining oxirgi davri, ya'ni keksalik davrida muayyan hayotiy tajribaga ega bo'lganidan keyin yozilgani e'tiboridan, uni donishmandona kuzatishlar mahsuli deyilsa, xato bo'lmas. “Mahbub ul-qulub”da biror-bir munosabat va holat taqozosiga ko'ra, hammasi bo'lib 127 ta tanbeh keltiriladi.
“Tanbeh” so'zi “uyg'otish”, “ishora qilish”, “ogohlantirish”, “izohlash” kabi bir qancha ma'nolarni anglatadi. Shundan kelib chiqqan holda aytadigan bo'lsak, har bir tanbeh bejiz keltirilmay, ko'proq buyruq va amr ohangida aytiladi. Biror ishni qilish-qilmaslik, uning oqibati tushuntirilgandan keyin o'quvchi bu haqda o'ylanib, o'ziga tegishli xulosani chiqaradi.
Agar bir tanbehda bir amal yaxshi deyilgan bo'lsa, o'quvchida uni qilishga ishtiyoq uyg'otiladi, aksincha, agar bir amal yomon deyilgan bo'lsa, o'quvchida o'ziga etadigan ziyon-zarar haqida o'ylab ko'rishga imkon beriladi. Tanbeh ko'proq o'quvchini ogohlikka, biror yomon xislat yo illatdan xalos bo'lish, unga yaqin bo'lmaslikka chaqiradi.
Alisher Navoiy bobomizning xalqona tilda aytilgan sodda va purma'no tanbehlarining ayrimlari xalqimiz orasida hikmatli so'z yoki maqol tusini olgan: “Bilmaganni so'rab o'rgangan olim, orlanib so'ramagan o'ziga zolim”, “Oz-oz o'rganib dono bo'lur, qatra-qatra yig'ilib daryo bo'lur”, “Har kimki so'zi yolg'on, yolg'oni zohir bo'lg'och uyolg'on”, “Tilga e'tiborsiz – elga e'tiborsiz”, “Sabr bila ko'p bog'lig' ish ochilur, ishda oshuqqon ko'p toyilur, ko'p toyilg'on ko'p yiqilur”.
Navoiy bobomiz “Ko'ngul mahzanining qulfi til va ul mahzanning kalidin so'z bil” deganida, ko'ngilni bir xazinaga o'xshatsa, qulfini til va uni ochadigan kalitni so'z deb keltiradi. Teranroq o'ylab ko'rilsa, insonga yaxshilik ham, yomonlik ham aslida tilidan etadi.
Hususan, mazkur asarning 50-tanbehida:
“Har kimki so'zi yolg'on, yolg'oni zohir bo'lg'och uyolg'on. Yolg'onni chindek aytquvchi suxanvar – kumushni oltun ro'kach qiluvchi zargar. Yolg'on afsonalarda uyqu keltirguvchi, yolg'onchi uyquda takallum surguvchi. Yolg'on aytquvchi g'aflatdadur. So'zning asnofi bag'oyat cho'qdur (ko'pdur), yolg'on yamonroq sinfi yo'qtur”,
deyiladi.
Bu tanbehda yolg'on yomon illatlar qatorida ta'kidlanib, yolg'onchi xuddi kumushni oltin deb ko'rsatadigan kishiga o'xshatiladi. Shuningdek, yolg'on so'zlaguvchi kishi aytayotgan rivoyat yoki naql ham ensani qotirishi va unda hech qanday qadr-qiymat bo'lmasligi ma'lum qilinadi. Bunga sabab esa yolg'onchi har doim g'ofilligi tufayli aytayotgan so'ziga javobgarlik va mas'uliyatni his etmaydi.
Yana bir tanbehda: “Chin so'z yolg'ong'a chulg'ama, chin ayta olur tilni yolg'ong'a bulg'ama. Yolg'onchi kishi emas. Yolg'on aytmoq eran (mard)lar ishi emas”, deyilgan. Bu tanbehda ham yolg'on so'zlaguvchini inson emas, yolg'on so'zlash mardlar ishi emas deyilmoqda. Yolg'on xususida aytilgan tanbeh haqida jiddiyroq o'ylab ko'rilsa, dastlab yolg'on so'z yoqimli, foydali va jozibalidek o'ziga maftun etadi. Chunki muomala qilinayotgan kishini g'aflatda qoldirib, yolg'on bois o'z ishini bitirib olishi mumkin. Biroq bunga odatlanib qolinsa, el nazaridan qolib, unga hech kim ishonmay qo'yadi. Chunki u oltin deb aytayotgan narsa aslida kumush, shu bois bu yolg'oni fosh bo'lgandan keyin faqat o'zi zarar ko'radi, ammo bu yolg'onga inson qanday odatlanadi desak, bu har bir bolaning o'z oilasida oladigan ta'lim-tarbiyasi bilan bog'liq. Agar ota-ona o'zi yolg'ondan qochib, bolasini ham undan qaytarsa, farzand voyaga etganda aslo yolg'on gap-so'zni tiliga olmaydi. Misol uchun, hozirda internet va telefon orqali qancha kishilar yolg'on va uydirmalarni eshitadi, unga ishonadi va bir-biriga xabar berib, qimmatli vaqtini behuda va gunoh ishlarga zoye ketkizadi. Ayrimlar tanishlari qo'ng'iroq qilib qolsa, agar u bilan gaplashishni xohlamasa, bolaga “uyda yo'q” deb aytishni buyuradi. O'zi ham yolg'onchi bo'ladi va bolasini ham yolg'onga o'rgatib, gunohkor qiladi. Mana shu holat bolalar ruhiyati va ma'naviy holatiga salbiy ta'sir ko'rsatadi. Bora-bora bu yolg'on kattalashib, butun jamiyatga tarqalishi mumkin.
Bobomurod ERALIYeV,
Alisher Navoiy nomidagi
Adabiyot muzeyi tadqiqotchisi
Alisher Navoiyning she'riy va ilmiy-ma'naviy durdonalarida keltirilgan har bir so'z va ibora hikmatli bo'lib, uning mag'zini chaqish va ma'no-mohiyatiga etish oson emas. Axloqiy-ta'limiy qarashlarga bag'ishlangan “Mahbub ul-qulub” asarida ta'lim-tarbiya, odob-axloq va go'zal fe'l-atvorlar qatori insonda uchraydigan yomon xislat va illatlar haqida so'z yuritiladi hamda uning oqibatida hushyor va ogoh bo'lishga da'vat etiladi.
O‘zbek tili xalqimiz uchun milliy o‘zligimiz va mustaqil davlatchilik timsoli,
bebaho ma’naviy boylik, buyuk qadriyatdir.
Shavkat Mirziyoyev
O‘zbek tiliga davlat tili maqomining berilishi xalqimizning milliy mustaqillikka erishish yo‘lidagi muhim siljishlardan biri bo‘lib, ona tilimizning bor go‘zalligi va jozibasini to‘la namoyon etish bilan birga, uni ilmiy asosda rivojlantirish borasida ham keng imkoniyatlar yaratdi.
Yangi O‘zbekistonda o‘zbek tilining xalqimiz ijtimoiy hayotida va xalqaro miqyosdagi obro‘-e’tiborini tubdan oshirish, unib-o‘sib kelayotgan yoshlarimizni vatanparvarlik, milliy an’ana va qadriyatlarga sadoqat, ulug‘ ajdodlarimizning boy merosiga vorislik ruhida tarbiyalash, mamlakatimizda davlat tilini to‘laqonli joriy etishni ta’minlashga qaratilgan yangidan-yangi tashabbuslar ilgari surilayotgani juda muhim.
Davlat tili siyosiy, ijtimoiy va madaniy sohalarda xalqni birlashtiruvchi qudratli vosita sanaladi. Ona tilimiz so‘zlashuvchilar soni ko‘pligiga ko‘ra, sayyoramizda eng keng tarqalgan 40 ta tildan biri ekani ham quvonarlidir. Hozirgi vaqtda yer yuzida o‘zbek tilida so‘zlashuvchilar soni qariyb 60 million kishini tashkil etishi esa uning dunyodagi yirik tillardan biriga aylanib borayotganidan dalolat beradi.
So‘nggi yillarda O‘zbekistonda barcha soha va tarmoqlar kabi ona tilimiz qadri va nufuzini yanada oshirish borasidagi siyosat va amaliy ishlar ham yangi bosqichga ko‘tarilmoqda. Buni o‘zbek tilining davlat tili sifatidagi maqomi va obro‘-e’tiborini tubdan oshirish bo‘yicha qabul qilingan tarixiy farmon va qarorlar samaralari yaqqol tasdiqlaydi. Asosiy qonunimiz – Konstitutsiyamizning o‘zbek tilida qabul qilinishi esa ona tilimizning nufuzini yanada yuksaltirdi. Davlatimiz madhiyasi xalqaro maydonlarda o‘zbek tilida yangray boshladi. Ayniqsa, ona tilimiz Birlashgan Millatlar Tashkilotining yuksak minbarida ulkan siyosiy sammit va uchrashuvlarda baralla yangrab, tinchlik, do‘stlik va hamkorlik vositasiga aylanib borayotgani barchamizni quvontiradi. Til – millatning faxri, g‘ururi, ko‘zgusi. Millatlarni ajratib turuvchi asosiy belgilardan biri bu til ekan, har bir inson o‘z tilini bilishi, uni ulug‘lashi va shu bilan birga boshqa millatlarning ona tiliga ham hurmat bilan qarashi lozim.
Vatanimiz mustaqilligining ma’naviy asoslarini mustahkamlash, xalqimiz, avvalo, yosh avlodni milliy qadriyatlarimizga muhabbat va sadoqat ruhida tarbiyalashda o‘zbek tilining ahamiyati tobora ortib bormoqda. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasida davlat tilining maqomi xuquqiy jixatdan mustaxkamlab qo‘yildi. O‘zbekiston Respublikasining “Davlat tili to‘g‘risida”gi qonunining qabul qilinishi ona tilimizning taraqqiyoti, rivojlanishi hamda o‘ziga xos va boy bisotini namoyish etishga keng imkoniyat yaratdi.
O‘zbek tili dunyodagi qadimiy, go‘zal va boy tillardan biri hisoblanadi. Tilimizdagi hayo, ibo, andisha, oriyat, mehrni yozuvchilarimiz asarlarida yaqqol ko‘rish mumkin. Mahmud Qoshg‘ariyning "Devoni lug‘atit turk" kitobi, Ahmad Yassaviyning hikmatlari, Alisher Navoiyning "Xamsa"si, Zahiriddin Muhammad Boburning "Boburnoma"si, Abdulla Qodiriyning betakror romanlari-oqibat so‘zlarini boshqa tilga aynan tarjima qilib bo‘lmaydi. Ularni faqat o‘zbek tilida ifodalash mumkin. Chunki bu tushunchalar xalqimizga xos va ularni aytishga faqat shu til qodirdir. Bizning ona tilimiz dunyodagi uch mingga yaqin til orasida turkiy tillar oilasiga mansub bo‘lib, jonli til sifatida qipchoq, qarluq, o‘g‘iz lahjalarida namoyon bo‘ladi. O‘zbek adabiy tili esa ana shu lahjalardagi so‘zlarning ma’lum bir me’yoriga keltirilgan shaklidir. U muttasil o‘sib, rivojlanib bormoqda. Uning rivojida so‘z mulkining sultoni Alisher Navoiyning xizmatlari beqiyosdir. Hazrat Navoiy til xaqida bunday yozadilar: “Ko‘ngil xazinasining qulfi tildir. Ul xazinaning kalitidin so‘z bil”.
O‘z ona tilimizga bo‘lgan muhabbatni xalqimizning, odamlarning samimiy suhbatlarida, yuksak axloqiy fazilatlarida ko‘rib, beixtiyor shunday el farzandi ekanligimizdan faxrlanamiz. O‘z tili uchun qayg‘urayotgan millat dunyo xalqlari safida o‘z o‘rnini, chinakam mustaqilligini asrashga, himoya qilishga jiddu jahd qilayotgan millat sanaladi. Millatning va milliy adabiyotning mavjudlik sharti bo‘lgan ona tilimiz taqdiri uchun kuyinish, uning ravnaqi uchun barcha imkoniyatlarni safarbar etish har birimizning burchimizdir.
Ona tilimizning xalqaro miqyosdagi obro‘-e’tiborini yuksaltirishda, uni milliy va umumbashariy tushunchalar asosida taraqqiy etgan tillar safiga qo‘shishda har birimiz tilimizga chuqur hurmat bilan e’tibor berishimiz kerak.
Shu o‘rinda ma’rifatparvar bobomiz, o‘z davrida o‘nga yaqin dunyoviy tillarni puxta o‘rgangan olim Is'hoqxon Ibratning quyidagi fikrlari e’tiborga molik: “Bizning yoshlar, albatta, boshqa tilni bilish uchun sa’y-harakat qilsinlar, lekin avval o‘z ona tilini ko‘zlariga to‘tiyo qilib, ehtirom ko‘rsatsinlar. Zero, o‘z tiliga sadoqat – bu Vataniy ishdir”.
Biz tilimizni qanchalik asrasak, yuksaltirsak, rivojlanishiga hissa qo‘shsak, o‘zga millatlar ham bizning tilimizni hurmat qilishadi hamda uning dunyo hamjamiyati maydonidagi o‘rni va poydevorini shunchalik mustahkam qo‘ygan bo‘lamiz.
Odiljon Narzullayev,
Yangiyul tumani “Qirsadaq’’ jome masjidi imom xatibi