Bugungi kun uchun g'oyat dolzarb hisoblangan soxta salafiylar masalasi va ular ilgari surayotgan iddaolar xususida o'z fikrlarimni bayon etishni lozim topdim. Sizga ma'lumki, bid'at ahlining eng ko'zga ko'ringan namoyondalari, bu soxta salafiylardir. Bu oqim vakillari ahli sunna val jamoa imomlari, moturudiy va ash'ariy ulamolarga ta'na toshlarini otish, ularni obro'sizlantirish yo'lidan borishmoqda. Oqibatda ummat orasida ahli sunna val jamoa ulamolari shaxsiyatlariga nisbatan noto'g'ri taassurot paydo bo'lmoqda.
Aslida buning sababi nimada? Tarixda bu kabi harakatlarni kimlar, qanday toifalar amalga oshirgan? Hozirda bo'layotgan mazkur buzg'unchi harakatlarning ildizi qayerda?.. Avvalo, shular xususida aytib o'tsam...
Ha, bunday “taftishchilik”, dunyo tan olgan allomalar ilgari surgan g'oyalarni inkor qilishga urinishlar bugun paydo bo'lib qolgan hodisa emas. Uning ildizlari necha asrlar nariga boradi. Masalan, Islom olamida Hujjatul islom deb tan olingan Imom Abu Homid G'azzoliyga (1058-1111) qilingan bo'htonlar yoki Imom Faxriddi Roziy (1149-1209) va Imom ibn Furok (941-1015) rahimahullohlarga qilingan yolg'on va tuhmatlarni misol qilib keltirsak bo'ladi. Imom Abu Bakr ibn Furok davrida oddiy xalq ahli bid'at ta'siriga tushib qolmasin uchun karromiylar, hashaviylar va mujassimalar bilan avom xalqning huzurida ochiq bahslar qilinar edi. Bunday bahs qilish ahli sunna val jamoa tarafdorlarining uslubi hisoblanadi. Hozirgi zamonga kelib esa ahli sunna val jamoa ulamolari va ularning shogirdlarida sof aqidani saqlash va uni tarqatishda, ahli bid'atga raddiya berishda sustkashlik sezilmoqda.
Imom Ash'ariyning ahli bid'atga qarshi qilgan ishlari va aytgan so'zlari bizga ibrat bo'lishi kerak. U zot mu'taziliy va karromiylar bilan to'g'ridan-to'g'ri ularning majlislariga kirib borib bahslar qilar va ulardan bahs qilishni talab qilar edilar. Imom Ash'ariy: “Hozirda bu mu'taziliylar minbarlarni egallab hukmronlik qilib turishibdi, ular o'z minbarlaridan toki biz ularni oldiga chiqmagunimizgacha ular bizning oldimizga tushmaydi”, deb aytganlar.
Huddi shu kabi ishni keyinchalik Imom Ash'ariyning shogirdi Ibnu Furok ham davom ettiradi. Raqiblar Ibnu Furok bilan ilmiy bahs olib bora olmaslikka ko'zlari etgach, uning ustidan hukmdor Mahmud ibn Subuktekinga shikoyat qilib borishadi. Turli xil tuhmat gaplarni aytishadi. Go'yoki Ibn Furok Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalomning nubuvvati u Zot bu dunyodan ko'z yumganlaridan keyin tugaganligi va insonlar unga amal qilmasligi lozimdur, deb aytgan emish. Mahmud Ibn Subuktekin Ibn Furokdan g'azablanib, uni o'z huzuriga chaqirtiradi. Ibn Furok ushbu tuhmatlarni ash'ariy olimlar keltirgan dalillar bilan puchga chiqaradi va Mahmud Ibn Subuktekin tomonidan turli xil hadyalar bilan taqdirlanadi. Ammo shundan so'ng o'sha mujassimalar unga suiqasd uyushtiradilar, olimni zaharlab o'ldirishadi.
Imom Ibn Furok mutashobeh hadislar haqida yozgan kitoblari, usul va tafsirlari bilan mashhurdirlar.
Har bir asrda ahli sunna val jamoa ulamolari chiqib, o'shanday bid'at ahllariga o'zlarini ilmiy raddiyalarini berib kelishgan. Hozirda ham, ayniqsa, soxta salafiylar (vahhobiylar) o'tmishda o'tgan va hozirda faoliyat ko'rsatib kelayotgan ahli sunna ulamolarini kamsitib, odamlar nazdida ahamiyatini tushirish uchun harakat qilmoqda. Masalan, Imom G'azzoliyni yozgan asarlarida, “Ihyo ulumud din” kitoblarida zaif hadislarni ko'p keltirgan, deb malomat qilishadi.
Ho'p, savol tug'iladi, Imom G'azzoliy mazkur kitoblarini sahih hadislarni to'plash uchun yozganmilar yoki kitoblarini nomini “Ihyodagi sahih hadislar” deb nomladilarmi? Yo'q, albatta, unda Hujjatul Islom qayerdan bunchalik hujumga uchraydilar?! Imom Bayhaqiyning “Shua'bul iymon” sahih to'plamlarida ham ko'plab zaif hadislar mavjud. Undan tashqari, boshqa muhaddis olimlar ham hadis to'plashda faqatgina sahih hadislarni emas, balki zaiflarini ham to'plashni maqsad qilganlar.
Nega endi soxta salafiylar atayin Imom G'azzoliyga hujum qilishadi?! Javob aniq, chunki bu zot ash'ariy olimlardan hisoblanib, mujassimalarga ilmiy raddiyalarga to'la aqidaga oid asarlari bilan tanilganlar.
Shuning uchun ham siz mujassimalar tarafdorlarini u zotga nisbatan o'z g'azablarini to'kayotganini ko'rasiz. Ular “Ihyo ulumud din” nomli kitoblarini ko'p tilga olib, unda zaif hadislar ko'p deb gapirishadi.
Aytingchi, qaysi bir olim o'z asarida faqatgina sahih hadislarni ishlatgan, Imom Buxoriy va Imom Muslim kabi sanoqli olimlargina shu shart bilan hadislarni to'plaganlar. Imom Al-Iroqiy va shu kabi boshqa katta muhaddislar Imom G'azzoliyning “Ihyo ulumud din” kitobidagi hadislarni taxrij qilganlar. Ular ilmiy uslub bilan asardagi zaif hadislarni sahihlaridan ajratib berishgan, ular Imom G'azzoliyni kamsitishni maqsad qilishmagan, chunki bunday kamsitish yo'li haqiqiy olimlarning yo'li emas.
Aslida bir kitobning muqaddimasida men bu kitobda faqat sahih hadislarnigina keltiraman, deb shart qo'yilsa va kitob davomida zaif va to'qima hadislar keltirilsa, e'tiroz o'rinli bo'lar edi, ammo imom G'azzoliy bunday qilmaganlar. Ul zot mushabbiha va mujassimalarga qarshi asarlar yozganlar, ulardan biri “Al-iqtisod fil e'tiqod” nomli asarlari. Undan tashqari adashgan falsafachilarga raddiyalar berib, ularning ilmiy salohiyatlarini yo'qqa chiqarganlar.
Hozirda ba'zi bir zamondoshlarimizni Imom Faxruddin ar-Roziy sha'nlariga ham turli xil yolg'on va tuhmatlarni yog'dirayayotganlarini ko'ramiz. Buning sababi ham oddiy, agar bu buyuk olimning tarjimai hollarini o'rganib chiqadigan bo'lsak hammasini tushunib olamiz.
Imom Subkiy aytadilar: “Imom Faxriddin Roziy mushabbihalar va karromiylarni ta'qib qilib, ular bilan ochiq bahs qilganlar va ular bu kishidan qanday qilib qutulishni bilmaganlar, ular hattoki, bahs asnosida yig'lash darajasiga tushib qolishar edi”.
Imom Roziy ularga qarshi “Ta'sis attaqdis” asarini yozganlar va u kitobda karromiylar hamda mujassimalarga ilmiy raddiyalarni yozib qoldirganlar. U zot qayerga bormasin bu kabi ahli bid'atlarni bahsga chaqirib, tinch qo'ymas edilar. Ular ham o'z navbatida olimga suiqasdlar uyushtirishar edi, ammo bu kabih ishlari amalga oshmas edi.
Hozirgi kunda ham soxta salafiy namoyondalari Imom Roziy darajalarini tushirish, aqlni naqldan ustun qo'ygan deb va hattoki kufrda va dinsizlikda ayblash darajasiga borishmoqda.
Qisqa qilib aytganda, ular o'zlarining bobolari bo'lmish karromiy mushabbihalardan qolgan g'arazli meroslarini davom ettirib kelmoqdalar. Bu ularning uslubi hisoblanadi. Ular oddiy xalq orasida ushbu ishlarini o'zlarining botil aqidalarini singdirish maqsadida amalga oshiradilar.
Aksari odamlar esa ilmsizliklari oqibatida o'zi ishongan mav'izachi imomining aldovlariga laqqa tushaveradilar. Agar siz shu kabi insonning oldiga kelib, Imom Roziy yo Imom G'azzoliy haqida gap boshlasangiz, u tabiyki seskanib tushib, biz Qur'on va sunnatga ergashamiz, falsafa va kalomchilarning gapini gapirma deb sizdan nari ketishadi.
Mana shunday qilib, bu soxta salafiylar oddiy xalqni yo'ldan chalg'itishadi. Bu judayam katta qabih ish va uslub hisoblanadi. Mana shu sabab hozir oddiy xalq orasida Ash'ariy va Moturidiy kabi olimlar xususida yanglish tushunchalar shakllanmoqda. Buning sababi – o'sha soxta salafiylar o'z da'vatlarini oddiy xalqqa qaratishgani va biz ilm ahllari esa etarli darajada ularga raddiya berolmayotganimizdir.
Shar'iy ilmlarni o'rganayotgan ilmi toliblar haqiqiy shaxs bo'lib, o'zining e'tiqodida mustahkam bo'lishi va o'tmishdagi buyuk imomlarimiz kabi o'zini namoyon qilish kerak. Chunki bu e'tiqod dalil va hujjatga asoslangan, salafi solihlar unga e'tiqod qilgan va hozirda ko'pchilik e'tiqod qilayotgan sog'lom e'tiqoddir, yuqorida nomi zikr qilingan mujassima va mushabbihalarning e'tiqodi emas.
Ammo hozirgi kunimizda bid'atchi bo'lmish soxta salafiylar ta'siriga tushgan ko'pchilik yoshlar xalq orasida ahli sunna val jamoa e'tiqodining asosi bo'lgan ikki maktab sohiblarini tortinmasdan, uyatsizlarcha kamsitib kelmoqdalar. Ular o'zlariga loyiq bo'lmagan, aslida haqiqiy olimlarga beriladigan minbarni egallab olib, ko'cha-ko'yda, internet ijtimoiy tarmoqlarida o'zlarini botil e'tiqodlarini tarqatib kelmoqda. O'tmishda ulamolar shunday holatlar sodir bo'ladigan bo'lsa, darhol ilmiy yondoshib, bu kabi fitnachilarning raddiyasini berar edilar.
Shunday ekan, hozir ularga nisbatan jim turib kuzatib turadigan vaqt emas, ming yildan beri ota-bobolarimiz amal qilib kelayotgan e'tiqodni, to'rt mazhab sohiblarining haq yo'lini botildan himoya qilish, adashgan kimsalarni to'g'ri yo'lga qaytarish vaqtidir. Har bir ilm kishisi o'z oilasi, qavmu qarindoshlaridan boshlab qo'ni-qo'shni va yoru do'stlarini ham botil aqidadan himoya qilishi vojib bo'ladi.
Alloh taolo butun dunyodagi musulmonlarni, xususan, yurtimizda yashab kelayotgan mo'min-musulmonlarni bunday zalolatlardan asrasin, tinchlik va osoyishtalikni ta'minlasin.
Rustam Oxunjonov
Ko'kaldosh o'rta maxsus islom bilim yurtimuddarisi
Qur’oni karimni jamlanish tarixida kitobat – yozib qoldirish o‘ziga xos o‘rin tutgan. Oyatlarni yozib olish Rasululloh sollallohu alayhi vasallam davrlaridanoq boshlangan, kotib sahobalar har bir oyatni nozil bo‘ilishi bilan kechiktirmay yozib olishga katta e’tibor berishar edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham Qur’onga bandalar so‘zi aralashib qolmasligi uchun Qur’ondan boshqa narsani yozib olmaslikni buyurganlar.
Hazrati Abu Bakr roziyallohu anhu davrlarida esa tarqoq sahifalardagi oyatlar bir butun holga – Mus'haf shaklida yozib qoldirilgan. Bu jamlashda bosh kotiblik vazifasida bo‘lgan Zayd ibn Sobit roziyallohu anhu faqat og‘zaki tilovat bilan kifoyanmadilar, balki, eshitgan har bir oyatlarni mavjud bitiklarga solishtirib, og‘zaki tilovat yozuvdagi bilan mos kelib, tasdig‘ini topsa, Mus'hafga qo‘shardilar. Bu holat ham Mus'haf tarixida yozishni nechog‘li yuqori ahamiyat kasb etishini ko‘rsatadi.
Hazrati Usmon roziyallohu anhuning davrlarida yozib, katta shaharlara tarqatilgan Mus'haflar esa, keyingi avlod xattotlari uchun Mus'haflar ko‘chirib tarqatishlariga asosiy manbaa bo‘lib xizmat qildi. O‘sha zamonlarda Mus'haflar qo‘l mehnati bilan ko‘chirilgan
Hazrati Aliy karramallohu vajhahuning nabiralari Aliy Zaynulobidin aytadilar: “Mus'haflar varag‘i ketma-ket (bir-biriga bog‘langan, ulangan) bo‘lmas edi, kimda Mus'haf bo‘lsa masjid minbarini oldiga kelib, “Kim xohlasa mendan ko‘chirib olsin” der edi. Xohlovchilar kelib undan bir sahifa, bir sahifa qilib Mus'hafni oxirigacha ko‘chirib olishar edi”[1].
Abu Hakima al-Abidiy aytadilar: “Men Kufa shahrida xattotlar bilan birgalikda Mus'hafni ko‘chirar edim. Kunlardan birida Aliy roziyallohu anhu biz ko‘chirgan nusxalardan birini ko‘rdilar va bizning yozgani xatimiz u zotni juda ajablantirdi, shunda “Alloh nurlantirgan narsani (Mus'hafni) mana shunday nurlataveringlar”, boshqa bir rivoyatda “Alloh taolo bunga (Mus'hafga) nur bergani kabi sizlar ham nurlantiringlar” dedilar[2]”.
Islomning dastlabki asrlaridagi holat shunday bo‘lgan. O‘sha zamonlarda nashr qilish imkoniyati bo‘lmagani uchun kimga Mus'haf kerak bo‘lsa, xat savodi borlar o‘zi ko‘chirib olardi, xat savodi bo‘lmaganlar xattotlarga iltimos qilib, ba’zan haq to‘lash evaziga ko‘chirtirib olar edi. Xattotlar imon-e’tiqodining mustahkamligi, Qur’oni karimga bo‘lgan hurmat-ehtiromi va asosiysi, Alloh taoloning oldidagi mas’uliyatini his qilib, omonatdorlik bilan o‘z kasbiga yondashuvi natijasida Mus'haflar bexato ko‘chirilar, kamdan-kam hollarda yo‘l quyilgan kamchiliklar Qur’onni yod olgan hofizlar tarafidan o‘z vaqtida to‘g‘rilanardi ham. Ayrim mohir xattotlar umri davomida yuzlab nusxalar ko‘chirib, extiyojiga yarashasini sotar, qolganlarini ilm davralariga, masjid va tolibi ilmlarga vaqf qilib tarqatar edi.
Nashr qilish dastgohi ixtiro qilingach, kitob nashr qilish jabhasida misli ko‘rilmagan yutukqqa erishildi. Dastlab nashr dastgohlari Germaniyada 1431 melodiy sanada ishlab chiqildi. Yillar davomida bu uskunlarning salohiyati va imkoniyatlari kengaydi, dastlab Italiya, so‘ngra Fransiya davlatlarida ishlatiladigan bo‘ldi. Keyinchalik dunyoning boshqa ilg‘or musulmon mamlakatlariga ham tarqaldi. Jumladan, Halab shahrida 1698 yilda, Livanda 1733 yilda suryon tilida, keyinchalik arab tiliga ixtisoslashgan, Bayrutda 1753 yilda “Qudays” nomli nashriyot faoliyati joriy qilindi. Misrga Fransiyalik harbiy qo‘mondon Bonapart 1798 yilda o‘zi bilan nashr dastgohini olib kirishi natijasida Qohiradagi “Ahliyya” matbaasiga asos solingan. Keyinchalik bu matbaa “Buloq” nomida faoliyat olib borib, Islom olamiga juda mashhur bo‘lgan. Turkiyaga Sulton Ahmad III davrida kirib kelgan. Biroq bu dastohlarda diniy adabiyotlarni nashr qilish o‘sha zamon Turk ulamolari tarafidan ruxsat berilmagan. 1141 yildan keyin asta-sekin arab adabiyoti, tarixi va lug‘atiga oid kitoblar nashr qilingan.
Nashr etish dastgohida chop etilishi bilan tarixda qolgan Mus'haf 1694 yilda Germaniyaning Gamburg shahrida Abraxam Xinkelman (Abrahmi Hinckelmanni) ismli sharqshunos olimning sa’y-harakati bilan 560 sahifada nashr qilingan[3]. Har bir sahifa 16 satrdan iborat bo‘lib, oyatlar boshlanishi tartib raqm bilan belgilangan.
Bundan avval Italiyadagi “Bunduqiya” nashriyotida ham 1530 yilda nashr qilingan, biroq, o‘sha zamon hukmron boshqaruv tabaqa vakillari tomonidan nashr o‘rnida yo‘qotib tashlangan[4].
Shunga ko‘ra hozirgacha saqlanib qolgan Mus'haflar orasida eng qadimiysi Germaniyaning Gamburg shahrida chop qilingani hisoblanadi. Mus'hafning mazkur nusxasi bizgacha saqlanib qolganlari orasida ilk nashr qilingani bilan ahamiyatli bo‘lsada, ko‘plab xato va kamchiliklardan xoli emas edi. Unda uchraydigan xatolar asosan arab tili qoidalariga mos kelmasligi hamda nashr dastgohidagi texnik kamchiliklarga borib taqalardi. Masalan, yonma-yon kalimalarni o‘rin almashib qolishi, nuqtalarning oz yoki ko‘payib qolishi, orasi ajratib yozilishi kerak bo‘lgan ikki kalimaning orasi bog‘lanib qolish kabi kamchiliklarni keltirish mumkin.
Ana shundan keyin Mus'haflar ketma-ket nashr qilina boshlandi.
Dastlabki nashr qilingan Mus'haflar sifatida Rossiyaning Sankt-Peterburg shahrida 1787 yilda Mavlo Usmon boshchiligida nashr etilgan Mus'hafni, Eronda nashr qilingan ikkita toshbosma nusxa: biri 1828 yili Tehronda, ikkinchisi 1833 yili Tabrizda nashr qilingan nusxani, Qozon shahrida 1877 yilda bosilgan Mus'hafni, huddi shu yili Turkiyada xattot Hofiz Usmon qalamiga mansub nashr qilingan Mus'haflarni keltirish mumkin. Qozon shahrida bosilgan nusxa avvalgi Gamburg shahrida nashr qilingan Mus'hafga deyarli o‘xshab ketsada, unda yo‘l quyilgan kamchiliklar oldi olingan, kalima va harflarda uchragan texnik xatolar tuzatilan edi. Biroq harflar ustiga qo‘yiladigan harakatlarda kamchiliklar bor bo‘lib, Mus'haf so‘ngidagi maxsus jadvalda yo‘l qo‘yilgan xatolar ko‘rsatib o‘tilgan[5]. Keyinchalik, Mus'hafning ko‘plab nashriyotlarda chop qilish ommalashib ketdi. Misrda 1890 yilda Rizvon ibn Muhammad Muxallalotiy boshchiligida, 1923 yilda xattot Muhammad Aliy Husayniy boshchiligida nashr qilingan.
Sanab o‘tilgan Mus'haflarning barchasida harflar Usmoniy Mus'haf asosida, harakatlar esa Xalil ibn Ahmad va imom Sibavayhlar asos solgan yo‘nalishda bo‘lgan.
Keyingi paytlarda tijoriy nashriyotlarning ko‘payishi, unda ish olib boradigan xodimlarning mas’uliyatsizligi, bee’tiborlik bilan nashr qilingan bir qancha Mus'haflarda texnik xatolar ko‘payib ketish oqibatida, ayrim nashriyotlar Mus'hafni ko‘paytirib, tarqatish emas, balki turli nashrlarda uchraydigan xato va kamchiliklardan tozalashni o‘z oldiga maqsad qilib qo‘ydi. Hozirda bunday ezgu maqsad sari faoliyat olib borayotgan nashriyotlar orasida eng ko‘zga kuringani bu – Madinai munavvaradagi “Malik Fahd” nashriyotidir. 1404 hijriy sana 20 rabiussoniy oyida Saudiya Arabistoni podshohligi muassisligida Mus'haf va unga aloqador ilm ahllari, mutaxassislardan iborat o‘n besh kishilik qo‘mita tashkil qilingan. Qo‘mita hay’at a’zolari Qur’oni karimni har bir kalima, harf va hatto harakatlari, to‘xtash belgi va ko‘rsatmalari ustida bosh qotirib, chuqur tadqiq qilishgan, yillar davomida Mus'hafga kirib qolgan qushimchalar olib tashlanib, xatolar tuzatilgan, kamchiligi to‘ldirilgan, bunday mashaqqatli vazifani uddalash maqasadida hay’at azolari Mus'hafni ikki yuz martadan oshiqroq o‘qib chishlariga to‘g‘ri kelgan.[6] Nashr uchun tayyor holiga kelgan Mus'hafning ko‘rinishi, hajmi va xat turi borasida ham muammolar bor edi. Islom olamiga mashhur xattotlarning Mus'haf ustida olib borgan izlanish va mahoratlari ilmiy o‘rganib chiqildi va ber necha qo‘lyozma Mus'haflar orasidan Damashqlik xattot Usmon Tohoning yozuv uslubi tanlab olindi. Usmon Toho chiroyli yozish va yozuv qoidalariga rioya qilish bilan bir qatorda, tanzim ya’ni tartibga, tabvib ya’ni juzlarga ajratishni ham yo‘lga qo‘ygan edi. Qur’oni karimni 30 juzga bo‘lib, har bir juzga 20 sahifa ajratgan, Fotiha va Baqara surasining birinchi sahifasiga chiroyli shakl berish uchun ikki bet, oxirgi juzda “Bismilloh” bilan suralarning ajratilishi ko‘p bo‘lgani uchun yana ikki bet qo‘shilib, jami 604 sahifaga joylagan edi. Bundan tashqari, har bir sahifani oyat bilan boshlab, oyat bilan yakunlashga erisha olgani eng katta afzalligi bo‘lgan[7]. Sanab o‘tilgan jihatlari bilan boshqa qo‘lyozma nusxalardan tubdan ajralib turgan Mus'hafni yangi nashr qilinmoqchi bo‘lgan “Madina Mus'hafi” nusxasiga asos qilib olindi va hozirda dunyoga tarqalgan Mus'haflar orasida eng mukammal shaklga ega bo‘ldi.
Saudiya Arabistoni podshohligi homiyligida 1405-1425-hijriy yillar oralig‘ida “Madina Mus'hafi” 193 million tirajda bosib chiqishga erishildi[8] va bu dunyodagi eng ko‘p tiraj qilingan bosma deb baholanmoqda.
Hozirda yiliga 30 milion tirajda har xil hajm va ko‘rinishda nashr qilib, tarqatib kelinmoqda.
Keyingi yillirda yurtimizda ham har sohada bo‘lgani kabi diniy sohani rivojlantirish maqsadida keng qamrovli islohotlar olib borilmoqda. Bunday islohotlar Mus'hafi sharifni nashr qilish va aholimiz mo‘min-musulmonlarining Qur’oni karimga bo‘lgan extiyojini qoplash jihatini ham qamrab oldi.
Alloh taoloning muborak kalomi — Musxafi sharif O‘zbekistonda nashrdan chiqishi qalblarni sururga to‘ldirgan sharafli voqealardan biri bo‘ldi. Yurtimizning ko‘zga kuringan nashriyotlaridan biri «Hilol nashr» matbaa-nashriyoti tomonidan chop etilgan Mus'hafi sharif kitobxonlar ommasiga taqdim etildi.
Nashriyotning ko‘p yillik samarali faoliyati davomida Qur’oni Karimni qadimiy an’analarga, o‘ziga xos tartib-qoidalari va odoblariga rioya qilgan holda, ilg‘or texnologiyalar yordamida sifatli va go‘zal shaklda chop etish uchun barcha shart-sharoit va imkoniyatlar yaratildi.
«Hilol nashr» matbaa-nashriyoti Mus'hafi sharifni nashr qilish loyihasi bo‘yicha dunyoda Mus'haf nashri bo‘yicha yetakchi matbaalardan hisoblangan — Misr Arab Respublikasidagi «Dorus-salom» nashriyoti bilan hamkorlik shartnomasi tuzdi. Tuzilgan shartnomaga ko‘ra, «Dorus-salom» nashriyoti «Hilol-nashr»ga Mus'hafni chop etish uchun maxsus ijozat berdi va Qur’oni Karim nusxasi andozasini taqdim qildi. Shundan so‘ng O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi huzuridagi Din ishlari bo‘yicha qo‘mita hamda O‘zbekiston musulmonlari idorasi ko‘magida ushbu tabarruk loyihani bajarishga kirishildi.
Nashriyot imkoniyatidan kelib chiqib birinchi bosqichda mazkur Mus'hafning adadi 50 000 dona deb belgilandi, dastlab shu adaddan 10 000 nusxa savdoga chiqarildi va 31000 so‘mdan sotildi. Bundan buyon har ikki-uch oyda ana shunday adadda Mus'hafi shariflarni xalqimizga taqdim qilib borish ko‘zda tutilmoqda. Zero, Qur’oni Karim kirib borgan, o‘qiladigan har bir xonadonga Alloh taoloning fayz-barakoti yog‘ilib turadi. Binobarin, Alloh taoloning kalomi — Qur’oni Karimning ko‘p ming nusxada bosmadan chiqarilishi va uning samarasi o‘laroq, har bir mo‘min-musulmonning xonadonida mus'haflar ko‘z qorachig‘idek saqlanishi jonajon Vatanimiz uchun mislsiz xayr-barakadir. Qur’oni bor xonadonda tarbiyalangan farzandlar diniga, el-yurtiga, millatiga sodiq, vatanparvar, chinakam avlod sifatida kamol topadi.
Qalbi Qur’onga oshno xalqimiz ham yangi nashr etilgan Mus'hafi sharifni shod-xurramlik, xursandchilik va sevinch ko‘z yoshlari bilan kutib oldi. Bu yorqin hodisa mamlakatning deyarli barcha ommaviy axborot vositalarida keng yoritildi.
Abdulboqiy Tursunov
[1] Muhammad Tohir Kurdiy “Tariyxul xattil arabiy” kitobi, 182 sahifa.
[2] Kanzul ummol 10/536 sahifa.
[3] Tarixul Qur’on: Hafaniy Nosif 112 sahifa, Tarixul Qur’on: Muhammad Tohir Kurdiy 16, 186-sahfalar. Hozirda Misrning “Dorul kutub al-Misriya” kutubxonasida (176 raqam ostida) va “Qohira” unversiteti kutubxonasida bir nusxa saqlanadi.
[4] Mabohis fiy ulumil Qur’on: Subhiy Solih, 99-sahifa.
[5] Muhammad Tohir Kurdiy “Tariyxul xattil arabiy” kitobi, 339 sahifa, Mabohis fiy ulumil Qur’on: Subhiy Solih, 99-sahifa.
[6] Dirosot fiy ulumil Qur’on. 505-sahifa.
[7] Hoshimov Nuriddin “Qur’oni karim yozuvchisi – Xattot Usmon Toho” maqolasidan qisqartirib olindi.
[8] Dirosot fiy ulumil Qur’on. 506-sahifa.