Marvaziydan rivoyat qilinadi: «Solih zotlardan biri bo'lmish Abu Abdullohning huzuriga Ibrohim Hasriyni olib kirdim. U Abu Abdullohga: «Onam sizni tushlarida ko'ribdilar. Siz haqingizda bir qancha yaxshi gaplarni aytib, jannatni ham zikr qilib o'tdilar», dedi.
Abu Abdulloh shunday dedi: «Ey do'stim, Sahl ibn Salomaga ham odamlar shunday gaplarni aytaverganidan fitnalanib, oxir-oqibatda qon to'kilishigacha etib bordi. Tush mo'minni xursand qilsa qilsin, lekin uni aldab qo'ymasin».
«Solihlar gulshani»
Sehrgar o‘z sehri orqali turli gunoh va zulmlarni amalga oshiradi. Sehrgar qanchadan-qancha odamlarni Allohdan o‘zgaga qurbonlik qilishga yoki tumor taqishga yo g‘aybdan kelgan xabarlarga ishonishga buyurib, adashtirdi?!
Sehrgar ko‘plab baxtli uylarni vayron qildi, qanchadan-qancha ahil juftliklarni bir-biridan ayirib, baxtiyor oilalardagi yosh bolalarni tirik yetim qildi. Go‘daklar u tufayli hayotning achchiq-chuchugini totdilar?!
Sehrgar odamlarga yana qancha tashvishlar keltirdi?!
Qanchadan-qancha sog‘lom odamlarning kasal bo‘lishiga sabab bo‘ldi?!
Qanchadan-qancha baxtli oilalarni parchalab tashladi?!
Qanchadan-qancha kambag‘allarni qarz olishga majbur qildi?!
“Davolayman” yoki “g‘aybni bilaman” degan yolg‘onlar bilan odamlarning pullarini o‘zlashtirib oldi?!
Sehrgar tinch-osoyishta jamiyatni yomon ko‘radi va uni buzmaguncha tinchimaydi. U o‘zgalarning baxtli hayotidan xursand bo‘lmaydi.
Sehrgarda hech qanday yaxshilik yo‘q. Yoki sehrgarning kambag‘allar, yetimlar, beva, bechoralarga g‘amxo‘rlik, yaxshilik yoki homiylik qilganini ko‘rganmisiz?! Sehrgarning amali jamiyatni buzish va uning a’zolarini shirkga undash, ularning boshiga balo, g‘am-tashvish solishdir.
Davron NURMUHAMMAD