916-CAVOL: Allohning amrisiz zarra tikon ham kirmaydi deyishadi. Turli xil dardga yo'liqishimiz gunohlarimiz ko'pligidanmi yoki boshqa sababi ham bormi?
JAVOB: Bismillahir Rohmanir Rohim.
Bugungi kunda musulmon odam giriftor bo'layotgan har qanday balo-ofat, qiyinchiliklar – ular umumiy bo'lsin, xos bo'lsin – insonlarning zulmi tufayli berilgan ilohiy jazo degan tushuncha paydo bo'lib qolgan. Kimdir biror baloga yo'liqsa, u odam solihmi, fosiqmi, kattami, kichikmi, balog'atga etganmi, etmaganmi, oqilmi, majnunmi, mas'ulmi, mas'ul emasmi, aybdormi, beaybmi – farqi yo'q, hammasi qilgan zulmi va gunohlari uchun ilohiy jazo olibdi, deyishadi. Nimaga bunday deyapsiz deb so'ralsa, Alloh taoloning “Sizga qaysi bir musibat etsa, o'z qo'lingiz qilgan kasbdandir”, degan oyati bilan javob berishadi (Shuuro surasi, 30-oyat).
Boshimizga tushgan balo-musibatlarning sababi haqiqatdan ham gunohlarmi? Bu oyatning yagona tafsiri shumi?
Mufassir Ikrima ushbu oyatning sharhida “Bandaning qoqilishi yoki undan qattiqroq narsaga uchrashi Alloh uning biror gunohini mag'firat qilishi yoki biror darajaga ko'tarishi uchundir”, degan (Tafsiri Bag'oviy).
Balo-ofat va qiyinchiliklar odamning o'z qo'li bilan kasb qilgan ishi uchun jazo o'laroq berilgani kabi boshqa sabablarga ko'ra tushishi ham mumkin. Masalan, payg'ambarlarga, solihlarga tushadigan balolar ana shunday. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Odamlarning eng og'ir baloga uchraydigani anbiyolardir, so'ng eng afzallaridir”, deganlar (Bazzor, Ahmad va boshqalar rivoyat qilishgan).
Ikrima aytganidek, bu kabi balolar bandaning zulmi tufayli berilgan jazo emas, balki uning darajasini ko'tarishdir.
Bu borada shayx Ibn Oshur shunday deydi: «Solihlarning boshiga tushgan balo-ofatlar, musibat va alamlar ularning ajri ziyoda bo'lishiga va Allohdan o'zga hech kim bilmaydigan boshqa narsalarga sabab bo'ladi. Alloh ba'zan haddidan oshganlarga yaxshiliklar, ne'matlar ham beradi, bu esa azobini kechiktirish va bundan boshqa, Allohdan o'zga hech kim bilmaydigan sabablar uchundir. U Zot maxluqotlarining barcha sir-asrorlarini, niyatlarini, yaxshilik va yomonliklardan iborat amallarining miqdorini hamda nafslari va aqllarining turli yaxshilik va yomonliklarga bo'lgan iste'dodini biladi».
Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Jonim qo'lida bo'lgan Zotga qasamki, Alloh mo'min uchun biror narsani taqdir qilsa, unga albatta yaxshilik bo'ladi va mo'minlardan boshqalarda bunday bo'lmaydi: agar unga xursandchilik etsa, shukr qiladi va bu uning uchun yaxshilik bo'ladi; biror zarar etsa, sabr qiladi va bu ham uning uchun yaxshilik bo'ladi», dedilar». Vallohu a'lam.
O'zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo hay'ati.
Telegram (https://t.me/diniysavollar) | Instagram (https://www.instagram.com/fatvouz/) | Facebook (https://www.facebook.com/diniysavollar) | Tiktok (https://www.tiktok.com/@fatvouz)
Islom dinining eng oliy maqsadi insoniyatni hidoyat yo‘liga boshlash, odamlar o‘rtasida mehr-oqibat, bag‘rikenglik va birdamlikni mustahkamlashdir. Alloh taolo Qur’oni karimda:
“Albatta, mo‘minlar birodardirlar, bas, ikki birodaringiz o‘rtasini isloh qiling, Allohga taqvo qiling, shoyadki, rahm qilinsangiz.” (Hujurot surasi, 10-oyat).
Mazkur oyat musulmonlarning o‘zaro birodar va do‘st ekanligiga urg‘u beradi. Biroq tarix davomida ayrim toifalar islom ta’limotini noto‘g‘ri talqin qilib, musulmonlarning o‘ziga qarshi turli fitnalar chiqarishga harakat qildilar. Shulardan eng xatarlisi takfirchilik, ya’ni musulmonni kufrda ayblash masalasidir.
Takfirchilik bir musulmonni boshqa bir musulmonga nisbatan “dindan chiqqan”, “kofir” deb hukm chiqarishidir. Qarshisidagi odamni kofir deyishning oqibatini Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalom quyidagicha tushuntirganlar:
“Bir kishi birodariga “ey kofir!” desa, bu gap aniq ikkisidan biriga tegishli bo‘ladi. Agar u kishi rostan ham kofir bo‘lsa, unga qaytadi. Ammo unday bo‘lmasa gapiruvchining o‘ziga qaytadi” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati)
Ushbu hadisdan anglashilganidek, “takfir qilish” jiddiy masala bo‘lib, uning hukmi aytovchining o‘ziga qaytishi mumkin.
Insonlarni kufrda ayblashning bir nechta asosiy sabablari bor:
Musulmon ulamolari takfirchilikka qarshi qat’iy fikr bildirishgan. Imom Navaviy rahmatullohi alayh shunday degan: “Hech bir kishi yagona gunoh sababli kufrga tushgan deb hisoblanmaydi. Modomiki, u Islom dinining asosiy va zaruriy qoidalarini qasddan inkor qilmayotgan bo‘lsa, u takfir qilinmaydi. Bir inson Islom asoslarini inkor qilganida, avval uning buni bilib-bilmasdan qilgani aniqlanishi kerak. Agar u jaholat sababli yoki ma’lumotsizlik tufayli xatoga yo‘l qo‘ygan bo‘lsa, takfir qilinmaydi.
Shuningdek, Imom Tohaviy rahmatullohi alayh o‘z mashhur aqida risolasida: “Qibla ahlidan bo‘lgan biror-bir musulmonni gunohi kabira tufayli kofir sanamaymiz”, deb ta’kidlaydilar.
Bu so‘zlardan ma’lumki, bir inson shahodat kalimasini aytgan va islomning asoslariga ishongan bo‘lsa, uni kufrda ayblashga yo‘l yo‘q.
Takfirchilik faqat diniy jihatdan emas, balki ijtimoiy barqarorlik uchun ham xavflidir:
Takfirchilik islom ta’limotiga zid bo‘lgan xatarli g‘oyadir. U insonlarni Allohning rahmatidan uzoqlashtiradi, musulmonlar o‘rtasida birodarlik rishtalarini uzadi va fitna-fasodga sabab bo‘ladi. Har bir musulmonning vazifasi — birodarini kufrda ayblash emas, balki uni hidoyat va xayrli amallarga chorlashdir.
Shu boisdan, barcha holatlarda bo‘lgani kabi bu masalada ham ulamolarning yo‘liga ergashish lozim. Musulmonlar orasida birlik, bag‘rikenglik va inoqlikni mustahkamlash bugungi kun musulmonlarining eng muhim vazifasi bo‘lib qolmoqda.
Xorazm viloyati Shayx Qosim bobo jome masjidi
imom-xatibi Shermuhammad Boltayev