«Кейинги пайтда саҳнага чиққан ақидавий ихтилофлар сабаби кўп ўйлантираётган ва қийнаётган эди.
Мусулмонларни бўлакларга бўлиб ташлаётган бу кўриниш мени қаттиқ изтиробга солиб, унинг сабаблари ва муолажалари ҳақида жиддий изланаётган эдим. Ва булар натижасида айрим хулосаларга келган ҳам эдим.
Бугун ана шу хулосаларимни тўлдирадиган қимматли жумлаларни учратдим. Улар марҳум шайх Муҳаммад Саид Рамазон Бутийнинг «Тавҳидий мазҳаблар ва замондош фалсафалар» китобларидаги қуйида келтирадиганим сатрлар эди», дейди устоз, Ислом олими Мубашшир Аҳмад домла.
Қуйида ушбу иқтибосни келтириб ўтамиз:
«Агар ақида асослари қалбий таслимият билан ҳимояланган ва асл инсоний фитрат тўсиқлари билан ўралган бўлса, одатда нафснинг ташидан келадиган ташвиш ва шубҳалар ақлни эгалламаган бўлса, ихтилоф омилларидан бирор нарса бундай ҳолдаги киши онгига кириб кела олмайди.
Ихтилоф бир нарсада чуқурлашиш натижасида пайдо бўлади. Чунки изланиш олиб бораётган киши бунда аниқ зоҳирдан зонний ботинга ўтган бўлади.
Агар изланувчилар ана шундай ботинга етиб боришса, ихтилоф қилишдан омонда бўлишмайди. Чунки бунда далилларнинг кўпи зонний бўлади. Бу эса, иттифоққа эришишга йўл бермайди.
Қалбий таслимият эгалари эса ихтилофга ўрин бермайдиган зоҳирдан бошқа томонга ўтиб кетишмайди.
Зеро, улар зоҳирнинг ортида бўлган ноаниқлик ва муаммоларга эътибор қаратишмайди. Масалани мушоҳада қилишдан кўз юмишади ва фикрий тааммул эшикларини ёпишади.
Ишни Аллоҳ азза ва жаллага таслим этишади. Сўнг, асосий ўқ томир ва равшан куллий зоҳирни маҳкам тутишга қайтишади. Бунда ҳеч қандай хилофга ўрин қолмайди.
Бу илк даврлардаги Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам асҳобларининг ҳолатлари эди. Агар ҳолат мана шундай давом этганида мусулмонлар сафига ихтилоф сизиб кирмаган ва турли мазҳаб-фирқалар пайдо бўлмаган бўлар эди».
(Шайх Муҳаммад Саид Рамазон Бутийнинг «Ал-мазоҳибут тавҳидийя вал фалсафотул муосира» китобларидан, 45-46 бетлар. «Дорул-фикр» нашриёти, 2008-й.)
Бу иқтибосдан маълум бўляптики, агар мусулмон Аллоҳнинг борлиги ва бирлигига иймон келтириш билан кифояланиб, қолган масалаларни Аллоҳга таслим эта олса, ихтилофлардан омонда бўлар экан.
Мубашшир Аҳмад
Бугун, 26 ноябрь куни Фарғона вилояти бош имом-хатиби Убайдуллоҳ домла Абдуллаев Андижондаги “Саййид Муҳйиддин Махдум” ўрта махсус ислом билим юртида бўлиб, мазкур масканда таҳсил олаётган талабалар билан самимий ва мазмунли давра суҳбати ўтказди.
Убайдуллоҳ домлага билим юрти раҳбари Рустамжон домла Маҳмудов ҳамроҳлик қилди. Учрашув аввалида таълим муассасаси фаолияти, ўқув жараёни ва ёшлар учун яратилган имкониятлар батафсил таништирилди. Таъкидланишича, бугун таълим сифати босқичма-босқич такомиллашиб, янги ўқув дастурлари жорий этилмоқда, замонавий ўқув хоналари, электрон ресурслар ва бой кутубхона ёшлар ихтиёрига тақдим этилган. Бу ўз навбатида илму маърифатни чуқур ўрганишга интилаётган талабалар учун муҳим мадад бўлаётгани қайд этилди.
Давра суҳбати давомида Убайдуллоҳ домла талабаларни илмни пухта эгаллашга, ҳар бир дарсни масъулият билан ўрганишга, келажакда эл-юртга хизмат қиладиган етук уламолар сафидан ўрин эгаллашга чақирар экан, юртимиз уламолари ҳаётидан ибратли мисоллар келтирилди.
— "Илм талаб қилиш йўлидаги машаққат одамни камолга етказади. Илмни фақат ўрганибгина қолмасдан, уни ҳаётда қўллаш, амал қилиш инсоннинг энг гўзал зийнати ҳисобланади” — дея таъкидланди.
Талабаларга вақтни қадрлаш, устозларнинг дуоси ва розилигига эришиш, китоб мутолаасини кундалик одатга айлантириш каби муҳим маслаҳатлар берилди. Убайдуллоҳ домла ёш авлодга бўлган юксак ишончини изҳор этиб, ҳар бир талаба илмда ўз олдига буюк бир мақсад қўйиши кераклиги ҳамда шу мақсадга эришиш йўлида доимо интилиб бориш кераклиги айтилди.
Ҳозирда “Саййид Муҳйиддин Махдум” ўрта махсус ислом билим юртида 47 нафар фарғоналик ёшлар таҳсил олмоқда. Уларнинг 15 нафари 4-курсда таҳсил олиб, мустақил ҳаёт остонасида турибди. Улар барча илмларни пухта эгаллаб, келгусида вилоятимиздаги масжидларда халқимиз маънавияти ва маърифати ҳамда дин хизматида камарбаста бўлишларига ишонч билдирилди.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси
Фарғона вилояти вакиллиги Матбуот хизмати