Ҳакимул уммат, Мавлоно Ашраф Али Таҳановий раҳматуллоҳи алайҳ шундай дейдилар:
Уламолар айтадиларки, рўзанинг бу даражада ўта фазилатли бўлишининг сабаби, унда зиёда ихлос бўлиши ва риё йўқлигидир. Ҳаттоки, агар бирор кимса риё (хўжакўрсинлик) қилса ҳам, ўшандаям риё бўла олмайди. Бошқа ибодатларнинг хилофидаки, уларда риё қилишлик ила риё бўла олади. Шу сабабдан рўзада изҳори қовлийга (яъни, мен рўзаман деб тил ила ошкор қилишликка) ҳам ижозат бор.
Бу ерда икки даъво бор. Бири, ошкор қилишликка ижозат, иккинчиси, бу ўринда ошкор қилишлик ила ҳам риё бўлмайди, дейишлик.
Ижозатнинг далили шуки, ҳадиси шарифда "Қачонки, сизлардан бирингиз рўзадор бўлса ва у билан биров жанжаллашса, у ҳолда мен рўзадорман десин" дейилган. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам изҳори қовлийга ижозат берганлар.
Энди, ошкор қилишлик ила ҳам риё бўлмаслиги қолди. Бунинг сабаби шуки, унда ихлос шу даражада кучлики ошкор қилишлик ила ҳам риё бўлмайди. Ҳолбуки, ташдан қараганда тил ила "мен рўзадорман" дейишлик ила риё бўлиб қолиши шубҳа қилинади. Бироқ мен айтаманки, ўшанда ҳам риё бўлмайди. Бунинг сабаби шуки, аввало жалий ибодат (яъни, шакл ва ҳайъати кўриниб турган ибодат) масалан, айнан намозда ҳам унинг суратини ўзи феълга далолат қилади. У сурат бу ибодатдир, бу намоздир дейди. Бу ерда (рўзада) эса сурат ўзи тил ила айтишлигидан ҳам у ҳақиқатда рўзадорми ёки рўзадор эмаслиги маълум бўладими?. Чунки, агар бирор рўзадор бўлмаган кимса ҳам мен рўзадорман деса, у ҳолда унинг даъвоси эшитувчилар наздида рост бўлади.
Aгар бирор кимса, "мен рўзадорман" дейишлик ила нега риё бўлмайди? деса, унинг жавоби шуки, ҳақиқатда бундан риё бўлмайди. Йўқса, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унга ижозат бермас эдилар. Магар, ҳадисда мавжудки, "Рўзада жанжаллашиш йўқ. Aгар бирор кимса уни ҳақорат қилса, у ҳолда мен бугун рўзаман, шунинг учун ҳеч нарса демайман десин" дейилган.
Қачонки, ҳадисда изҳори совмга (яъни, рўзасини ошкор қилишга) ижозат бўлса, у ҳолда мен рўзаман, мен рўзаман, дейишлик ила ҳам риё бўлмайди. Йўқса, риёга ижозат лозим келади ва бу мумкин эмас. Бу нақлий жавобдир.
Aқлий жавоб шуки, мен рўзаман дейишлик ила қандай қилиб риё бўлиши мумкин? Чунки, бу даъвонинг рост эканлигини билишнинг бирор сурати йўқ. Эҳтимол, у ғуслхонага бориб, сув ичган бўлиши ва ташқарига чиқиб "мен рўзадорман" деган бўлиши мумкин. Шунинг учун "мен рўзаман" дейишлик ила ҳам риё бўлмайди.
Ҳа, агар бирор шахс риё қасди (нияти) ила бу жумлани айтса, худди бугунги кунда рўзадорлар бугун саҳарликка тура олмадик, саҳарлик қилмасдан рўзамиз, деб айтиб юрганлари каби. Гоҳо чанқоқлик ва ҳоказолардан шикоят қиладилар. Бунда қасди риё (яъни, ҳўжакўрсинликни ният қилишлик) гуноҳи бўлади. Чунки, риё гуноҳ бўлгани каби, уни қасд қилишлик ҳам гуноҳдир. Магар бу ерда риёнинг ҳақиқати мавжуд эмас.
Қачонки, унда риё бўлмаса, у ҳолда ихлос бўлади. Қайси ибодатда ихлос бўлса, у ҳолда у фазилатга сабаб бўлади. Энди, рўзада ихлос зиёда бўлгач, унинг фазилати янада зиёда бўлади.
Чунончи, уламолар рўзанинг хос фазилати айнан ихлос сабабидандир деб очиқ-ойдин ҳам ёзганлар.
"Муборак Рамазон аҳкомлари" китобидан. Урду тилидан
Тошкент шаҳар, Уч-тепа тумани, "Ҳазрати Али" масжиди ноиби-имоми Абдулқайюм Комил таржимаси.
Ер юзига энг яқин бўлган юлдуз — Қуёш барча мавжудотлар, жумладан, инсонлар учун ҳаётий муҳим сайёрадир. Қуёш барча органик молекулалар ҳосил бўлишида иштирок этиб, инсонлар ҳам қуёш нурисиз яшай олмайди.
Қуёш нури триптофан аминокислотасининг серотонин гормонига айланишида ёрдам беради. У бизга қувонч ва ўзимизга ишонч туйғусини беради, кайфиятимизни кўтаради. Серотонин кучли антидепрессант бўлиб, мия, мушаклар ва ички органлар фаолиятини яхшилайди.
Қуёш нури орқали турли касалликларга даво топиш мумкин, жумладан, иммунитети пасайган, уйқусизлик, гормонал касалликлар ва мавсумий аффектив касалликларга чалинган одамлар учун қуёшда тобланиш фойдали бўлади.
Бундан ташқари, қуёш ултрабинафша нурларининг яна бир муҳим хусусияти мавжуд: у тери ҳужайраларида D витамини ишлаб чиқаришда фаол иштирок этади.
D витамини организмга калцийнинг сўрилиши учун зарур элемент ҳисобланади. У остеопороз ривожланишининг олдини олади, суяк тўқималарининг тикланишига ёрдам беради ва болаларда суяклар деформацияси ва ўсиш билан муаммоларнинг олдини олади.
Қуёш нури депрессиядан қутқаради, ундан ҳосил бўладиган D витамини нафас олиш ва гормонал касалликларнинг олдини олади ва кексайганда деменция ва атеросклероз ривожланишидан ҳимоя қилади.
Аммо узоқ муддатга қуёш нурлари остида қолиш танага зарар етказади.
Қуёш нурлари биринчи навбатда тери ва кўзларга таъсир қилади. Хусусан, ёз фаслидаги ўта иссиқ ҳаво шароитида терининг қуёш нурига сезгирлиги ошади ва фотодерматит касаллиги юзага келади.
Ортиқча қуёш нури иммунитетни заифлаштиради ва тери ҳужайраларида мутацияга сабаб бўлади. Бу эса ўз навбатида тери саратони — меланома, ретинобластомага олиб келади.
Қуёш остида узоқ қолиш ҳомиладор аёллар учун хавфлидир. Чунки ортиқча нурланиш ҳомила ривожланиши учун муҳим бўлган B9 витамини, яъни фолий кислотаси миқдорини камайтиради.
Офтоб нурларининг салбий таъсирларидан яна бири, томирларни кенгайтириши ва оёқларда варикоз, юзда эса ингичка томирларнинг ёрилишидан келиб чиқувчи қизил доғлар пайдо бўлишига сабаб бўлишидир.
Қуёш нурлари кейинчалик терининг барвақт қаришини келтириб чикаради. Чунки бу нурлар теридаги тўқималарни бўшаштиради ва у тезда қуришиб-буриша бошлайди.
Ҳар йили қуёшнинг ультрабинафша нурлари таъсиридан тери саратони касалига учраб минглаб инсонлар ҳаётдан кўз юммоқда.
Ёш болалар учун қуёшда юриш янада хавфлидир. Болалик ва ёшлик чоғида кўп қуёшда қорайганларда ёши ўтгандан кейин тери саратони касалига учраш эҳтимоли ортади.
Айниқса, қорайишни “соғлик аломати” деб билувчилар, болалик чоғидаёқ кейинги йилларда тери саратони бўлишига кифоя қиладиган миқдорда қуёшнинг салбий таъсирини олишга улгурган бўладилар. Ёз мавсуми тугаши билан тана ранги очилишига қарамай, ультрабинафша нурлари таъсири кетмайди.
Қуёшнинг зарарлари ҳақида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам умматларини 14 аср аввал бундай огоҳлантирганлар: “Офтобда ўтирманг. Офтобда ўтириш киши танасини бузиб, куритади. Яъни, намлигини тортиб олади, терисини бузади. Териси қуриб, кийими ҳам эскиради. У инсон баданидаги яширинган касалликларни юзага чиқаради”.
Бошқа ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “...Албатта, ҳароратнинг шиддати жаҳаннамнинг қайнаб чиққан иссиғидандир”, деганлар.
Шунинг учун, жазирама иссиқ кунларда офтоб остида кўп қолишдан сақланинг ҳамда кўпроқ “Аллоҳумма, ажирний минан-наар” (Аллоҳим, мени дўзахдан сақлагин) деб дуо қилишни унутманг!
Даврон НУРМУҲАММАД