«Идда» сўзи луғатда «санаш», «ҳисоблаш» маъноларини билдиради. Шариатда эса, аёл киши эрининг вафотидан кейин ёки эри билан ажрашгандан кейин бошқа ерга тегмай ўзини сақлаши лозим бўлган муддатга айтилади.
Идда муддатлари:
Аллоҳ таоло:
«Талоқ қилинган аёллар, ўзларича уч қуруъ кутадилар. Уларга Аллоҳ уларнинг раҳмларида халқ қилган (яратган) нарсани яширишлари ҳалол эмас. Агар, Аллоҳга ва охират кунига иймонлари бўл-са», деган (Бақара, 228).
Аллоҳ таоло аёлларнинг бачадонларида яратган нарсадан мурод эса, ҳайз ёки ҳомиладир. Мўмина-муслима аёл бу нарсаларни беркитмаслиги керак. Мисол учун, ери талоқ қилган бўлса, талоқдан кейин ҳомила аниқ бўлса ҳомиласини яшириб, уч марта ҳайз (ой кўрмоқ, узрли бўлмоқ) кўрдим, деб бошқа эрга тегишга шошмаслиги лозим.
Ҳанафий мазҳабимиз уламолари эри талоқ қилган хотин талоқдан сўнг уч марта ҳайз кўриб, учинчи ҳайзидан пок бўлиши билан иддаси тугайди, дейдилар.
Аллоҳ таоло:
« Хотинларингиз орасидаги (кексайиб) ҳайз кўришдан умид узганлари, агар сизлар (иддалари хусусида) шубҳалансангиз, бас, (билингизки) уларнинг иддалари уч ойдир, яна (бирор марта) ҳайз кўрмаганларнинг (иддалари) ҳам», деган. (Талоқ, 6)
Аллоҳ таоло:
«Сизлардан вафот этиб жуфтларини қолдирганларнинг аёллари ўзларича тўрт ой ўн кун кутарлар», (Бақара, 234) деган.
Яьни, Бу эри ўлган аёлларнинг идда муддатидир. Эри ўлган ҳар бир аёл умр йўлдошилик ҳурматидан тўрт ой ўн кун идда ўтириши вожиб. Эри ўлган ҳомиладор аёлнинг иддаси ҳомиласини туғишидир.
Аллоҳ таоло:
«Ҳомиладорларнинг (идда) муддатлари ҳомилаларини қўйишлари (кўз ёришлари)дир», деган. (Талоқ, 6)
Бундан ташқари, идда ўтириш шарт бўлмаган ўрин ҳам мавжуд. Фуқаҳолар бунга қуйидаги оятни далил қиладилар:
Аллоҳ таоло:
«Қачонки мўминаларни никоҳлаб олсангиз, сўнг уларга (қўл) тегизмай туриб талоқ қилсангиз, сиз учун улар идда сақлаш мажбуриятида эмаслар», деган. (Азҳоб, 49)
Эр-хотин никоҳлангандан сўнг бирга яшамай, эр аёлини талоқ қилган бўлса аёл идда ўтириши вожиб эмас. Чунки ҳомила бўлишининг эҳтимоли йўқ. Оилавий турмуш ҳурмати ҳам йўқ.
Иддани шариатга киритилишининг бир неча ҳикматлари бор:
Биринчиси, эридан ажраган аёл ҳомиладорми, йўқми аниқланади. Шу билан насл-насаб аралаш-қуралаш бўлиб кетишининг олди олинади.
Иккинчиси, ўлган эрнинг ҳурмати бажо келтирилади.
Учинчиси, эр билан бирга ўтказилган оилавий ҳаётнинг ҳурмати юзасидан ҳам дарров бошқа эрга тегиб кетмай, идда ўтирилади.
Бундан ташқари, илм фан тараққий этган ҳозирги кунда бошқа ҳикматлари ҳам аниқланмоқда. Англиялик олимлар бир эркак билан яшаб туриб, кейин бевосита, орада танаффус қилмай иккинчи эр билан жинсий ҳаётни давом эттирган аёлларнинг бачадонларида оғир касаллик пайдо бўлишини исбот қилдилар.
Аллоҳ таоло бизларга Ўз амри илоҳиларига амал қилиб ҳаёт кечиришни насиб этсин. Зеро У зот ҳар бир нарсага қодирдир.
Тожиддинов Абдуссомад Абдулбосит ўғли
ЎМИ матбуот хизмати
Ўрта Осиё ва Қозоғистон мусулмонлари диний бошқармаси раиси, беш республика муфтийси
Яшаган йиллари: 1937 – 2003
Муфтийлик йиллари: 1982 – 1989
Шайх Шамсиддинхон Бобохонов 1937 йил Тошкент шаҳрида туғилган. Филология фанлари номзоди, 1962-1966 йилларда Қоҳирада ал-Азҳар университетида араб тили филологияси бўйича таҳсил олган. 1962-1974 йилларда Иттифоқ Министрлар Советининг Диний ишлар бўйича Кенгаш таркибидаги Мусулмон ташкилотларининг халқаро алоқалар бўлимининг катта референти, 1974-1982 йилларда Имом Бухорий номидаги Тошкент ислом институти проректори ва ректори вазифаларида фаолият юритган.
1982 йил отаси муфтий Зиёвуддинхон ибн Эшон Бобохоннинг вафотидан сўнг шу идорага раис ва муфтий этиб сайланган.
Шайх Шамсиддинхон Бобохоновнинг хизматлари:
– Боку, Москва ва Тошкент шаҳарларида ўтказилган халқаро анжуманларнинг ташаббускори. Динлараро халқаро анжуманлар ташкилий қўмиталарига аъзо бўлиб, уларнинг ўзаро алоқаларини мустаҳкамлашга фаол қатнашди;
– 1985 йил Қозон шаҳрида Қуръони каримни нашр этиш бўйича ташкил этилган кенгашга раҳбарлик қилди.
– “Совет Шарқи мусулмонлари” таҳририяти учун “Ҳазрати Имом” мажмуасида янги бино барпо этди. Ҳозирда мазкур таҳририят негизида “Шамсиддинхон Бобохонов” номидаги нашриёт ва босмахона фаолият юритмоқда;
– “ал-Адабул муфрад” таржимаси, “Минг бир фатво” ва “Сўнмас зиё” каби бир нечта китоблар муаллифи;
– 1994 йилдан 2003 йилгача Миср Араб Республикаси, Саудия Арабистони Қироллиги, Иордания Ҳошимийлар Қироллиги, Кувайт Амирлиги, Баҳрайн Қироллиги ва Жазоир давлатида Ўзбекистон Республикасининг Фавқулодда ва мухтор элчиси сифатида фаолият юритди;
– Бутунжаҳон Тинчлик Кенгаши, Масжидлар бўйича Бутунжаҳон Олий Кенгаши, Осиё ва Африка халқлари бирдамлиги совет қўмитаси, Тинчликни ҳимоя қилиш Совет ва Ўзбекистон қўмиталари, Совет ва Ўзбекистон Тинчлик жамғармалари каби қатор бутунжаҳон, халқаро ва республика ташкилотлари аъзоси;
– Иордания Қироллик академияси ҳақиқий аъзоси, Халқаро Ибн Сино мукофоти соҳиби, халқлар ўртасида тинчлик ва дўстликни мустаҳкамлашга қўшган ҳисса учун “Халқлар дўстлиги” ордени ҳамда жаҳоннинг қатор мамлакатлари фахрий ва эсдалик нишонлари билан тақдирланган.
Шамсиддин Бобохонов 2003 йили 15 апрелда Тошкент шаҳрида вафот этди.