Пул емас ота” жоме масжиди салкам беш асрлик тарихга эга бўлиб, шу номдаги қабристонга ёндош қурилган. Собиқ иттифоқ  даврида  масжид  биноси ташландиқ, эски бинога айланиб қолган. Мамлакатимиз мустақиликка эришганидан сўнг, эски бино таъмирланиб, “Махмур”, “Умид”, “Бешбола” ва “Мирзо Улуғбек” маҳалла фаолларининг ташаббуси билан  1992 йил “Пул емас ота” номи билан расмий жоме масжиди сифатида фаолият бошлади. Масжиднинг бундай номланиши “Пул емас ота” қабристони номи билан боғлиқ. Ривоятларга кўра, қабристон  номи “Пул емас ота” эмас, аслида “Фил емас ота” бўлган. У киши XV асрларда масжид ҳудуди ва атрофидаги ерларда деҳқончилик қилган ҳалол ва тақводор бир инсон бўлган. 1998 йил жоме масжид қайта рўйхатдан ўтказилган.

Бугун, муборак жума кунида ушбу масжид қайта қурилиб намозхонлар ихтиёрига топширилди. Масжиднинг тантанали очилиш маросимида Ўзбекистон мусулмонлари идораси раиси Усмонхон Алимов ҳазратлари иштирок этдилар.

Муфтий ҳазрат жума намозида масжид қавмини бу қутлуғ даргоҳ, гўзал кошона, эътиқод маскани билан қутладилар, шунунгдек, сўнги пайтларда мамлакатимизда намозхонларнинг ибодат қилиш шароитларини яхшилаш бўйича олиб борилаётган ишлар ҳақида алоҳида тўхталиб ўтдилар.

Масжид аҳли янги масжид биносида муфтий ҳазрат бошчилигида илк бора жума намозини адо этиди. Намоз сўнгида Қуръон тиловати қилинди, дуои хайрларда ўтганлар, масжид қурилишида ҳисса қўшган барча-барча заҳматкашлар эсланди. Яратилган шароитлар ва кўрсатилган эътибор сабаб қалблари хурсандчиликка тўлган намозхонлар баралла дуога қўл кўтариб, Яратганга шукрлар айтишди.

Масжид ҳақида икки оғиз сўз. Жоме кишини ўзига оҳангрободек тортади. Масжидга кирган кишининг ундан чиққиси келмай қолади. У ўта мустаҳкам таъмал тоши устига пишиқ ғиштдан қурилган. Мовий гумбазли, ўта салобатли. Эшик ва деразаларига замонавий акфа ромлари ўрнатилган. Полда иситиш мосламаси ўрнатилган.

Зина, ҳовли саҳни ва йўлкаларга кафель ва брусчаткалар ётқизилган. Таҳоратхона замонавий услубда жиҳозланган. Масжид саҳни обод, кўкаламзорлаштирилган. Манзарали дарахт ва гуллар экилган. Қурилиш ишларига моҳир уста ва муҳандислар жалб этилгани шундоқ сезилиб турибди. Ҳақиқатан ҳам, ушбу эзгу ишга ҳисса қўшиш истагидаги қурувчилар ўз маҳоратларини кўрсатиб, бор куч-ғайрат билан меҳнат қилишган. Зеро, масжид қуриш, уни обод этишнинг савоби улуғ экани Ислом манбаларида баён қилинган. Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бундай марҳамат қилганлар: “Ким Аллоҳнинг розилигини истаб, масжид қурса, Аллоҳ унга жаннатда қаср барпо қилади” (Имом Бухорий ривояти).

Масжидларни кўркам қилиш, намозхонларга қулай шароитлар яратиш катта ажр бериладиган амаллардандир. Бу ҳақда Анас ибн Молик (розияллоҳу анҳу)дан бундай ривоят қилинган: “Ким масжидда битта чироқ ёқса, ўша чироқнинг нури ўчгунича фаришталар у кишининг ҳаққига истиғфор айтиб турадилар. Дарҳақиқат, масжидлар ободлиги юрт ободлигидир. Зеро, масжидга ибодат қилиш учун келганлар ҳар намоз сўнгида она-Ватанимиз тинчлиги, халқ осойишталигини сўраб, дуолар қилишади. Бундай хайрли дуолар шарофати ила Яратган Парвардигор юртимизни янада фаровон қилади.

Азим пойтахтимизда қад ростлаган ушбу янги жоме масжид маҳалла аҳли учун жуда катта туҳфа бўлди.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Матбуот хизмати