Абу Дардо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"У киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: "Ким илм талаб қилиш йўлига юрса, Аллоҳ унга жаннат йўлини осон қилиб қўяди. Албатта, фаришталар толиби илмни рози қилиш учун қанотларини қўядилар. Албатта, олимга осмондаги зотлар, ердаги зотлар, ҳатто сувдаги балиқлар ҳам истиғфор айтадилар. Олимнинг обиддан фазли худди ойнинг бошқа юлдузлардан фазлига ўхшайди. Албатта, олимлар анбиёларнинг меросхўрларидир. Албатта, анбиёлар динорни ҳам, дирҳамни ҳам мерос қолдирмаганлар. Албатта, улар илмни мерос қолдирганлар. Ким ўшани олса, улуғ насибани олибди", деганларини эшитдим, деган эканлар".
Абу Довуд ва Термизий ривояти
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
“Агар Роббинг хоҳласа, бундай қилмас эдилар” (Анъом сураси, 112-оят).
Воқеликда содир бўлаётган ҳодисаларни ваҳий назари билан ўқиш мўминни Аллоҳнинг динига ёрдам беришга ундайди, у Аллоҳнинг тадбири билан хотиржам, Унинг қазоси (тақдири)га рози бўлган ҳолда, оқибат тақводорлар учун эканига ишонч ҳосил қилади.
Зотан, осмонлар ва Ерни бошқариш калитлари Унга (Аллоҳга) тегишли. У хоҳлаганини азиз қилади, хоҳлаганини хор қилади, яхшилик Унинг қўлидадир ва У ҳамма нарсага қодирдир.
Аҳмад Абдулмунъим