«Keyingi paytda sahnaga chiqqan aqidaviy ixtiloflar sababi ko'p o'ylantirayotgan va qiynayotgan edi.
Musulmonlarni bo'laklarga bo'lib tashlayotgan bu ko'rinish meni qattiq iztirobga solib, uning sabablari va muolajalari haqida jiddiy izlanayotgan edim. Va bular natijasida ayrim xulosalarga kelgan ham edim.
Bugun ana shu xulosalarimni to'ldiradigan qimmatli jumlalarni uchratdim. Ular marhum shayx Muhammad Said Ramazon Butiyning «Tavhidiy mazhablar va zamondosh falsafalar» kitoblaridagi quyida keltiradiganim satrlar edi», deydi ustoz, Islom olimi Mubashshir Ahmad domla.
Quyida ushbu iqtibosni keltirib o'tamiz:
«Agar aqida asoslari qalbiy taslimiyat bilan himoyalangan va asl insoniy fitrat to'siqlari bilan o'ralgan bo'lsa, odatda nafsning tashidan keladigan tashvish va shubhalar aqlni egallamagan bo'lsa, ixtilof omillaridan biror narsa bunday holdagi kishi ongiga kirib kela olmaydi.
Ixtilof bir narsada chuqurlashish natijasida paydo bo'ladi. Chunki izlanish olib borayotgan kishi bunda aniq zohirdan zonniy botinga o'tgan bo'ladi.
Agar izlanuvchilar ana shunday botinga etib borishsa, ixtilof qilishdan omonda bo'lishmaydi. Chunki bunda dalillarning ko'pi zonniy bo'ladi. Bu esa, ittifoqqa erishishga yo'l bermaydi.
Qalbiy taslimiyat egalari esa ixtilofga o'rin bermaydigan zohirdan boshqa tomonga o'tib ketishmaydi.
Zero, ular zohirning ortida bo'lgan noaniqlik va muammolarga e'tibor qaratishmaydi. Masalani mushohada qilishdan ko'z yumishadi va fikriy taammul eshiklarini yopishadi.
Ishni Alloh azza va jallaga taslim etishadi. So'ng, asosiy o'q tomir va ravshan kulliy zohirni mahkam tutishga qaytishadi. Bunda hech qanday xilofga o'rin qolmaydi.
Bu ilk davrlardagi Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ashoblarining holatlari edi. Agar holat mana shunday davom etganida musulmonlar safiga ixtilof sizib kirmagan va turli mazhab-firqalar paydo bo'lmagan bo'lar edi».
(Shayx Muhammad Said Ramazon Butiyning «Al-mazohibut tavhidiyya val falsafotul muosira» kitoblaridan, 45-46 betlar. «Dorul-fikr» nashriyoti, 2008-y.)
Bu iqtibosdan ma'lum bo'lyaptiki, agar musulmon Allohning borligi va birligiga iymon keltirish bilan kifoyalanib, qolgan masalalarni Allohga taslim eta olsa, ixtiloflardan omonda bo'lar ekan.
Mubashshir Ahmad
Ko‘cha chekkasida ul-bul sotib turgan ayolning oldiga bir otaxon kelib, juda zarur bo‘lib qolganini aytib, ayoldan pul so‘radi. Ayol uni tanimasligi va ishonolmasligini aytdi. Otaxon: “Siz Xudoga ishonasizmi?” dedi. Ayolning rangi oqardi: “Bu qanday savol bo‘ldi? Alhamdulillah, albatta, ishonaman”, dedi. Otaxon: “Unda menga ham ishoning. Chunki men ham musulmonman. Sizga shu kifoya qilmaydimi?” dedi. Ayol: “Kifoya qiladi”, dedi va cho‘ntagida bor pulini berib yubordi. Otaxon keta turib: “Bu pulni tushlikdan so‘ng qaytaraman”, dedi. Ayol uning ortidan siniq jilmayib qoldi. So‘ng o‘ylandi: “Ha, bu mening bor pulim edi. Lekin shunday qo‘rqib ketdimki, agar pulimni bermasam iymonim xavfda qoladigandek bo‘ldi. Endi bolalarimga nima ovqat qilib beraman?..”
Otaxon undan pul so‘rashdan oldin o‘g‘lini birga olib kelib, yaqinroq joyda o‘tirib turishini so‘ragan edi. Otaxon o‘g‘lining yoniga yetgach, o‘g‘li otasiga: “Nega bunday qildingiz? Axir o‘zimiz zakotimizni loyiq kishiga berish uchun chiqmaganmidik?” deb so‘radi.
Otaxon o‘g‘liga bir kuni shu ko‘chadan o‘tayotib ayolning kim bilandir telefonda gaplashgani, u o‘g‘lini davolatishi kerakligi haqida gapirgani, zakotni unga berishdan oldin bir sinab ko‘rganini aytdi. So‘ng ko‘zlarida yosh aylanib: “Menga eng ta’sir qilgani nima, bilasanmi, o‘g‘lim?” dedi. O‘g‘li unga savol nazari bilan boqdi. Shunda otaxon: “Ayol o‘zi muhtoj bo‘laturib, o‘zi tanimagan bir odamga “Musulmonligingiz kifoya” deya bor pulini berib yubordi. Buning naqadar katta ishonch ekanini anglayapsanmi? Bugungi zamonda ana shunday ulug‘ nomga, ishonchga xiyonat qilayotganlar uchrayapti. Bolam, hech qachon yodingdan chiqarma – musulmonlik nomiga munosib yasha. Musulmonlar sha’niga aslo dog‘ tushirma!” dedi.
So‘ng ota va o‘g‘il ayolga pullarini qaytarib, niyatlarini bildirib, o‘sha zakot uchun atagan pullarini ham berib, rahmat aytib ketishdi. Ayol Allohga hamdlar aytib, endi o‘g‘lining shifo topishi mumkinligidan quvonib, tezda uyiga yo‘l oldi.
Akbarshoh Rasulov