Haj amali Alloh taolo ulug‘lagan muqaddas makonda Uning zikrini qoim qilish va yaxshiliklarni qo‘lga kiritish uchun qilinadi. Bu amal bandaning dunyo va oxiratda saodat topishiga sabab bo‘ladi.
“Odamlar orasida (yurib ularni) hajga chorlagin! (Shunda) ular senga (Ka’baga) piyoda va har qanday tuyada uzoq yo‘llardan kelurlar. Ular o‘z (diniy va dunyoviy) manfaatlariga shohid bo‘lish uchun va ma’lum kunlarda (Alloh) ularga rizq qilib bergan chorva hayvonlariga (qurbonlik uchun so‘yishda) Alloh nomini zikr qilish uchun kelurlar. Bas, undan o‘zlaringiz ham yeyaveringiz, bechora kambag‘allarga ham yediringiz!” (Haj surasi, 27-28-oyatlar).
Ulamolar Qur’oni karim va sunnati mutahharada kelgan dalillardan foydalanib hajdan olinadigan foydalarning ba’zilarini zikr qiladilar:
1) Masjidul haromda o‘qilgan namoz boshqa joydagi namozlardan afzalligi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam aytdilar: «Mening masjidimda o‘qilgan namoz boshqa masjidlarda o‘qilgan namozdan ming marta afzaldir. Masjidul Haromda o‘qilgan namoz boshqa masjidlarda o‘qilgan namozdan yuz ming marta afzaldir» (Ahmad va Ibn Moja rivoyati).
2) Mabrur haj – eng afzal amallardan biri.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Qaysi amal afzal?» deb so‘raldi. «Allohga va Uning Rasuliga iymon keltirish», dedilar. «Keyin nima?» deyildi. «Allohning yo‘lida jihod qilish», dedilar. «Undan keyin nima?» deyildi. «Mabrur haj», dedilar» (Ikki shayx va Nasaiy rivoyat qilganlar).
Oisha roziyallohu anho: «Ey Allohning Rasuli! Jihodni eng afzal amal deb bilamiz. Jihod qilaylikmi?» dedi. Payg‘ambar alayhissalom: «Yo‘q. Ammo jihodning afzali hajji mabrurdir», dedilar» (Buxoriy va Nasaiy rivoyat qilgan).
Nasaiyning lafzida:
«Lekin jihodning yaxshisi va go‘zali hajji mabrurdir», deyilgan.
3) Gunohlar mag‘firat qilinadi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kim Alloh uchun haj qilsa, fahsh so‘z aytmasa va fisqu fasod qilmasa, xuddi onasi tuqqan kunidek qaytadi», dedilar» (Beshovlaridan faqat Abu Dovud rivoyat qilmagan).
4) Mabrur hajning mukofoti jannat.
«Umradan keyingi umra ikkisining orasidagi narsalarga kafforotdir. hajji mabrurning mukofoti jannatdan boshqa narsa emas», dedilar» (Beshovlaridan faqat Abu Dovud rivoyat qilmagan).
5) Hojilar va umra qiluvchilar Allohning mehmonlaridir.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Hojilar va umra qiluvchilar Allohning mehmonlaridir, agar Unga duo qilsalar duolarini qabul qiladi, Undan mag‘firat so‘rasalar ularni mag‘firat qiladi” (Ibn Moja rivoyat qilgan).
6) Hajda qilingan nafaqa Alloh yo‘lida qilingan nafaqa kabidir.
Burayda roziyallohu anhu otalaridan rivoyat qiladi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Hajga qilingan nafaqa Alloh yo‘lida qilingan nafaqa kabidir. Bir dirham evaziga yetti yuz barobardir” dedilar” (Mu’jamul avsat).
7) Unda shifobaxsh zamzam suvi bor.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “U zamzam suvini shisha idishlarda ko‘tarib olib ketar va Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday qilar va kasallar ustidan quyar va ularga ichkizar edilar deb aytardi”.
Yuqorida zikr qilingan fazilatlar, ulug‘ manfaatlar bo‘lib, hojilar haj ibodati davomida bu fayzu barakotlarga noil bo‘ladilar.
Alloh taolo muborak safarga ketgan va ketish arafasida yurgan hojilarimizni sog‘u salomatlikda ibodatlarini ado etib, gunohlardan poklanib kelishlarini nasib qilsin. Muqaddas joylarda o‘zlari, farzandlari, sizu biz vatandoshlari haqlariga qilgan duolarini qabul etsin. Ularning duolari sharofati ila yurtimizning tinch va osoyishtaligini bardavom aylasin.
Manbalar asosida Toshkent tumani “Chuvalachi” jome masjidi imom-xatibi No‘monjon Soliyev tayyorladi.
http://fitrat.uz
Ko‘cha chekkasida ul-bul sotib turgan ayolning oldiga bir otaxon kelib, juda zarur bo‘lib qolganini aytib, ayoldan pul so‘radi. Ayol uni tanimasligi va ishonolmasligini aytdi. Otaxon: “Siz Xudoga ishonasizmi?” dedi. Ayolning rangi oqardi: “Bu qanday savol bo‘ldi? Alhamdulillah, albatta, ishonaman”, dedi. Otaxon: “Unda menga ham ishoning. Chunki men ham musulmonman. Sizga shu kifoya qilmaydimi?” dedi. Ayol: “Kifoya qiladi”, dedi va cho‘ntagida bor pulini berib yubordi. Otaxon keta turib: “Bu pulni tushlikdan so‘ng qaytaraman”, dedi. Ayol uning ortidan siniq jilmayib qoldi. So‘ng o‘ylandi: “Ha, bu mening bor pulim edi. Lekin shunday qo‘rqib ketdimki, agar pulimni bermasam iymonim xavfda qoladigandek bo‘ldi. Endi bolalarimga nima ovqat qilib beraman?..”
Otaxon undan pul so‘rashdan oldin o‘g‘lini birga olib kelib, yaqinroq joyda o‘tirib turishini so‘ragan edi. Otaxon o‘g‘lining yoniga yetgach, o‘g‘li otasiga: “Nega bunday qildingiz? Axir o‘zimiz zakotimizni loyiq kishiga berish uchun chiqmaganmidik?” deb so‘radi.
Otaxon o‘g‘liga bir kuni shu ko‘chadan o‘tayotib ayolning kim bilandir telefonda gaplashgani, u o‘g‘lini davolatishi kerakligi haqida gapirgani, zakotni unga berishdan oldin bir sinab ko‘rganini aytdi. So‘ng ko‘zlarida yosh aylanib: “Menga eng ta’sir qilgani nima, bilasanmi, o‘g‘lim?” dedi. O‘g‘li unga savol nazari bilan boqdi. Shunda otaxon: “Ayol o‘zi muhtoj bo‘laturib, o‘zi tanimagan bir odamga “Musulmonligingiz kifoya” deya bor pulini berib yubordi. Buning naqadar katta ishonch ekanini anglayapsanmi? Bugungi zamonda ana shunday ulug‘ nomga, ishonchga xiyonat qilayotganlar uchrayapti. Bolam, hech qachon yodingdan chiqarma – musulmonlik nomiga munosib yasha. Musulmonlar sha’niga aslo dog‘ tushirma!” dedi.
So‘ng ota va o‘g‘il ayolga pullarini qaytarib, niyatlarini bildirib, o‘sha zakot uchun atagan pullarini ham berib, rahmat aytib ketishdi. Ayol Allohga hamdlar aytib, endi o‘g‘lining shifo topishi mumkinligidan quvonib, tezda uyiga yo‘l oldi.
Akbarshoh Rasulov