Musulmon kishi har kungi kundalik ishidan yoki biror safardan qaytar ekan uyga kirish odoblariga rioya qiladigan bo‘lsa o‘zi bilgan va bilmagan ko‘plab yaxshiliklarga erishadi. Shuning uchun boshqa odoblar singari uyga kirish odoblarini ham yaxshi o‘rganib ularni o‘zining odatiga aylantirib olishga urinish lozim. Uyga kirish kirish odoblari deganda asosan quyidagi odoblar tushuniladi:
Birinchi odob: darvozani taqillatish yo qo‘ng‘iroq chalishda qo‘pollik qilmaslik
Musulmon kishi uyiga kirishda darvozasini ohista taqillatishi, yoki eshik qo‘ng‘irog‘ini qisqa chalishi lozim. Eshikni qattiq taqillatish, yo eshik qo‘ng‘irog‘ini ketma-ket chalish uy ahliga nisbatan beodoblik hisoblanadi. Bunday beodoblik uy ahllarining qalblariga hadik va qo‘rquv olib kelib o‘rtadagi mehr-muhabbat rishtalari darz ketishiga sabab bo‘ladi. Imom Ahmad ibn Hanbal rohmatullohi alayhning darvozalarini birov qo‘pollik bilan taqillatib turganida u zot eshikni ochib: “bu mirshablarning taqillatishi-ku”, deb tanbeh bergan ekanlar.
Ikkinchi odob: Uy ahliga kelganini bildirib qo‘yish
Uyiga qaytgan kishi uyidagilar uning kelganini sezishmay qolsa tomoq qiribmi, yo qattiqroq qadam bosibmi kelganini ularga bildirib qo‘yishi kerak. Ushbu odobga rioya qilish turli tushunmovchiliklarning oldini oladi. Imom Ahmad rohmatullohi alayh: “uyiga kirgan kishi tomog‘ini qirishi yoki oyoq kiyimlarini taqillatishi mustahab bo‘ladi”, degan.
Uchinchi odob: O‘ng oyoq bilan kirish
Uyga kirayotgan kishi o‘ng oyog‘i bilan kirishi mustahab sanaladi.
To‘rtinchi odob: Uyga kirish paytida Alloh taoloni zikr qilish
Uyiga kirayotgan kishi Alloh taoloni zikr qilsa qanday yaxshiliklarga erishishini Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday xabar berganlar:
عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « إِذَا دَخَلَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ فَذَكَرَ اللَّهَ عِنْدَ دُخُولِهِ وَعِنْدَ طَعَامِهِ قَالَ الشَّيْطَانُ لاَ مَبِيتَ لَكُمْ وَلاَ عَشَاءَ. وَإِذَا دَخَلَ فَلَمْ يَذْكُرِ اللَّهَ عِنْدَ دُخُولِهِ قَالَ الشَّيْطَانُ أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ. وَإِذَا لَمْ يَذْكُرِ اللَّهَ عِنْدَ طَعَامِهِ قَالَ أَدْرَكْتُمُ الْمَبِيتَ وَالْعَشَاءَ ». رَوَاهُ مُسْلِم
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, u Nabiy sollallohu alayhi vasallamning shunday deyotganlarini eshitgan ekan: agar bir kishi uyiga kirsa va kirayotgan vaqtida va taomlanayotgan vaqtida Allohni zikr qilsa, shayton (o‘zining sheriklariga): sizlarga tunaydigan joy ham yo‘q, kechki ovqat ham yo‘q, deydi. Agar bir kishi uyiga kirsa va kirayotgan vaqtida Allohni zikr qilmasa, shayton (o‘zining sheriklariga): sizlarga tunaydigan joy topildi, deydi. Agar taomlanayotgan vaqtida Allohni zikr qilmasa, u: sizlarga tunaydigan joy ham, kechki ovqat ham topildi, deydi. Muslim rivoyati.
Shuning uchun uyga kirishda ham, ovqatlanish oldidan ham Allohni zikr qilish musulmon kishining muhim odobi bo‘ladi.
Ushbu hadisda zikr qilgangan shaytonning sheriklariga “sizlarga kechki ovqat yo‘q” deydi, degan gap haqida ulamolarning ikki xil mashhur qarashlari bor:
1. Ahli hadislar va faqihlar: shaytonlar haqiqatan insonlarning ovqatlariga sherik bo‘ladilar. Ya’ni, ular o‘sha ovqatning hididanmi yo namligidanmi ozuqalanishlari mumkin.
2. Ba’zi ulamolar: bu isti’ora va majoz yo‘liga ko‘ra aytilgan. Ya’ni, “bismillah”siz ovqatlanadigan kimsaning ozuqasida baraka bo‘lmaydi, ma’nosida aytilgan. Chunki uning bu ishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko‘rsatmalariga muxolif, shaytonning ishiga muvofiq bo‘lib qolgan bo‘ladi.
Boshqa bir hadisda esa uyiga kirayotgan kishi qanday duo o‘qishi kerakligi shunday xabar berilgan:
عَنْ أَبِي مَالِكٍ الْأَشَعَرِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ إِذَا وَلَجَ الرَّجُلُ بَيْتَهُ فَلْيَقُلْ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ الْمَوْلِجِ وَخَيْرَ الْمَخْرَجِ بِسْمِ اللهِ وَلَجْنَا وَبِسْمِ اللهِ خَرَجْنَا وَعَلَى اللهِ رَبِّنَا تَوَكَّلْنَا ثُمَّ لِيُسَلِّمْ عَلَى أَهْلِهِ رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ
Abu Molik Ash’ariydan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: agar bir kishi uyiga kirsa: “ey Allohim, men Sendan kiriladigan joyning yaxshisini va chiqiladigan joyning yaxshisini so‘rayman, Allohning nomi bilan kirdik va Allohning nomi bilan chiqdik hamda Robbimiz Allohga tavakkul qildik”, desin. So‘ngra ahliga salom bersin. Abu Davud rivoyati.
Ushbu duo uyga kunduzi kirishda ham, kechasi kirishda ham o‘qiladigan umumiy duo hisoblanadi.
Beshinchi odob: Uy ahliga salom berib kirish
Yuqoridagi hadisdan ham ma’lum bo‘ldiki uyiga kiruvchining ahliga salom berib kirishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ko‘rsatmalarini bajarish hisoblanadi. Boshqa sunnatlarda bo‘lganidek bu sunnatga amal qilganlar ham tinchlik-xotirjamlik, o‘zaro mehr-muhabbat singari ko‘plab yaxshiliklarga erishadi.
Oltinchi odob: Misvok ishlatish
Uyga kirgandan so‘ng dastlab misvok ishlatishi yo tish cho‘tkalaridan foydalanish ham uyga kirishning odoblaridan sanaladi. Zero bu ish Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini bajarish hisoblanadi. Bu haqida Oisha roziyallohu anho onamiz shunday xabar berganlar:
عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا دَخَلَ بَيْتَهُ بَدَأَ بِالسِّوَاكِ. رَوَاهُ مُسْلِمُ
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: Nabiy sollallohu alayhi vasallam qachon uyga kirsalar dastlab misvok ishlatardilar. Muslim rivoyati.
Ushbu odobga rioya qilgan kishi ayoliga ham ehtirom ko‘rsatgan va u uchun ziynatlangan ham bo‘ladi.
Yettinchi odob: Ikki rakaat namoz o‘qish
Uydan chiqishda ikki rakaat namoz o‘qib chiqish mandub bo‘lganidek, uyga qaytib kirgandan so‘ng yana ikki rakaat namoz o‘qib olish ham mandub amal hisoblanadi. Ya’ni, qilmaslik ham joizu ammo qilish afzal amal hisoblanadi. Bu haqida hadisi sharifda shunday xabar berilgan:
عَنْ أَبِي هُرَيرَةَ عَنِ النَّبِي صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِذَا دَخَلْتَ إِلَى مَنْزِلِكَ فَصَلِّ رَكْعَتَيْنِ يَمْنَعَانِكَ مِنْ مَدْخَلِ السُّوءِ رَواهُ البَزَّارُ
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Nabiy sollallohu alayhi vasallam dedilar: agar manzilingga kirsang ikki rakaat namoz o‘qigin ular seni ichkaridagi yomonlikdan to‘sadi. Bazzor rivoyati.
Ulamolar ushbu hadisdagi namoz o‘qishga amr فَصَلِّ shaklida فَ harfi bilan bo‘lgan, shuning uchun uyga kirish bilan boshqa ishga mashg‘ul bo‘lmasdan dastlab ikki rakaat namoz o‘qib olishga urinish sunnat bo‘ladi, deganlar.
Dinimiz ko‘rsatmalariga muvofiq hayot kechirib ularning samaralaridan dunyoyu oxiratda bahramand bo‘lishga Alloh taolo hammamizni muvaffaq qilsin.
Alloh taologa hamdu sanolar, payg‘ambarimiz Muhammad mustafoga hamda u zotning ahli oilalariyu sahobai kiromlariga salavot va salomlar bo‘lsin.
Abdulqodir Abdur Rahim
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga yurish ham g‘animat edi. Bunaqangi imkoniyat bo‘lib qolsa, sahobalar darrov undan foydalanib qolishar, imkoniyatni qo‘ldan chiqarishmas edi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning saodatiga qarang!
Bir kuni u Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga ketayotib so‘radi:
- Yo Rasulalloh! Shunday amalni aytingki, u meni jannatga kiritib, do‘zaxdan uzoqlashtirsin! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar:
- Juda ham katta ishni so‘rading. Bu ish Alloh oson qilgan kishiga osondir: Allohga ibodat qilib, Unga hech narsani sherik qilmaysan; namozni qoim qilasan; zakotni berasan; ramazon ro‘zasini tutasan, Baytullohni haj qilasan! So‘ng yana dedilar:
- Ey Muoz! Senga yaxshiliklar eshigini ko‘rsataymi? Ro‘za qalqondir, sadaqa suv olovni o‘chirgani kabi xatolarni o‘chiradi, kishining kecha qorong‘usida o‘qigan namozi... - deb ushbu oyatni o‘qidilar: «Ularning yonboshlari yotar joydan yiroq bo‘lur. Ular Robblariga qo‘rquv va umidvorlik ila duo qilurlar va o‘zlariga rizq qilib berganimiz narsalardan infoq qilurlar» (Sajda surasi, 16- oyat).
So‘ngra yana dedilar:
- Ey Muoz! Senga barcha ishlarning boshi, ustuni va eng yuqori cho‘qqisi nimaligini aytaymi? Ishlarning boshi Islom. Uning ustuni namoz. Yuqori cho‘qqisi esa, Alloh yo‘lidagi jihoddir!
So‘ngra yana dedilar:
- Ey Muoz! Bularning barchasining asosini aytaymi?
- Ayting, ey Allohning Rasuli!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tillarini ushlab:
- Mana buni tiy! - dedilar.
Muoz roziyallohu anhu dedi:
- Ey Allohning Nabiysi! Biz aytayotgan gapimiz tufayli ham tutilamizmi?
Nabiy alayhissalom dedilar:
- Onang seni yo‘qotsin, Muoz!
Insonlarni yomon tillari do‘zaxga yuztuban qulatmasa, boshqa nima qulatadi?!
Tilning suyagi yo‘q, ammo har qanday suyakni sindirishi mumkin. Qancha-qancha kishilar kimningdir hazil tariqasida aytgan qo‘pol gapi uchun kechasi bilan uxlay olmasdan, to‘lg‘anib chiqadi. Majlis tarqalib ketishi mumkin, ammo aytilgan gap pichoq singari uning qalbida sanchilgan holatda qoladi!
Qancha-qancha qizlarga kelgan sovchilar qo‘shnilar aytgan birgina yomon ta’rifni eshitib, jim qaytib ketadi. Aslida, u qizlar hasadgo‘y qo‘shnilarning bo‘htonidan pokiza edi!
Chaqimchilarning, «bo‘lsa, ko‘rolmaydigan, bo‘lmasa, berolmaydigan» kishilarning dastidan qancha-qancha insonlar ishidan, bola-chaqasining rizqidan ajraladi!
Yolg‘on guvohlik beruvchi birgina so‘z bilan qancha-qancha meroslar tortib olinadi, odamlar haqqidan mahrum qilinadi. Haqlar nohaq o‘zlashtiriladi!
Hasad, kin-adovat tufayli aytilib olov yoqilgan birgina chaqimchilik bilan qancha-qancha do‘stlar ajralib ketishadi. Do‘stlik dushmanlikka aylanadi. Muhabbatga to‘la qalblar oqibatda adovatga to‘ladi!
Gapimizga, qalamimizga va ijtimoiy tarmoqlardagi yozuvlarimizga, kishilarga raddiyalar berishimizga nazar solaylik. Avvalo o‘z sahifamizni to‘ldirayotganimizni unutmaylik.
Axir insonlarni do‘zaxga yomon gaplar kiritmasa, nima kiritadi?!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi